فرم جستجو

بخش ۹. آمادگی باهمستان

خيلی اوقات از اعضای باهمستان انتظار می‌رود که به طرح‌های جديد و تغییرات در باهمستان بلافاصله واکنش نشان دهند بی‌آن‌که وقت کافی برای سازگار کردن خود با ایده‌های جدید و کسب دانش کافی برای درک آن داشته باشند. این بخش درباره این است که چگونه درک کنیم و چطور با دقت بسنجيم که يک باهمستان تا چه حد آماده‌ پاسخ گفتن به یک مساله است و چطور از اين دانش برای به راه انداختن تغیير در باهمستان استفاده کنيم.

آمادگی باهمستان چیست؟

منظور از آمادگی باهمستان ميزان آمادگی هر باهمستان برای اقدام عملی در برابر يک مساله است. اين آمادگی می‌تواند صفر باشد و یا در حد این باشد که از قبل برنامه‌هايی موفق تدارک دیده شده و پیشرفت واقعی نیز به دست آماده باشد. آمادگی باهمستان ويژگی‌های مشخصی دارد که درک آن برای فعالان کار در باهمستان مهم است:

  • آمادگی، مختص یک مساله و موضوع است. يک باهمستان می‌تواند برای رسيدگی به يک مساله مشخص بیشتر آماده باشد اما در قیاس با مساله‌ای دیگری ميزان آمادگی متفاوتی داشته باشد. اين آمادگی‌ها از جهات و ابعاد متعددی قابل اندازه‌گیری‌اند. شما نه تنها می‌توانيد ارزيابی دقیقی از آمادگی باهمستان داشته باشيد بلکه می‌توانيد به دقت بسنجيد که باهمستان در هر کدام از ابعاد تشکیل‌دهنده‌ آمادگی در چه سطحی قرار دارد.
  • سطح آمادگی باهمستان در ابعاد مختلف می‌تواند متفاوت باشد. این امکان وجود دارد که یک باهمستان در کاربرد بعضی از راه‌های پاسخگویی به یک معضل آمادگی بیشتری نسبت به کاربرد دیگر راه‌ها داشته باشد. باهمستان ممکن است اطلاعات زیادی در خصوص يک مساله داشته باشد و مثلا قبول کند که با یک معضل روبروست ولی شاید قادر به یافتن راهکاری برای تاثیرگذاری بر آن معضل نباشد.
  • سطح آمادگی ممکن است در بخش‌های مختلف باهمستان متفاوت باشد. بعضی از گروه‌ها، مثلا آن‌ها که مستقیم گرفتار مساله هستند ممکن است در مقایسه با دیگران بسیار بیشتر آماده‌ برخورد با آن باشند. اين آمادگی را می‌توان با موفقيت افزايش داد. چنان‌که خواهيم ديد، راه‌هايی برای حرکت دادن باهمستان به سوی سطوح بالاتر آمادگی وجود دارد.
  • آمادگی عبارت است از دانش لازم برای رسيدگی به يک موضوع. اگر تلاش کنید باهمستان را به سمت آن‌چه آمادگی آن را ندارد، سوق دهید، کار شما به سادگی با شکست روبرو خواهد شد. مردم تنها از آنچه که به نظرشان منطقی، معقول و عملی باشد حمایت می‌کنند.

درک آمادگی باهمستان به شما اجازه می‌دهد که مداخله يا راهبرد خود را منطبق با آن‌چه باهمستان آمادگی قبول‌ يا مشارکت در آن را دارد، طراحی کنید. با برداشتن گام‌هایی کوچک رو به جلو، با تعیین اهدافی که مستلزم فشار اندکی به مردم باشد ولی نه آن‌قدر که از توانايی، و درک فعلی آن‌ها از معضل فراتر رود می‌توانيد پيشرفت مستمر داشته باشید.

