افراد مختلف درباره معنای شنود عمومی ایده‌های بسیار متفاوتی دارند. بنابراین، هنگامی که درباره این موضوع و مسائل مرتبط با آن با افراد دیگر صحبت می‌كنید، این تفاوت‌ها را در نظر داشته باشید. در این فصل، ما شنود عمومی را به دو طریق تعریف می‌كنیم:
- شنود عمومی می‌تواند جلسه‌ای رسمی باشد، كه شهادت عموم را درباره یك مسئله محلی، یا اقدام پیشنهادی دولت، استماع كند. معمولا شهادت‌های هر دو طرف را برای گزارش به عموم ضبط می‌كنند و یك گزارش نهایی شامل نكات كلیدی به دست می‌آید. همه سطوح دولت از شهر گرفته تا سطح ملی، شنود عمومی را برگزار می‌كنند. گاهی شنود عمومی رسمی را قانون مدیریت می‌كند (مثلا راجع به صدماتی كه یك پروژه پیشنهادی ساخت بزرگراه به محیط زیست وارد می‌كند). در موارد دیگر مقامات رسمی دولتی از شنود عمومی برای جمع‌آوری اطلاعاتی استفاده می‌كنند كه در تصمیم‌گیری‌ها یا تهیه پیش‌نویس قوانین به کارشان می‌آید.
- یك شنود عمومی، ممكن است كم‌تر رسمی باشد. ممكن است یك نهاد دولتی آن را حمایت كند، یا نكند و الزاما هر دو طرف یك دعوی، فرصت صحبت كردن نداشته باشند. ممكن است گزینه شما فقط این باشد كه هیاتی از افراد، مسئله‌ای را به بحث بگذارند، اعم از اینكه زمان پرسش و پاسخ داشته باشند، یا نداشته باشند.
شنود عمومی را گاهی جلسات پاسخ‌گویی یا جلسات مطالعاتی می‌نامند. در جلسات شنود رسمی قانون اقتضا می‌کند که معیارهای منصفانه‌ای وجود داشته باشد و در آن صورت، جلسه شنود به یک دادگاه شبیه می‌شود.
چرا شنود عمومی انجام دهیم؟
دلایلی وجود دارند در پاسخ به اینكه چرا شما می‌خواهید شنود عمومی ترتیب دهید. مثلا:
- افتتاح بحث بر سر مسئله و كمپین ترویج‌گری شما
- برقراری ارتباط و شفاف‌سازی نیازها
- انتقال حس نگرانی باهمستان درباره یك مسئله
- افزایش آگاهی باهمستان نسبت به یك مسئله
- جلب توجه رسانه‌ها
- نزدیك كردن تعداد بیش‌تری از عموم به طرز فكر شما
- فراخوانی اعضای جدید
- نشان دادن نقطه نظرات شما راجع به موضوع بحث برانگیز
- بازگشایی مجدد گفتگو با عموم درباره مسائلی كه از ذهن عموم پاك شده‌اند
- مواجهه با استدلال‌هایی كه مخالفینتان بر علیه گروه یا طرح و برنامه شما مطرح می‌كنند
- یافتن راه حل برای یك مشكل یا مسئله باهمستان
- جمع‌آوری اطلاعات
- به دست گرفتن نبض باهمستان
عموما شنود عمومی هزینه زیادی اعم از وقت یا پول كاركنان در بر نمی‌گیرد و برای سازمان یا طرح و برنامه شما راهی بسیار عالی است تا پیامتان را به مردم، رسانه‌ها و مسئولین منتخب برساند.
چه زمان یك شنود عمومی را برگزار كنید یا در آن شهادت دهید؟
یك شنود عمومی، اگر كنترلی روی زمان برگزاری آن داشته باشید، بهتر است وقتی برگزار شود كه بتوانید توجه‌ها را به سمت هدفتان جلب كنید، یا بخواهید نقطه نظرات مختلف را بشنوید كه شما را در تصمیم‌گیری بر سر یك فعالیت یا كمپین در شرف انجام، یاری كند. چنین رویدادهایی را البته نباید به صورت متعدد برگزار كنید، چون شركت‌كنندگان در آن كاهش پیدا می‌كنند و وقتی دفعات برگزاری آن بیش از حد شود، تاثیرش هم كم‌رنگ خواهد شد. همچنین برگزاری یك شنود عمومی به گروه شما اقتدار و اعتبار می‌بخشد اما زیاده‌روی در آن، اقتدار و اعتبار را مخدوش می‌كند.
