برای واداشتن قانون‌گذاران یا سایر مقامات مسئول به تغییر قوانین و سیاست‌ها، ایجاد انگیزه برای یك تحقیقات رسمی، یا ایجاد تغییر در افكار عمومی، به اطلاعات نیاز خواهید داشت. برای كسب اطلاعات، بی‌شك باید اول تحقیق كنید. این تحقیق به هر معنایی می‌تواند باشد. از زیر و رو كردن توده‌ای از اسناد و مدارك در قفسه‌های یك كتابخانه گرفته، تا عكس گرفتن و صحبت كردن با شهود. ممكن است بعضی از جستجوهای شما ملال‌آور و بعضی دیگر هیجان‌‌انگیز باشند، اما هر چه كه باشد نیاز به انجام كار دارد.
منظور ما از اجرای تحقیق چیست؟
معمولا كلمه «تحقیق» تصویر كسی را تداعی می‌كند كه در یك آزمایشگاه نشسته و چشم‌هایش روی كتاب بزرگی با حروف ریز لوچ شده، یا در یك آزمایشگاه شیمی روی یك لوله آزمایش حاوی ماده‌ای زشت و زننده خم شده است.
اجازه ندهید چنین تصاویری شما را بترساند، چرا كه معنای واقعی تحقیق، انجام كاری است برای پیدا كردن جواب سوال‌هایتان. سوال ممكن است نسبتا ساده باشد: چند درصد از كسانی كه به درمانگاه بهداشتی باهمستان مراجعه می‌كنند، راه دیگری برای دستیابی به درمان‌های پزشكی ندارند؟ ممكن هم هست كه بی‌نهایت پیچیده باشد: موثرترین راه برای تامین بیمه درمانی برای آن دسته از شاغلین باهمستان كه بیمه نیستند، چیست؟
سوال‌های مختلف نیازمند جواب‌های مختلف هستند و جواب‌های مختلف نیازمند تحقیقات مختلف برای كاوش درباره آن‌ها هستند. اولین قدم دانستن چیزهایی است كه نیاز دارید.
- اگر جوابی كه به دنبالش هستید یك عامل شناخته‌شده باشد، مانند: تركیب شیمیایی یك ماده مشخص چیست؟ یا آن ماده چه اثری روی انسان دارد؟، در آن صورت با مراجعه به كتاب‌ها یا مقالاتی در كتابخانه، یا با مشورت با یك متخصص، احتمالا جواب را خواهید یافت.
- اگر برای یك عملكرد خاص ترویجگری می‌كنید و به دنبال تقویت آن هستید: فلان برنامه ترویج بهداشت تا چه حد موثر است؟ چرا بهتر است به جای آن روش از این روش استفاده شود؟ چرا باید استفاده از این ماده در محصولات غذایی ممنوع شود؟ در آن صورت باید نوعی مطالعه تحقیقاتی انجام دهید، یا گزارش‌های موجود را غربالگری كنید.
- اگر به دنبال یافتن واقعیت‌هایی هستید كه توسط آن‌ها بتوانید سیاست‌گذاران را وادار به حركت در یك جهت خاص كنید: در فلان باهمستان چند نفر استخدام شده‌اند در حالی كه بیمه درمانی ندارند؟، در این صورت ناچار خواهید بود در بایگانی شهرداری جستجو كنید یا به آمارهای سرشماری مراجعه كنید.
- اگر برای یافتن شواهدی دال بر فعالیت‌های مضر یا غیرقانونی توسط انجمن شهر یا آژانس‌های دولتی هستید: آیا فلان كارخانه كاغذسازی دوباره زباله‌هایش را مستقیما در رودخانه تخلیه می‌كند؟ و چرا نهاد تنظیم مقررات در این زمینه اقدامی نمی‌كند؟ در این صورت شاید ناچار باشید عملا اقدامات تجسسی انجام دهید. میان مدارك جستجو كنید، عكس بگیرید، نمونه آب رودخانه را تجزیه كنید و با كاركنان آن کارخانه صحبت كنید.
تحقیق شامل همه این روش‌ها و حتی بیش‌تر می‌شود. نوع تحقیقی كه باید انجام دهید، بسته به نوع اطلاعاتی است كه به آن نیاز دارید.
چرا باید تحقیق كرد؟
ممكن است محاسن كاری كه می‌كنید برای شما واضح باشد، اما الزاما برای سایرین واضح نیست. باید به آن‌ها نشان دهید كه ایده‌های شما به شكل معناداری به سود باهمستان خواهد بود. تحقیق به طرق مختلف كمكتان می‌كند به این هدف برسید:
- تحقیق به كار (ترویجگری) شما جسمیت می‌بخشد. تحقیق شما به اعتقاد و اشتیاق شما واقعیت و آمار و ارقام می‌بخشد. اعتقاد و اشتیاق مهم است، اما در عمل نمی‌توانند تعداد زیادی از كسانی را كه با شما موافق نیستند، متقاعد كنند. شواهد محكم، می‌توانند.