مدل آمادگی باهمستان چیست؟

مرکز سه‌قوميتی پژوهش‌های پيشگيرانه در دانشگاه دولتی کلرادو مدلی تهيه کرده که ابعاد و سطوح آمادگی باهمستان را شناسايی می‌کند. اين مدل متشکل از ابزاری‌ است برای تعيین آمادگی باهمستان که اعضای باهمستان می‌توانند به سادگی از آن استفاده کنند و به آن امتياز بدهند. ما اين ابزار و دستورالعمل‌های امتیاز دادن به آن را در بحث «چگونه» این بخش ارايه خواهيم کرد.

ابعاد آمادگی باهمستان

ابعاد آمادگی عواملی کليدی هستند که بر مهيا بودن باهمستان برای اقدام عملی درباره يک موضوع اثر می‌گذارند. شش جنبه‌ای که این مدل شناسايی می‌کند عبارت‌اند از:

  • تلاش‌های باهمستان. تلاش‌ها، برنامه‌ها و سياست‌های موجود برای رسیدگی به مساله در چه سطحی‌ است؟‌
  • آگاهی باهمستان از کوشش‌ها. اعضای باهمستان چقدر از تلاش‌های محلی و تاثیر آن‌ خبر دارند و آيا همه بخش‌های باهمستان به اين تلاش‌ها و نتایج آن دسترسی دارند؟
  • رهبری. رهبران انتصابی و اعضای بانفوذ باهمستان تا چه حد پشتيبان موضوع هستند؟
  • روحیه‌ باهمستان. نگرش حاکم در باهمستان در قبال مساله چیست؟ آیا این نگرش درماندگی و ناتوانی را القا می‌کند یا حس مسئولیت و توانمندسازی؟
  • آگاهی باهمستان درباره مساله. اعضای باهمستان تا چه اندازه از علت‌های مساله، پيامدهای آن و نحوه اثر گذاشتن آن بر باهمستان اطلاع دارند؟
  • منابع مرتبط با مساله. منابع محلی (مردم، وقت، پول، مکان و غیره)  تا چه حد برای پشتيبانی از تلاش‌ها مهيا هستند؟ موضع باهمستان شما در ارتباط با هر کدام از اين ابعاد پايه‌ سطح کلی آمادگی باهمستان را می‌سازد.

آمادگی باهمستان در ۹ سطح مختلف تعریف می‌شود:

  • نبود آگاهی. باهمستان به طور کلی يا رهبران آن به طور خاص، مساله را به عنوان يک معضل نمی‌شناسند.
  • انکار یا مقاومت. حداقل بعضی از اعضای باهمستان می‌پذیرند که چنان مساله‌ای مايه‌ نگرانی است ولی به ندرت می‌پذیرند که آن مساله در باهمستان آن‌ها وجود دارد.
  • آگاهی مبهم. خيلی‌ها احساس می‌کنند که معضلی در باهمستان وجود دارد که مایه‌ نگرانی‌ است، ولی انگیزه‌ فوری برای انجام کاری در قبال آن وجود ندارد.
  • وضع پیش از برنامه‌ریزی. درک روشنی وجود دارد که اقدامی باید صورت گیرد و شاید حتی گروهی نیز مشغول رسيدگی به مساله باشد. اما این تلاش‌ها متمرکز و با جزییات لازم همراه نیست.
  • آمادگی. رهبران فعال باهمستان برنامه‌ریزی لازم را به شکلی مصمم آغاز می‌کنند. باهمستان نیز از تلاش‌های آن‌ها مختصر حمایتی می‌کند.
  • آغاز. اطلاعات کافی برای توجیه تلاش‌های لازم موجود است. فعاليت‌ها آغاز شده‌اند.
  • ثبات‌بخشی. مديران يا تصميم‌گیران باهمستان از فعالیت‌ها پشتيبانی می‌کنند. کارکنان آموزش‌ديده و باتجربه‌اند.
  • تاييد و گسترش. تلاش‌ها همچنان ادامه دارد. اعضای باهمستان در استفاده از خدمات احساس راحتی می‌کنند و از گسترش آن‌ پشتيبانی می‌کنند. داده‌های محلی به طور مرتب جمع‌آوری می‌شوند.
  • احساس تعلق خاطر به باهمستان. آگاهی دقیق و گسترده‌ای درباره شيوع، ريشه‌ها و پیامدهای مساله موجود است. ارزیابی موثر راهنمای جهت‌گيری‌های تازه است. مدل کاری آزموده شده برای رسیدگی به دیگر مسائل نیز به کار گرفته می‌شود.