ممكن است شما كنترلی روی زمان برگزاری شنود عمومی نداشته باشید. مثلا شاید مسئولین دولتی شهر، روستا، یا ایالت شما تصمیم بگیرند كه در مورد یك مسئله (مثلا افزایش نرخ بهره) شنود عمومی برگزار شود و سپس از شما بخواهند كه در آن شركت كنید. اگر از شما خواسته نشود كه شركت كنید، اما فكر می‌كنید حرفی برای گفتن دارید، باید كاری كنید كه در فهرست شاهدها قرار بگیرید.
در مواقع دیگر، شاید بتوانید یك شنود عمومی ترتیب بدهید تا توجه‌ها را به سمت یك مشكل یا پیشنهاد كه سازمان یا پروژه شما درگیر آن است، جلب كنید. این برگزاری می‌تواند در شروع یك پروژه، سازمان یا برنامه انجام شود. می‌تواند متصل به یك رویداد جاری یا در شرف انجام باشد، یا زمانی كه مسئله شما توجه زیادی از جانب عموم كسب كرد، برگزار شود. یا ممكن است زمانی یك شنود عمومی را فراخوانی كنید كه مخالفت شما توجه زیادی را جلب كرده باشد و بخواهید نقطه نظرات جانب خودتان را مطرح كنید.
چطور یك شنود عمومی را برگزار کنید یا در آن شهادت دهید؟
فرض كنیم شما مشغول كار روی یك پیشنهاد هستید كه طی آن در تمام شهرها یك سنت به مالیات فروش اضافه شود و منافع آن صرف ایجاد كارگاه‌های بعد از ساعات درسی، زمین‌های بسكتبال نیمه‌شب و سایر برنامه‌های مختص جوانان شود. كمیسیون شهر موافقت كرده كه مسئله را مورد توجه قرار دهد و برای شنود عمومی فراخوان دهد. از شما خواسته شده نقطه نظرات جانب خودتان را ارائه كنید و نمایندگان تجار محلی كه معتقدند افزایش مالیات به كار و كسبشان لطمه می‌زند، مخالفین شما هستند. یا فرض كنیم مسئولین شهر برای یك جلسه شنود فراخوان نداده‌اند، اما شما می‌خواهید یك شنود عمومی درباره مسئله را سازمان‌دهی كنید، تا عموم را نسبت به مسئله هوشیار كنید و به شما كمك كند كه بفهمید موضع شما چه باید باشد.
- پیش از شنود عمومی. معمولا به یك ماه زمان نیاز دارید كه برای موضوعی مثل این برنامه‌ریزی كنید و حرفتان را بزنید، اما اگر زمان را طرف مقابلتان تعیین كند، چنین فرصتی نخواهید داشت.
- پرداختن به دستور جلسه. وقتی درباره مسئله شما یك شنود عمومی وجود داشته باشد، هر قدر هم ناجور برنامه‌ریزی شده باشد و هر قدر هم گروهتان از نظر سیاسی جانبی باشد، باید تلاشتان را بكنید تا مطمئن شوید موضع‌تان در شهادتتان ارائه شود. با حضورتان در هر یك از این جلسات شنود، افراد صاحب قدرت شما را می‌شناسند و شما خواهید دانست: اگر حرفهای خوبی برای گفتن داشته باشید، اگر وارد به كار و مطلع باشید، حتی ممكن است وابسته به شما شوند. حضور داشتن بسیار مهم است.
- اگر تاكنون از سازمان یا پروژه شما خواسته نشده كه در یك شنود عمومی شهادت بدهید، اطمینان حاصل كنید كه در دستور جلسه قرار دارید. با هر سازمان یا نهادی كه حامی جلسه شنود است تماس بگیرید. مثلا اگر برگزاركننده جلسه شنود شهرداری است، با سازمان شهرداری تماس بگیرید و ببینید برای اینكه جزو شهادت‌دهندگان قرار بگیرید با چه كسی باید صحبت كنید.
- قرار گرفتن در دستور جلسه كار آسانی نیست. اگر زمان جلسه شنود محدود است، احتمالا اداره‌كنندگان جلسه شنود از قبل شهادت‌دهندگان را انتخاب كرده‌اند. در اینصورت مشمول قرار دادن خودتان و قبل از آن انتخاب شدنتان، تقریبا غیرممكن یا فوق‌العاده سیاسی خواهد بود. باید قانون‌گذار اصلی یا كارگزار قدرت را بشناسید، یا حداقل وقتی كنار گذاشته شدید، شما را به عنوان یك مزاحم مشروع بشناسند.