- تحقیق به شما اطلاعات جدیدی می‌دهد كه توسط آن‌ها ادعایتان را مطرح كنید. معمولا تحقیق اطلاعات قوی و محكمی به نفع شما به دست می‌دهد، كه حتی خودتان هم نمی‌دانستید. همچنین به شما كمك می كند كه بفهمید چه مقدار بودجه نیاز دارید، حدودا چه مدت طول می‌كشد تا به نتیجه برسید و پیامدهای محتمل اقدام نكردن چه خواهد بود.
- تحقیق می‌تواند به شما نشان دهد كه چطور با موفقیت مشكلتان را مخاطب قرار دهید. (همانطور كه این بخش معین می‌كند، تحقیق شما می‌تواند چند منظور را برآورده كند. به شما كمك می‌كند اقدام خود را برنامه‌ریزی و طراحی كنید و همچنین برای آن ترویجگری كنید). در زمینه ترویجگری، دقیقا باید بدانید كه برای چه چیز ترویجگری می‌كنید. دیگران چه كرده‌اند كه كارایی داشته است؟ در یك شرایط آزمایشی، چه چیزهایی بر مشكل اثر می‌گذارند؟ پاسخ به این سوالات و سوالات مشابه شما را در موقعیتی قرار می‌دهد كه بتوانید استراتژی‌هایی را كه احتمال موثر بودنشان وجود دارد، انتخاب و برای آن‌ها ترویجگری كنید.
- تحقیق مثال‌ها و نمونه‌هایی برای استفاده در اختیارتان قرار می‌دهد. در حالی كه آمار و ارقام در شرایط معینی بسیار متقاعدكننده هستند، معمولا یك مثال عملی از صدها ورق گزارش قوی‌تر است، چرا كه مسئله را بلاواسطه و واقعی به نظر می‌رساند. یك روایت به عنوان نمونه، مسئله را ثابت نمی‌كند، اما كار را برای افراد آسان می‌كند كه دقیقا بفهمند موضوع از چه قرار است. شنیدن روایت یك نفر دیگر، افراد را به فكر می‌اندازد كه: «ممكن است برای خود من پیش بیاید» و راهی در اختیار سیاست‌مداران قرار می‌دهد كه برای رای‌دهندگانشان توضیح دهند چرا به سود یك سیاست یا لایحه عمل می‌كنند.
- تحقیق آنچه را كه از قبل به آن اطمینان داشتید، تایید می‌كند. ممكن است خودتان «بدانید» كه در مورد یك مسئله خاص حق دارید، اما اگر بتوانید ادعا كنید همه متخصصین این رشته با شما هم‌عقیده هستند، یا مطالعات نشان داده‌اند كه موضوع مورد حمایت شما حقیقتا كارایی دارد، تضمین بیش‌تری خواهید داشت.
- تحقیق به شما امكان می‌دهد درباره سود و زیان كار استدلال كنید. اگر ۸۵٪ از زندانیان سابق دوباره به زندان بر‌گردند و اگر هزینه نگهداری هر نفر در زندان سالانه ۶۵ هزار دلار باشد و اگر برنامه‌ای كه باعث شود آن ۸۵٪ زندانی بیرون بمانند و به زندان برنگردند، سالانه برای هر نفر ۲۰ هزار دلار هزینه بردارد، شما محاسبه می‌كنید. ظاهرا برنامه پیشگیری از بازگشت زندانیان گران تمام می‌شود، اما در عمل، سالانه برای هر زندانی سابق به طور میانگین ۲۸ هزار و ۵۰۰ دلار به نفع مالیات‌دهندگان خواهد بود. تحقیق هزینه هر دو گزینه و شانس موفقیت هر دو گزینه را در پیشگیری از بازگشت افراد به زندان، به شما خواهد گفت.
- تحقیق به شما اعتبار می‌دهد. اگر تحقیقتان را درست انجام دهید، شما را مدافعی جدی می‌شناساند كه پیش از متقاعد كردن افراد نسبت به موقعیت خودتان، كارهای بنیادین را انجام می‌دهید. این باعث می‌شود افراد با علاقه بیش‌تری به حرفهای شما گوش كنند و آنچه را می‌شنوند، باور كنند.