بعد از آن ‌که بر اساس درجه بندی بالا، سطح آمادگی باهمستان‌ خود را شناختید، می‌توانيد کوشش‌هایتان را طوری برنامه‌ريزی کنيد که در همان سطح آغاز شود و باهمستان را به سطح بعدی، و مرحله به مرحله، به سطوح بالاتر سوق دهید.

چرا از مدل آمادگی باهمستان استفاده کنيم؟

استفاده از این مدل کمک می‌کند که راهبردهایی انتخاب شود که احتمال موفقیت‌شان بیشتر است و در نتیجه در استفاده از منابع ارزشمند (وقت، پول، مردم) صرفه‌جويی می‌شود.

  • این مدل ابزاریست کارآمد و ارزان و استفاده از آن آسان است.
  • استفاده از این مدل باعث ارتقاء سطح  شناخت باهمستان از مسایل مربوط به خودشان می‌شود.
  • با ایجاد این احساس تعلق در بین اعضای باهمستان، این مدل کمک می‌کند که اطمينان حاصل کنیم راهبردها از لحاظ فرهنگی مناسب و پایدار هستند.
  • مدل آمادگی باهمستان کاربرد تخصص و منابع محلی را به جای تکیه بر تخصص و منابع بیرون از باهمستان تشویق می‌کند.
  • و نهایتا چشم اندازی از  تغيیر سالم را برای اعضای باهمستان ايجاد می‌کند.

چه وقتی باید از مدل آمادگی باهمستان استفاده کنيد؟

ماهيت این مدل به شکلی است که تقريبا هر وقت که مساله‌ای نیاز به رسیدگی داشته باشد استفاده از آن مفيد خواهد بود، ولی مواقعی هست که استفاده از این مدل به طور خاص مفید است.

  • در جریان اقدامی جاری. اگر تلاش‌های شما موفقیت‌آمیز باشد باهمستان نه تنها در پرداختن به مشکل خودش رو به جلو حرکت می‌کند بلکه میزان آمادگی‌اش هم افزایش پیدا خواهد کرد.  برای حصول اطمینان از این‌که اين مدل برای کارها و اهدافی که بيشتر اعضا می‌توانند آن‌ها را قبول کنند و به انجام برسانند – و به پیش بروند - کارآمد باقی خواهد ماند، مهم است که سطح آمادگی باهمستان را تحت نظر داشته باشید و راهبردتان را مطابق با آن تنظیم کنید.
  • هر بار که با مساله‌ای تازه دست و پنجه نرم می‌کنيد. از آن‌جا که آمادگی باهمستان مختص به مساله‌ای معین است، مهم است که بدانید جایگاه و سطح آمادگی باهمستان در مورد هر کدام از مساله‌هایی که به آن می‌پردازید، چیست.
  • وقتی پای چند باهمستان یا بخش‌های مختلفی از يک باهمستان در میان باشد. باهمستان‌های مختلف یا بخش‌های مختلف هر باهمستان ممکن است هر کدام سطح متفاوتی از آمادگی را داشته باشند.
  • وقتی تلاشی را برنامه‌ریزی می‌کنید که مستلزم فرآیندی مشارکتی باشد. برای سنجش میزان آمادگی باید بفهمید که چه سطحی از مشارکت را در آغاز می‌توانید انتظار داشته باشید؟ از کجای مساله خوب است شروع کنید تا امکان معقولی برای موفقیت وجود داشته باشد.
  • وقتی در برنامه‌ريزی برای باهمستان یا محله دخیل هستيد. بسیاری اوقات فرض این‌گونه تلاش‌ها این است که همه افراد در یک سطح از آمادگی به سر می‌برند، اما چنین فرضی درست نیست. سنجش آمادگی به شما کمک می‌کنید که اهالی باهمستان یا محله از چه جایی راحت‌تر هستند تا اجرای برنامه را آغاز کنند و در نتیجه این‌گونه سرعت اجرای کار و میزان مشارکت مردمی افزایش می‌یابد.