- در چنان شرایطی هنوز چند گزینه دارید: (الف) ببینید آیا دوستان سیاسی‌تان می‌توانند شما را در فهرست شهادت‌دهندگان بگنجانند یا نه. (ب) ببینید آیا سخنرانی كه قرار است مسئله شما را مطرح كند شما یا نقطه نظرات شما را در ارائه خودش خواهد گنجاند یا نه. (پ) با رسانه‌ها یا هر كسی كه به حرف شما درباره حذف شدنتان گوش خواهد كرد، صحبت كنید (اما در ذهن داشته باشید كه این یكی تماس سختی است، چون دشمن‌تراشی خواهد كرد).
وضعیتِ تا حدی متداول‌تر آن است كه جلسه شنود به مدت طولانی‌تر (چندین ساعت و گاهی چند روز) ادامه پیدا كند و شما بتوانید برای صحبت كردن نام‌نویسی كنید. معمولا هر كس كه بخواهد، حرف‌هایش استماع خواهد شد و هر كس هم مدت معینی (معمولا بین دو تا پنج دقیقه) فرصت صحبت كردن خواهد داشت. در حقیقت، آنچه معمولا اتفاق می‌افتد این است كه كسانی كه در كمیته یا گروه برگزاركننده جلسه شنود دوستانی دارند، از چند روز قبل برای ادای شهادت ثبت‌نام می‌کنند و در روز جلسه شنود با دبدبه و طمطراق از راه می‌رسند و یک ساعت و نیم هم حرف می‌زنند. این یعنی اگر زرنگ نباشید و از چند روز قبل ثبت‌نام نكرده باشید (حتی اگر بگویند که تا روز برگزار جلسه ثبت نام نمی‌کنند، در صورتی که بتوانید مسئولان شنود را متقاعد کنید، موفق خواهید شد که از چند روز قبل نامتان را در فهرست شاهدین بگنجانید.) ولی حتی در آن صورت هم ممکن است شاهد دویست و چهلم، در فهرست شهادت‌دهندگان، باشید. حتی اگر مسئولان جلسه شنود خود را متعهد بدانند كه به حرفهای همه گوش كنند، در ساعت ۲:۳۰ بامداد شما برای یك سالن خالی صحبت خواهید كرد. به هر حال، چه با استفاده از روابط‌تان (البته اگر داشته باشید) و چه با حضور در سالن در ساعت ۶ صبح روز برگزاری جلسه شنود، باید از قبل اسمتان را در فهرست شاهدان بگنجانید.
- تعیین اهداف برای جلسه شنود. اول و مهم‌تر از همه باید بدانید كه قصد دارید توسط این رویداد چه كاری انجام دهید. دانستن اهدافتان به شما كمك می‌كند بهترین افراد ممكن برای شهادت دادن را انتخاب كنید.
- البته اگر شنود عمومی باشد، احتمالا هدف اصلی شما انتشار پیامتان درباره هر مسئله یا مشكلی است كه مطرح می‌شود. می‌تواند به این معنی باشد كه كمیسیون شهر را متقاعد كنید كه در یك مسئله عمومی به نفع شما رای دهد، یا عموم را متقاعد كنید كه در یك رفراندوم به شكل خاصی رای دهند. ممكن است شما اهداف دیگری هم داشته باشید. مثلا بخواهید داوطلبین بیش‌تری جذب كنید یا پوشش رسانه‌ای محلی را در مورد موضوع‌تان بیش‌تر كنید. همچنین ممكن است هدف دیگرتان افزایش تفاهم میان جبهه خودتان و جبهه مخالفتان باشد.
- اهدافتان هر چه كه باشد، مهم است كه هنگام برنامه‌ریزی برای جلسه شنود آن‌ها را در نظر داشته باشید، زیرا به شما كمك خواهد كرد سخنرانانی را انتخاب كنید كه برای مقاصد شما از همه مناسب‌تر هستند و همچنین كمكتان خواهد كرد به طور شفاف بدانید كه چرا با طی مراحل این كار را انجام می‌دهید.