- تحقیق دو طرف متعارض را به هم وصل می‌كند. اگر تحقیقتان را نه فقط درباره موقعیت خودتان، بلكه همچنین در مورد موقعیت مخالفینتان به دقت انجام داده باشید، برای پاسخ دادن به اتهامات و سوالات آن‌ها و همچنین برای اثبات كذب ادعاهای آن‌ها و نیز برای استدلال معقول و منطقی درباره بی‌نقص بودن موقعیت خودتان نسبت به موقعیت آن‌ها، اطلاعات كافی در دست خواهید داشت.
- تحقیق شما را متخصص در مسئله مورد نظر می‌كند. اگر دیگران شما را كسی با پاسخ‌های درست بشناسند، قانون‌گذاران و سایر مسئولین، گروه‌های ذی‌نفع و عموم، سوالات و دغدغه‌های خودشان را نزد شما خواهند آورد. اگر در مقام یك مسئول شناخته‌شده باشید، موقعیت حمایتی شما به‌‌مراتب مستحكم‌تر خواهد شد.
چه وقت باید برای ترویجگری تحقیق كنید؟
ترویجگری برای هر ادعایی نیاز به تحقیقات اولیه دارد، اما مواردی پیش می‌آید كه تحقیق ارزش خاص پیدا می‌كند.
وقتی تلاش می‌كنید قانونی را به تصویب برسانید
به دو دلیل نیاز به تحقیق خواهید داشت:
- كه نیاز به تصویب آن قانون را نشان دهید. سرمایه‌گذاری دولت فدرال برای تحقیقات راجع به بیماری ایدز، زمانی افزایش یافت كه مدافعین آن تحقیقات توانستند نشان دهند كه بیماری به مرحله همه‌گیر رسیده است و همه در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. به همین نحو، مدافعین سوادآموزی بزرگسالان در ماساچوست زمانی توانستند تعهد به سوادآموزی بزرگسالان و تخصیص افزایش بودجه برای سوادآموزی بزرگسالان را تضمین كنند، كه به قانون‌گذاران فهرستی نشان دادند متشكل از بیش از ۱۳ هزار نفر، كه در سرتاسر ایالات در صف انتظار برای برنامه سوادآموزی قرار دارند.
- كه حمایت عموم را برای تصویب قانون پیشنهادشده نشان دهید. اگر قانون‌گذاران بدانند كه رای‌دهندگانشان واقعا خواستار تصویب یك لایحه یا پرداختن به یك مشكل توسط آن‌ها هستند، عموما انجامش خواهند داد، خصوصا در سال انتخاباتی. اگر بتوانید از طریق نظرسنجی، مصاحبه یا سایر ابزارها نشان دهید كه عموم برای اقدام شما ترویجگری می‌كنند، در موقعیت بسیار قوی‌تری قرار خواهید گرفت.
وقتی می‌خواهید توجه باهمستان را جلب مشكلی كنید كه نیاز به رسیدگی دارد
معمولا تحقیق مورد نیاز در اینجا آماری است. در باهمستان چند در صد از نوجوانان از مدرسه اخراج میشوند و آن درصد را چطور می‌شود با باهمستان‌های مشابه مقایسه كرد؟ آیا ظرف سال گذشته، یا چند سال گذشته، بی‌خانمانی افزایش داشته است؟ آیا تعداد خانواده‌های بی‌خانمان بیش‌تر شده است؟ آیا خشونت جوانان در باهمستان افزایش داشته است، و اگر داشته، قربانیانش چه كسانی بوده‌اند؟ در اینجا اعداد و ارقام خواسته باعث می‌شود افراد مشكلی را كه برای باهمستان اهمیت دارد، به روشنی ببینند.
وقتی مسئولین دولتی فاسد باشند یا مرتكب خطایی شده باشند
تحقیق می‌تواند دلایلی ارائه دهد كه فساد، نادرستی، یا غیراخلاقی بودن برخی مسئولین را به اثبات برساند. از خزانه‌دار یك شهر كوچك كه فقط چند هزار دلار از بودجه شهر را در جیب می‌گذارد گرفته، تا ریچارد نیكسون، كه سرپوش گذاشتنش روی رسوایی واترگیت به قیمت ریاست جمهوری‌اش تمام شد، تا مسئولینی كه نقض قانون می‌كنند و عموما از طریق تحقیقات دقیق رسوا میشوند و نه از طریق رویدادهای نمایشی. مثلا مصاحبه‌های باب وودوارد و كارل برنشتاین با شركت‌كنندگان مختلف در قضیه واترگیت، سرانجام آن‌ها را به مرجعی معروف به «گلوی عمیق» هدایت كرد، كه زنگ خطر نسبت به تشكیلات نیكسون را به صدا درآورد.