چه کسانی باید در استفاده از مدل آمادگی باهمستان دخيل باشند؟

در هر نوع استفاده‌ای از این مدل، در واقع دو گروه از مردم هستند که دخیل بودن‌شان بسیار مهم است: کسانی که باید مدل را تطبیق و مدیریت و ارزیابی کنند و کسانی که باید موقع انجام ارزیابی از آن‌ها نظرسنجی شود.

  • چه کسانی باید استفاده از مدل و يا اجرای ارزیابی را در نظر داشته باشند؟
    • سياست‌گذاران و برنامه‌ریزان
    • هر کسی که به باهمستان یا تغيير اجتماعی علاقه‌مند است.
  • از چه کسانی باید موقع به کار بستن مدل نظرسنجی شود؟ تا حدودی پاسخ به این سوال بستگی دارد به ماهیت مساله. اگر مثلا موضوع به نوجوانان مربوط باشد (خشونت نوجوانان، بارداری در سن نوجوانی)، باید نوجوانان در میان کسانی باشند که از آن‌ها نظرخواهی می‌شود. و نیز با در نظرداشت ویژگی‌ باهمستان، به طور کل نهادها و افراد زیر:
    • مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها
    • شهرداری‌ها، استانداری‌‌ها، تشکیلات اداری محلی و قومی
    • حرفه‌های بهداشتی و پزشکی
    • خدمات اجتماعی
    • بخش بهداشت و سلامت
    • روحانیون یا هیات‌های مذهبی
    • اعضای باهمستان
    • جوانان و نوجوانان
    • افرادی که درآمدهای ثابت محدود دارند  مانند افراد تحت پوشش سازمان‌های خیریه و خدماتی

از مدل آمادگی باهمستان چگونه استفاده کنيد؟

برای استفاده از این مدل می‌توانیم به شیوه «ارزیابی میزان آمادگی باهمستان» رجوع کنیم:

ارزیابی میزان آمادگی باهمستان

اين شیوه به صورت مصاحبه انجام می‌شود و حدود نیم تا یک‌ساعت وقت می‌برد. مصاحبه متشکل است از شش بخش  و برای هر بخش چند سوال مرتبط در نظر گرفته می‌شود. هر کدام از این بخش‌ها به یکی از ابعاد آمادگی می‌پردازد. بخش‌هایی که پررنگ شده‌اند برای امتیازدهی الزامی هستند. سوالات مربوط به هر بخش بر حسب نياز حذف يا ويرايش می‌شوند. در این مثال چند سوال بر هر بخش در نظر گرفته شده است.  

پرسش‌های مصاحبه‌ ارزیابی آمادگی باهمستان

الف. اقداماتی که در باهمستان انجام می‌شود

  • مانند برنامه‌ها، فعالیت‌ها، سیاست‌ها و غيره

ب. میزان دانش اعضای باهمستان از آن اقدامات

  • ۱. در مقیاس ۱ تا ۱۰ میزان نگرانی و دغدغه‌ای را که اعضای باهمستان نسبت به مساله یا مشکل دارند را مشخص کنید. [۱: «هیچ نگرانی نسبت به موضوع ندارند» ۱۰: «این مساله در اولویت و دغدغه اصلی اعضای باهمستان است»]
  • ۲. لطفا تلاش‌هایی را که در مورد رفع مشکل در باهمستان انجام شده توضیح دهید. (الف)
  • ۳. اين تلاش‌ها چه مدت در باهمستان شما وجود داشته‌ است؟ (الف)
  • ۴. اعضای باهمستان تا چه حد از  میزان تلاش‌هایی که صورت گرفته آگاه هستند؟ [۱: «هیچ آگاهی ندارند» و ۱۰: «بسیار مطلع هستند»] (ب)
  • ۵. باهمستان درباره اين تلاش‌ها يا فعالیت‌ها چه می‌داند؟ (ب)
  • ۶. نقاط قوت اين تلاش‌ها چه هستند؟ (ب)
  • ۷. نقاط ضعف این تلاش‌ها چه هستند؟ (ب)
  • ۸. این برنامه‌ها به چه کسانی کمک می‌کند؟ (الف)
  • ۹. چه بخشی از باهمستان به این اقدامات یا تلاش‌ها نیازی ندارند؟ (الف)