مثال: تشكیل اهداف برای یك جلسه شنود
خوزه سرپرست ائتلافی است كه قبلا گفتیم روی افزایش یك سنت به مالیات فروش، به منظور افزایش كمك مالی برای برنامه‌های جوانان كار می‌كند. كمیسیون شهر در این باره یك شنود عمومی فراخوانی كرده است و ماه آینده، طی یك رفراندوم روی این مسئله رای‌گیری خواهد شد. خوزه و سایر رهبران ائتلافش هنگام تعیین اهداف برای جلسه شنود، این را در نظر می‌گیرند. نتایجی كه به دست آورده‌اند، به قرار زیر است:
هدف ۱: نشان دادن اینكه به برنامه پیشنهادی برای جوانان نیاز وجود دارد.
هدف ۲: نشان دادن اینكه برای تامین بودجه برای این برنامه‌ها، افزایش مالیات فروش مورد نیاز است.
هدف ۳: نشان دادن اینكه آن افزایش مالیات باری بر دوش شهروندان نخواهد گذاشت.
افرادی را برای شهادت دادن پیدا كنید و آن‌ها را خوب آماده كنید.
شما باید به‌دقت افرادی را انتخاب كنید كه با شهادتشان پیام شما را پوشش دهند. اعم از اینكه در این زمینه فصاحت كلام داشته باشند، یا با تجارب چشمگیری در دنیای واقعی درباره مسئله، در پروژه‌تان شركت داشته باشند. باید كسانی را پیدا كنید كه به عنوان نمایندگان جبهه شما با ایشان راحت باشید، زیرا احتمالا همان‌طور هم به نظر می‌رسند، حتی اگر در سازمان شما دست‌اندركار نباشند.
مدام در نظر داشتن اهداف و به دنبال انواع مختلف شهادت گشتن، یعنی آمیزه‌ای از نظرات تخصصی (مثلا کارشناسی كه در خصوص مسئله یا موضوع شما تخصص داشته باشد) و روایت‌های خصوصی (داستان‌هایی از كسانی كه مستقیما تحت تاثیر مسئله قرار دارند)، كارایی بیش‌تری خواهد داشت از اینكه یكی از آن دو را انتخاب كنید. اگر امكان داشته باشد، بهترین كار آن است كه نمایندگان یك برش عرضی از باهمستان را انتخاب كنید، افرادی در سنین مختلف، با سوابق قومی مختلف و وضعیت اجتماعی-اقتصادی مختلف.
اگر انجام این كار به نظر سخت می‌رسد، شاید برخی ایده‌های خلاقانه كارساز باشند. مثلا فرض كنید شما برنامه دارید كه روی تاسیس یك مركز سالمندان در شهرتان كار كنید. ممكن است فكر كنید كه برای این كار فقط باید سالمندان شهادت بدهند. اما به این فكر كنید كه می‌توانید كسان دیگری را هم كه به این جمعیت اهمیت می‌دهند، مشمول شهادت كنید. مانند نوجوانی كه به پرستاری از یك خویشاوند سالمند كمك كرده است.
نمونه: تصمیم‌گیری درباره اینكه چه نوع افرادی باید شهادت دهند
خوزه با در نظر داشتن اهداف، دست‌به‌كار انتخاب افراد برای ارائه شهادت شد. در نتیجه چندین شهادت‌دهنده به قرار زیر پیدا كرد:
- هدف ۱: نشان دادن اینكه به برنامه پیشنهادی برای جوانان نیاز وجود دارد.
- جوانانی كه می‌توانند درباره اینكه به چه چیزهایی نیاز دارند كه مانع به دردسر افتادن آن‌ها شود، صحبت كنند.
- کارشناسان مثل روان‌پزشكان كودك، آموزگاران، مشاورین، كه می‌توانند منافع برنامه‌های مخصوص جوانان را نشان دهند.
- والدینی كه نگران آن هستند كه بچه‌هایشان هیچ كار مثبتی برای انجام دادن ندارند.
- هدف ۲: نشان دادن اینكه برای تامین بودجه برای این برنامه‌ها مالیات فروش مورد نیاز است.
- نمایندگان آژانس‌ها و سازمان‌هایی كه با جوانان كار می‌كنند و می‌توانند توضیح دهند كه چرا بودجه كافی ندارند كه خودشان بتوانند چنین برنامه‌هایی را اجرا كنند.
- هدف ۳: نشان دادن اینكه مالیات فروش باری بر دوش شهروندان نخواهد گذاشت.
- صاحبان كسب و كارهای محلی كه معتقدند مالیات باعث فراری دادن مشتریانشان نخواهد شد.
- متخصصین مالی محلی كه می‌توانند نشان دهند شهر از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی قرار دارد و به نظر می‌رسد كه تا مدت‌ها همچنان در این وضعیت باقی خواهد ماند.
- یك نفر از اتاق بازرگانی یا یك انجمن بازرگانی دیگر.
كسانی را كه به صحبت در جمع عادت ندارند، تمرین بدهید. كاملا مطمئن شوید هر كس كه قرار است شهادت دهد آماده است به بهترین وجه این کار را انجام دهد.
-
از قبل محلی را رزرو كنید و برای رویداد تاریخ و ساعت تعیین كنید. البته اگر این یك شنود عمومی رسمی باشد، مسئولین دولتی محل این كار را برایتان انجام خواهند داد و شما می‌توانید این مرحله را نادیده بگیرید. اما اگر به عهده خودتان باشد مهم است كه زمان و مكانی مناسب برای این رویداد انتخاب كنید.
عصر یكی از شب‌ها در طول روزهای کاری هفته، احتمالا برای بیش‌ترین تعداد حضار مناسب خواهد بود، چرا كه اغلب افراد روزها سر كار می‌روند. سعی كنید مكانی را پیدا كنید كه همه حضار را در خود جا بدهد، اما محل خیلی بزرگ و وسیع هم انتخاب نكنید. اگر سالن خیلی بزرگ باشد، در عكس‌ها و فیلم‌های خبرنگاران اینطور به نظر می‌رسد كه تعداد كمی در آنجا حضور داشته‌اند.
اگر امكانش باشد، جلسه شنود باید در خود محل یا منطقه‌ای كه تحت تاثیر مشكل قرار دارد برگزار شود. چنین مكانی افراد محلی بیش‌تری را به آنجا خواهد كشاند، افرادی كه در این مسئله روی آن‌ها سرمایه‌گذاری شده است. مثلا اگر دادرسی مربوط به جرائم نژادی در دبیرستان‌های محله است، چنانچه جلسه شنود در یك دبیرستان برگزار شود - در مقایسه با مثلا سالن کنفرانس یک هتل - تاثیر عاطفی بیش‌تری به همراه خواهد داشت و تعداد بیش‌تری از افرادی را كه واقعا به موضوع اهمیت می‌دهند، به آنجا خواهد كشاند.
- ترتیبات لازم را برای اطمینان از دسترسی به محل فراهم کنید. آیا برای این رویداد مترجمی آشنا با زبان اشاره (ویژه ناشنوایان) در نظر گرفته‌اید؟ آیا ساختمان برای اشخاصی كه از صندلی چرخ‌دار یا سایر تجهیزات كمكی استفاده می‌كنند قابل دسترسی هست؟ اگر قرار است نوشته‌هایی بین حضار توزیع شود، آیا نوشته‌هایی با حروف درشت یا نسخه‌هایی به خط بریل برای كسانی بینایی معیوب دارند موجود است؟ در هر نوشته تبلیغاتی كه توزیع می‌كنید (به مرحله ۶ در ادامه توجه كنید)، حتما هر قدمی را كه برای دسترس‌پذیری این رویداد برداشته‌اید ذكر كنید.
- یك گرداننده (مجری جلسه) انتخاب كنید. این هم اقدامی است كه اگر دیگران شنود عمومی را سازمان‌دهی می‌كنند، نیازی نیست شما نگرانش باشید. احتمالا آن‌ها گردانندگی رویداد را هم خود به عهده خواهند گرفت. اما اگر خودتان همه چیز را ترتیب می‌دهید، باید یك گرداننده تعیین كنید. این شخص نباید جزو هیات برگزاركننده باشد. و اگر قرار است هر دو طرف مقابل در یك مسئله یا مشكل معرفی شوند، گردانند باید بی‌طرف باشد و وابسته به هیچ یك از دو طرف نباشد. وظیفه گرداننده آن است كه سخنرانان را معرفی كند، بحث را هدایت كند و اطمینان حاصل كند كه حرفهای همه شركت‌كنندگان استماع شود.