ج. رهبری

  • ۱ . چه کسانی «رهبران» خاص اين مساله در باهمستان شما هستند؟
  • ۲. با استفاده از مقياس ۱ تا ۱۰، این مساله برای رهبران در باهمستان شما چقدر مايه‌ نگرانی است؟
  • ۳. اين رهبران به چه اشکالی در تلاش‌های مربوط به این مساله دخيل هستند؟ لطفا توضيح بدهید.

د. حال و هوای  باهمستان

  • ۱. در یک جمله باهمستان‌تان را توصیف کنید.
  • ۲. آیا شرایطی وجود دارد که در آن اعضای باهمستان شما ممکن است فکر کنند که وجود معضل را باید تحمل کرد؟ لطفا توضيح بدهید.
  • ۳. باهمستان به چه شکلی از تلاش‌ها برای رسيدگی به مساله پشتيبانی می‌کند؟
  • ۴. با توجه به اقداماتی که در زمینه افزایش آگاهی در باهمستان تا کنون ایجاد کرده‌اید، به نظر شما احساس کلی باهمستان نسبت این اقدام چیست؟ (پاسخ به این سوال را می‌توانید با طرح سوالات جزیی‌تری از اعضای باهمستان بپرسید.)

ه. آگاهی از مساله

  • ۱. اعضای باهمستان چقدر درباره مساله می‌دانند؟ لطفا توضيح بدهید. (راهنمایی: مثلا، عوامل نیرودهنده، نشان‌ها، عوارض، آمارهای محلی، اثرات بر خانواده و دوستان و غيره)
  • ۲. چه نوع اطلاعاتی در باهمستان شما درباره این مساله موجود است؟
  • ۳. چه داده‌های محلی درباره این مساله در باهمستان شما وجود دارد؟
  • ۴. چطور ساکنان باهمستان می‌توانند به این داده‌ها و اطلاعات دسترسی داشته باشند؟

و. منابع برای تلاش‌های پيشگيرانه (وقت، پول، افراد، مکان و غيره)

  • ۱. فردی که تحت تاثیر این مساله قرار گرفته باشد ابتدا برای کمک گرفتن سراغ چه کسی در باهمستان شما می‌رود؟ چرا؟
  • ۲. در مقياس ۱ تا ۱۰، سطح تخصص و آموزش کسانی که برای حل مساله کار می‌کنند، چقدر است؟
  • ۳. آيا داوطلبانی از همه بخش‌های باهمستان در تلاش‌های معطوف به رسیدگی به این مساله مشارکت می‌کنند؟

پس از انجام این شیوه ارزیابی باید به دو سوال باید پاسخ داد:

  • ارزيابی آمادگی باهمستان را چطور اجرا و امتيازدهی می‌کنيد؟
  • از اطلاعات آمادگی باهمستان چطور استفاده می‌کنيد؟

شاید لازم باشد بعضی از سوال‌ها را برای به دست آوردن اطلاعات مهم درباره مساله خاص‌تان تغيير دهید يا حذف کنيد.
پرسش‌های ويرايش‌شده‌تان را به طور آزمايشی اجرا کنید تا مطمئن شوید که فهم‌شان آسان است و اطلاعات لازم را برای امتیاز دادن به هر جنبه‌ای از مدل به دست می‌دهند.برای اطلاعات بيشتر
درباره پرسشنامه ارزیابی، جدول‌های مقياس‌بندی و امتیازدهی، اين‌جا را ببينید.

چطور از اطلاعات آمادگی باهمستان استفاده کنید؟

با اطلاعاتی که از ابعاد و آمادگی کلی به دست آورده‌اید، آماده‌ تدوین راهبردهایی هستید که برای باهمستان شما مناسب است. این‌جا حالت آرمانی اين است که این کار را از طریق فرآیند برنامه‌ریزی مشارکتی انجام دهيد، مثلا ممکن است لازم باشد زمینه مشارکت برخی، یا همه افرادی را که مصاحبه کرده‌اید در کنار نمایندگان بخش‌ها یا گروه‌های متاثر از مساله در باهمستان،‌ در روند برنامه‌ریزی فراهم کنید.