چند نكته درباره گرداننده:
- اگر هر یك از سخنرانان را نمی‌شناسید، با آن‌ها آشنا شوید. چند روز قبل از جلسه شنود با آن‌ها تماس بگیرید و چند دقیقه با آن‌ها گپ بزنید تا بفهمید آن‌ها چه كسانی هستند. انجام این كار به شما كمك می‌كند هر اطلاعاتی را كه برای معارفه لازم دارید به دست آورید و در زمان برگزاری جلسه شنود به شما كمك می‌كند كه بفهمید كی به كی است.
- با هر دو طرف مسئله آشنا باشید. با رهبران هر دو طرف صحبت كنید و بفهمید نكات اصلی صحبتشان و موضع‌شان چیست.
- منصف باشید و از قاطع بودن نترسید. خصوصا اگر در جلسه شنود بحث بالا بگیرد، شاید ناچار به پادرمیانی شوید تا مطمئن شوید اظهارات هر دو طرف استماع می‌شود و اگر بحث از مسیر منحرف شود و كار به داد و فریاد بكشد، شاید ناچار به مداخله شوید.
- با دقت زمان‌گیری كنید، خصوصا اگر زمان جلسه شنود محدود باشد. اگر محدودیت زمانی مشكل‌ساز باشد و اگر زمان ارائه هر دو طرف تقریبا مساوی باشد، مطمئن شوید كه افراد از وقت مجاز خودشان عدول نكنند. نزدیك به پایان وقت هر یك از شركت‌كنندگان، به آن‌ها یادآوری كنید كه چقدر از فرصتشان باقی مانده است.
- اگر حضار سوالی دارند، دروازه‌بان شما هستید. مراقب باشید خصومت فوران نكند، از جمله، سوالاتی كه به شخصیت افراد مربوط می‌شود نه به مسئله و غیره. سعی كنید احترام همه حفظ شود.
رویداد را به شکلی مناسب به اطلاع عموم برسانید! برای رسانه‌های محلی مطالبی جهت انتشار در مطبوعات ارسال كنید و در خصوص رویداد به آن‌ها اطلاع‌رسانی كنید. اگر فرصت كافی دارید، درباره رویداد اعلامیه‌های خدمات عمومی تهیه كنید و برای گزارش در رادیو و تلویزیون محلی ارسال كنید و درباره رویداد برگه‌های تبلیغاتی تهیه كنید. اگر در نشریات رابطی دارید، شخصا با آن‌ها تماس بگیرید و از آن‌ها بخواهید كه جلسه شنود را پوشش خبری دهند. بخش‌های مربوطه‌ای كه در پایان این فصل فهرست شده است، به شما كمك می‌كند كه اطلاعات بیش‌تری درباره چگونگی انجام این كارها در جعبه‌ابزار باهمستان پیدا كنید.
نمونه: به اطلاع عموم رساندن یك شنود عمومی
زمانی كه شهرداری درباره برگزاری قریب‌الوقوع جلسه شنود به خوزه اطلاع داد، او فقط سه هفته فرصت داشت كه حرف‌هایش را آماده كند. روز بعد مطالب مطبوعاتی‌اش را ارسال كرد. فرصت نداشت كه از بسیاری روش‌های طرح مطلب استفاده كند، ولی او یك «نسخه اولیه» از اعلامیه مرتبط با رویداد به ایستگاه رادیویی محلی ارسال كرد، از روزنامه شهر خواست كه به او و به رهبر طرف مخالف اجازه دهد استدلال‌های خود را ارائه دهند. او سپس برگه‌های حاوی اطلاعات درباره وضعیت ائتلافش تهیه كرد كه در زمان برگزاری جلسه شنود میان حضار توزیع شود.
-
اطمینان حاصل كنید كه حضار حامی شما هستند. این مطلب خصوصا برای یك شنود عمومی اهمیت دارد. زیرا مردم توجه خواهند داشت به اینكه برای هر یك از دو طرف جلسه شنود چه تعداد افراد حضور خواهند داشت و طرف مقابل شما هم مقید است كه عده زیادی را به طرفداری خود داشته باشد.
علاوه بر خوب جلوه دادن طرف خودتان، داشتن عده زیادی به عنوان طرفدار هم برای كسانی كه شهادت می‌دهند اهمیت دارد. صحبت در میان جمع راجع به مشكلی در باهمستان می‌تواند ترسناک باشد، خصوصا اگر كسی بخواهد درباره تجربه آسیب دیدن شخصی‌اش در اثر یك بیماری یا تبعیض صحبت كند. دیدن هر تعداد بیش‌تر چهره‌‌های دوستانه در میان جمع، كار را برای شخص آسان‌تر می‌كند.
مطلبتان را با افراد دست‌اندركار در سازمانتان در میان بگذارید، با اشخاصی كه در فهرست تلفن‌هایتان هستند تماس بگیرید، ایمیل ارسال كنید یا هر دو كار را انجام دهید و تشویقشان كنید بیایند و از شما حمایت كنند.
حضار را با افراد خودتان پوشش دهید. هر تعداد بیش‌تر كه می‌توانید از افراد گروهتان با خود بیاورید و مطمئن شوید كه نكات برجسته صحبت شما را می‌دانند و هنگام مطرح كردن آن‌ها شما را تشویق می‌كنند. همچنین مطمئن شوید كه ضداستدلال‌های شما را و نكات خجالت‌آور در برنامه‌های مخالفینتان را هم می‌دانند و آن‌ها را تجهیز كنید سوالاتی بپرسند كه آن نكات شرم‌آور را برجسته كنند. اگر جلسه شنود یا بخشی از جلسه شنود منتشر یا گزارش می‌شود، چنین مطالبی خبرساز خواهند بود.
در شنود عمومی
در روز جلسه شنود نه فقط آماده، بلكه باید بیش از حد آماده باشید، خصوصا اگر پرسش و پاسخ هم در دستور كار باشد. باید با خونسردی همه واقعیت‌ها را بدانید، استدلال‌های له و علیه خودتان و مخالفینتان را بفهمید و بتوانید به روانی و گفتار روشن هر چه بیش‌تر به هر سوالی پاسخ بدهید. اگر آسوده‌خیال به نظر برسید و برای هر سوالی كه مطرح شود جوابی داشته باشید، وجهه خوبی پیدا خواهید کرد و در نتیجه مسئله مورد نظر شما هم مورد پذیرش بهتری قرار خواهد گرفت.
- با یك معرفی مختصر شروع كنید. اگر این یك شنود عمومی باشد، این بخش را شهرداری یا هر مقامی كه حامی رویداد است به عهده خواهد گرفت. به هر شكلی كه روی دهد، اگر در شروع چند دقیقه وقت بگذارید و شرح مختصری از مسئله، روندی كه برای شرح مسئله به كار خواهد رفت و اهداف بحث ارائه كنید، اهمیت خواهد داشت. اگر افراد كمی برای شهادت دادن دارید، بهتر است در شروع آن‌ها را معرفی كنید. اما اگر شهادت‌دهندگان زیادی دارید، احتمالا بهتر است درست پیش از صحبت هر كدام، آن‌ها را به طور انفرادی معرفی كنید (یا اجازه دهید خودشان، خودشان را معرفی كنند).
- به هر دو طرف اجازه دهید شهادتشان را ارائه دهند. دو راه برای انجام این كار وجود دارد. یا می‌توانید به هر یك از دو طرف به نوبت اجازه دهید یك به یك شهادتشان را ارائه كنند. یا می‌توانید از یك طرف بخواهید شهادتشان را ارائه دهند و سپس نوبت را به طرف دیگر بدهید. چنانچه بخواهید از روش دوم استفاده كنید، قرار دادن محدودیت زمانی برای شهادت هر فرد به طولانی نشدن استماع جلسه شنود كمك خواهد كرد.
- یادداشت بردارید. این یعنی نه فقط از اینكه چه كسی شهادت داد و چه گفت، یادداشت بردارید، بلكه یك ایده كلی بدهید از اینكه چند نفر شركت كردند، چه اشخاص برجسته و متنفذی حضور داشتند (دانستن اینكه آن اشخاص در مقابل مسئله شما چه موضعی داشتند همواره اهمیت خواهد داشت) و اینكه آیا كسی از آژانس یا گروه مرتبطی حضور داشت كه به ادعای شما علاقه‌مند باشد.
- بعد از جلسه شنود
- در صورت لزوم از شهادت‌دهندگان حمایت كنید. اگر قرار باشد افراد راجع به موضوع خصوصا دشواری شهادت دهند، مثلا جلسه شنود راجع به سرمایه‌گذاری برای یك مركز مبارزه با تجاوز باشد و شما برنامه‌ریزی كرده باشید كه بازماندگان عمل تجاوز درباره تجربیات خودشان صحبت كنند، باید در صورت لزوم راه‌هایی را برای حمایت از آن‌ها پس از جلسه شنود در نظر بگیرید. شاید لازم باشد ترتیبی بدهید كه یك مشاور حرفهای در جلسه حاضر باشد تا در صورت نیاز پس از ارائه شهادت از افراد حمایت كند. با یك مشاور تماس بگیرید. در صورت امكان با كسی تماس بگیرید كه خوب می‌شناسیدش یا عضو سازمان یا پروژه شماست و ببینید آیا حاضر است كه در این زمینه خدمات رایگان ارائه كند یا خیر.