برای پیش رفتن، آمادگی در همه ابعاد باید کمابیش در یک سطح باشد.

اگر یک، یا چند بعد از ابعاد آمادگی باهمستان امتیاز کمتری از بقیه دارند، تلاش‌هایتان را روی راهبردهایی متمرکز کنید که قبل از همه آمادگی باهمستان را در آن بعد یا ابعاد افزایش می‌دهد. اطمینان حاصل کنید که حجم مداخله و یا راهبرد سازگار با، یا پايین‌تر از، امتیاز آن مرحله خاص باشد.

برای نیل به موفقیت، هر گونه تلاش در راستای ایجاد تغيیر در هر باهمستان باید در ابتدا با راهبردهايی آغاز شود که متناسب با سطح آمادگی آن باهمستان است.

اهداف و راهبردهای کلی متناسب با هر مرحله:

  • عدم آگاهی. اين‌جا هدف شما ايجاد آگاهی نسبت به اين است که مساله مورد توجه شما‌ وجود دارد.

    • با رهبران و اعضای باهمستان تماس مستقیم برقرار کنيد. از گروه‌های فعلی و شناخته‌شده ديدن کنيد تا آن‌ها را از مساله مطلع کنید. تماس‌های تلفنی مستقیم  با دوستان و حامیان بالقوه برقرار کنيد.

    • مطالبی را در رسانه‌ها منتشر کنيد که مساله را توضیح بدهند یا توجه‌ها را به آن جلب کنند.

  • انکار/مقاومت. برای رسیدگی به این سطح، باید آگاهی‌ عمومی را نسبت به این امر که معضل يا مساله‌ در باهمستان وجود دارد، افزایش دهید.

    • به دیدارهای رو در رو ادامه دهید و کسانی را که با آن‌ها صحبت کرده‌اید تشویق به کمک کنید. پیامدهای محلی ناشی از مساله را با ذکر مثال به بحث بگذارید. سراغ برنامه‌های تبلیغی آموزشی-بهداشتی برويد و آن‌ها را در فعالیت خود مشارکت دهید تا با پخش خانه به خانه‌ اعلامیه، پوستر و بروشور به آگاهی عمومی از مساله کمک کنند. نوشته‌هایی از خودتان در رسانه‌ها درباره اثرات محلی مساله منتشر کنید. مقالاتی را برای نشریات اماکن مذهبی،  خبرنامه‌های محلی، خبرنامه‌های باشگاه‌ها و غيره تهیه و ارسال کنید.

    • به گروه‌های محلی مرتبط با باهمستان اطلاعات ارائه کنید.

  • آگاهی مبهم. حالا که مردم به وجود معضل اذعان می‌کنند، باید آگاه شوند که باهمستان می‌تواند کاری برای حل آن بکند.

    • سراغ تهيه‌ دستورکارها برويد و اطلاعات را در برنامه‌های محلی باهمستان و نیز به گروه‌های نامرتبط در باهمستان ارايه کنید. پوسترها، اعلاميه‌ها و بیلبوردهایی را نصب کنید. برنامه‌هایی خلاقانه برگزار کنید. (مثل مهمانی‌های دورهمی) و از این فرصت‌ها برای ارایه‌ اطلاعات درباره مساله استفاده کنيد. نظرسنجی‌ها و مصاحبه‌های غیررسمی محلی را با اعضای باهمستان از طریق تلفن یا خانه به خانه انجام دهید.

    • مطالبی در قالب سرمقاله یا مقالات مطبوعاتی حاوی اطلاعات عمومی درباره معضل و تاثیرات محلی آن در روزنامه‌ها منتشر کنید.

  • وضع پیش از برنامه‌ریزی. در این وضع، مردم آماده هستند که درباره چگونگی رسیدگی به معضل فکر کنند.