- با رسانه‌های خبری كار كنید. به دنبال یك شنود عمومی، به احتمال زیاد رسانه‌های خبری به ائتلاف یا سازمان شما نزدیك خواهند شد تا نظرتان را درباره نحوه برگزاری جلسه شنود جویا شوند. این برای شما فرصتی است كه حداكثر استفاده را از جلسه شنود بكنید و نتایج جلسه شنود را طوری ارائه كنید كه جانب شما را در خصوص مسئله یا مشكل به بهترین وجه به تصویر بكشد. احتمالا بهتر است روی چیزهایی كه از جانب شما گفته شد و بیش‌ترین تاثیر را داشت، تمركز كنید. اگر فقط گفته‌های مخالفینتان طی جلسه شنود را رد كنید، تاثیر منفی خواهد داشت. اما اگر گفته‌های آن‌ها می‌توانست موثر واقع شود، حتما به آن‌ها اشاره كنید.
در صحبت با مطبوعات درباره جلسه شنود، اهداف اصلی‌تان برای آن شب را در ذهن داشته باشید.
نمونه: صحبت با رسانه‌ها بعد از شنود عمومی
مدت كوتاهی بعد از پایان جلسه شنود، گزارشگر روزنامه محلی خودش را به خوزه رساند و نظر او را راجع به رویداد آن شب جویا شد. این پاسخی است كه او به گزارشگر داد. توجه داشته باشید كه چطور خوزه روی نكاتی كه اهداف ائتلافش بودند، تاكید كرد:
«بسیار خوب، به نظر من این برای مردم واقعا روشن‌كننده بود كه این حرف بچه‌ها را بشنوند كه تا چه حد اینجا در شهر ما حوصله‌شان سر رفته و این ملال تا چه حد می‌تواند به رفتارهای خطرناك و اعمال خلاف و ارتكاب جرایم تبدیل شود. و فكر می‌كنم گفته‌های دكتر كش از دانشگاه و خانم كری از اتاق بازرگانی در توضیح تامین بودجه برای طرح پیشنهادی، كاملا برای همگان روشن كرد كه تامین مالی برای این طرح كاملا مدیریت‌پذیر است، به اقتصاد ما لطمه نخواهد زد و مانع كسب و كارها نخواهد شد».
با كاركنانتان دور هم جمع شوید و نتایج كار را به بحث بگذارید.
در حالی كه البته باید پیش از صحبت با مطبوعات بدانید كه رویداد چطور پیش رفت، در روزهای پس از جلسه شنود است كه فرصت خواهید داشت بنشینید و بسنجید كارها چطور پیش رفت و از آنجا به بعد چه باید بكنید. آیا به نظر شما كسانی كه حضور داشتند مطالب جانب شما از مسئله را درك كردند و از شما حمایت كردند؟ مطبوعات چطور؟ تصمیم‌گیرندگان چطور؟
فهمیدن اینكه موضع شما بعد از جلسه شنود چیست به شما كمك خواهد كرد كه تصمیم بگیرید از آنجا به بعد چطور پیش بروید. خوب است در اینجا بخش‌های دیگر راجع به برگزاری یك كمپین درگیری مستقیم را برای یافتن ایده‌های دیگر مطالعه كنید.
خلاصه
معمولا شهادت دادن در، یا برگزار كردن یك شنود عمومی به منظور اطلاع‌رسانی وسیع راجع به نكات مورد نظرتان، برجسته كردن مسئله‌تان، یا شناساندن سازمانتان اهمیت دارد. اگر شواهد و شهادت‌دهندگانتان را خوب آماده كنید، جلسه شنود را به اطلاع عموم برسانید، اطمینان حاصل كنید كه حامیانتان حضور خواهند داشت و از آموخته‌هاتان برای برنامه‌ریزی قدم‌های بعدی استفاده كنید، شنود عمومی برای شما و مدعایتان كارایی خواهد داشت.