    • اطلاعات لازم درباره موضوع را به اشکال مختلف ارایه دهید و در رسانه‌ها مطرح کنید.  به رهبران باهمستان سر بزنید و برای جلب حمایت آن‌ها از موضوع وقت صرف کنید. تلاش‌های فعلی باهمستان (برنامه‌های درسی، برنامه‌های کاری، فعاليت‌ها و غيره) را بازنگری کنید تا مشخص شود چه کسانی مخاطبان تلاش‌ها هستند و ميزان موفقیت آن تلاش‌ها را بررسی کنید. گروه‌های کاری محلی تشکیل دهید تا درباره مسايل و تدوین راهبردها بحث کنند.

    • پوشش رسانه‌ای مساله را با پخش اعلاميه‌های مرتبط خدمات عمومی در رادیو و تلويزیون افزايش دهید.

  • آمادگی. اين‌جا، هدف گردآوری اطلاعات برای پی‌ریزی زیربنایی مستحکم برای برنامه‌ریزی راهبردها در باهمستان به منظور رسيدگی به مساله است.

    • در مدرسه‌ها نظرسنجی‌های مرتبط با مشکل و نیازهای دانش‌آموزان  انجام دهید.

    • در باهمستان نظرسنجی برگزار کنید.

    • با حمایت از جشن‌های محلی، آن را به فرصتی برای معرفی و آغاز برنامه‌تان تبدیل کنید.

    • برای جلب مشارکت اعضای باهمستان در تدوین استراتژی‌های برنامه، فضایی برای گفتگوی عمومی ایجاد کنید.

    • از رهبران کلیدی و افراد صاحب نفود بخواهید تا راجع به مساله برای گروه‌های مختلف سخنرانی‌ کنند و یا در برنامه‌های محلی راديويی و تلویزیونی درباره آن صحبت کنند.

    • برای نحوه ارزیابی میزان موفقیت تلاش‌هایتان برنامه‌ریزی کنید.

  • آغاز به کار. با راه افتادن يک تلاش‌ جدی‌تر در باهمستان، نیاز دارید که اطلاعات ویژه‌‌ای را در باهمستان برای پشتيبانی از برنامه‌ها و طرح‌های موجود ارايه کنید.

    • آموزش‌های ضمن خدمت درباره آمادگی باهمستان را به افراد حرفه‌ای و پیراحرفه‌ای ارایه کنید.

    • از قبل برنامه‌ریزی کنید تا به محض شروع فعالیت‌ها یا تلاش‌هایتان، برنامه‌های تبلیغاتی مرتبط با این فعالیت‌ها داشته باشید.

    • برای ارايه‌ اطلاعات به‌روزشده درباره پيشرفت کار در جلسات شرکت کنید.

    • مصاحبه‌هايی با بهره‌مندان ترتیب دهید تا خلأهای خدماتی را شناسايی کنید، خدمات موجود را بهبود دهيد و مکان‌های کليدی را برای ارسال اطلاعات شناسايی کنید. جست‌وجوی کتابخانه‌ای يا اينترنتی را برای منابع اضافی و تامين بودجه‌ بالقوه شروع کنید.

    • ارزيابی ابتدایی تلاش‌هایتان را کم کم آغاز کنید.

  • ثبات‌بخشی. حالا که تلاش‌ها و برنامه‌ها جا افتاده‌اند، لازم است که در حفظ ثبات آن‌ها بکوشید تا کلیت تلاش‌ها در باهمستان حفظ شود.

    • برنامه‌هایی را در باهمستان برای تداوم پشتيبانی از مساله تدارک ببينيد.

    • برای افراد حرفه‌ای باهمستان جلسات آموزشی برگزار کنيد.

    • برای اعضای باهمستان نیز جلسات آموزشی مناسب بگذارید. ارزيابی برنامه خود را از طریق آموزش و مقالات برای روزنامه به اطلاع عموم برسانید.

    • جلساتی فصلی برای بازنگری پيشرفت کار و اصلاح راهبردها تدارک ببينيد.

    • مراسم تقدیر برای حاميان محلی یا داوطلبان برگزار کنید.

    • مقالاتی برای روزنامه‌ها تهيه و ارسال کنید که پیشرفت کار و برنامه‌های آينده را توضیح بدهد.

    • شبکه‌سازی ميان ارايه‌دهندگان خدمات و سيستم‌های باهمستان را شروع کنید.

  • تايید و گسترش. وقتی روند ارائه خدمات از ثبات برخوردار شد، کار بعدی گسترش دادن و تقويت آن است.

    • با استفاده از توافق و بستن قرارداد برای ارائه خدمات باکیفیت به ارتباط با افراد و نهادهای مختلف در شبکه‌تان رسمیت ببخشید.

    • برای ارزيابی ریسک‌های موجود در باهمستان پرونده‌ای تهيه کنید.

    • فهرست راهنمایی از برنامه‌های خدمات محلی منتشر کنید.

    • يک پايگاه اطلاعاتی جامع ایجاد کنید که در دسترس عموم باشد.

    • دفتری برای سخنگوی محلی تدارک ببينيد.

    • برنامه تغییر سیاست‌ها را با کسب حمایت مقامات محلی آغاز کنید.

    • با رسانه‌ها تماس بگیرید و به آن‌ها در مورد سمت و سوی  داده‌ها در زمینه‌های خاص مربوط به مساله اطلاع‌رسانی کنید.

    • از نتیجه‌ی به دست آمده از ارزيابی برای اصلاح و بهبود تلاش‌ها استفاده کنيد.

  • احساس تعلق خاطر به باهمستان. وقتی باهمستان به بالاترین سطح آگاهی به مساله رسيد، مهم این است که بتوانید این سطح را حفظ کنید و به رشد آن کمک کنید. کار شما تمام نشده است. تلاش‌ها بايد پایدار باشند. هر چقدر برنامه‌ها و خدمات شما خوب‌ باشد، باز هم می‌توانید آن‌ها را بهبود دهید و بهتر سازید. اگر به تلاش‌هایتان پشت کنید، به تدریج میدان را از دست می‌دهید. بچسبید به کار، کار در باهمستان هيچ وقت واقعا به پایان نمی‌رسد.

    • حمایت صاحبان کسب‌و‌کار در باهمستان را از تلاش‌هایتان حفظ کنید و از آن‌ها بخواهید که از این تلاش‌ها پشتيبانی مالی کنند.

    • منابع مالی خود را متنوع سازید.

    • آموزش‌های پيشرفته‌تری برای افراد حرفه‌ای و پیراحرفه‌ای برگزار کنید.

    • موضوع کار و فعالیتتان و پیشرفت حاصل شده از برنامه‌تان را دوباره و دوباره ارزیابی کنید.

    • از ارزيابی بیرونی استفاده کنيد و از نتایج به دست آمده از این ارزیابی‌ها برای اصلاح و ایجاد تغییرات لازم در برنامه بهره ببرید.

    • به جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات مرتبط با بازدهی تلاش‌هایتان بپردازید و از آن‌ در درخواست‌‌های بعدی برای پشتیبانی مالی از فعالیت‌هایتان استفاده کنید.

    • به رهبران باهمستان و پشتيبانان مالی برنامه‌هایتان گزارش‌ پيشرفت کار ارائه دهید. در اين سطح، اعضای باهمستان کار را از خود می‌دانند و از خودشان برای حفظ تلاش‌ها مايه می‌گذارند.

خلاصه

درک از آمادگی باهمستان،  یعنی میزان آمادگی باهمستان برای رسيدگی به يک مساله خاص، برای هر کسی که دغدغه‌ سلامت و توسعه‌ باهمستان را دارد، ابزار مهمی است. باهمستان را نمی‌توان متقاعد کرد که سراغ مشکلی برود مگر اين‌که پیش‌تر متقاعد شده باشد که آن مشکل وجود دارد، و افزون بر آن، بر باهمستان اثر می‌گذارد. باهمستان را نمی‌توان وادار به عملی کرد که برای آن آماده نيست يا در تعارض با نظر و باورهای بيشتر اعضای‌ آن است.