وقتی دولت یا نهادی دیگر به مردم دروغ می‌گوید
گاهی چیزهایی هست كه حتی در مردمی‌ترین جوامع، عموم نباید بدانند. مثلا در جنگ دوم جهانی، اگر مطبوعات به طور روزانه محل قرار گرفتن كشتی‌های متفقین را منتشر می‌كردند، دشمن بسیار خوشحال می‌شد و كشتی‌های مذكور هم غرق می‌شدند. اما اگر دولت یا نهادی به ضرر عموم، یا به خاطر محافظت سیاسی از خود دروغ بگوید، آن مبحث دیگری است.
دو نمونه
تولیدكنندگان سیگار، سال‌ها تحقیقات علمی ساختگی ارائه می‌دادند كه ثابت می‌كرد سیگار بی‌ضرر است و اعتیاد نمی‌آورد. در حالی كه دانشمندان مشهور و مورد اعتماد، همواره خلاف آن را ثابت می‌كردند. سرانجام تحقیقات قابل اعتماد، اداره كل پزشكی و بخش اعظم جمعیت آمریکا را متقاعد كرد كه برای كارخانجات تولید سیگار، سودآوری مهم‌تر از جان مردم است و مصرف سیگار در آمریکا افت چشمگیر كرد.
در دوران ریاست جمهوری ریگان در آمریكا، جیمز وات، دبیر امور داخلی ضد محیط زیست آمریكا، مدام در جراید مورد مخالفت دانشمندان یا روزنامه‌نگارانی قرار می‌گرفت، كه در مورد صحت گفته‌های او تحقیق كرده و آن‌ها را كذب یافته بودند. سرانجام وت تبدیل به عنصری سیاسی شد كه لاجرم باید تعویض می‌شد. اگر كسی به خود زحمت بررسی نمی‌داد، او همچنان می‌توانست مسائل محیط زیست را به دلایل سیاسی و به قیمت منافع عموم موجه جلوه دهد.
وقتی پیشگیری از آسیب ضرورت داشته باشد
منشا باران‌های اسیدی در شرق آمریکا ناشناخته بود، تا اینكه تحقیقات نشان دادند كه علتش موادی بودند كه توسط كارخانه‌هایی در میدوست در هوا پخش می‌شدند. اگر نمی‌دانید كه چرا در رودخانه محل، دیگر ماهی وجود ندارد، یا اگر آب آشامیدنی زیر سوال است، شاید لازم باشد نگاهی به اثرات باران‌های اسیدی بیندازید، یا زمانی را در بایگانی‌های شهر و كتابخانه بگذرانید، تا بفهمید كارخانه‌های محلی چه موادی را در رودخانه تخلیه می‌كنند و آن مواد چه تاثیرات شیمیایی دارند.
تهدیداتی كه از جانب محیط زیست متوجه سلامت عموم می‌شود، تنها آسیب‌هایی نیستند كه تحقیقات می‌توانند از آن‌ها جلوگیری كنند. بررسی تاثیرات سیاست‌های پیشنهادی دولت، می‌تواند شهروندان را از تبعات نامطلوب اجتماعی و سیاسی حفظ كند ... یا اگر آن سیاست‌ها قبلا موفقیت‌آمیز بوده باشند، می‌تواند آن تبعات را اصلاح كند. شاید تحلیل‌گران وال‌استریت با تحقیق در مورد روابط میان شركت‌های بزرگ و شركت‌های حسابداری می‌توانستند سرمایه‌گذاران را از فاجعه مالی‌ای مانند سقوط اِنرون، یكی از بزرگ‌ترین شركت‌های آمریکا نجات دهند. چندین هزار شهروند با درآمدهای متوسط، پول بازنشستگی‌شان را چه مستقیما و چه از طریق سرمایه‌گذاری برای بازنشستگی، در آن سقوط ناگهانی از دست دادند.
وقتی كه تحقیق برای پیشبرد منافع عموم اهمیت دارد
در چنین شرایطی شاید به دنبال موضوع خاصی نباشید. مثلا مدافعین مراقبت‌های بهداشتی، اغلب برای تعیین نیازهای مربوط به مراقبت‌های بهداشتی در باهمستان و اینكه چه چیز می‌تواند به بهترین وجه آن نیازها را برطرف كند، تحقیق می‌كنند. به این ترتیب آن‌ها دقیقا می‌فهمند كه مدافع چه چیز باید باشند.
چطور تحقیق می‌كنید؟
همانطور كه در ادامه با جزئیات خواهیم گفت، از آنجا كه انواع مختلف تحقیقات وجود دارد، روش خاصی از تحقیق برای همه انواع آن وجود ندارد. لذا ما رهنمودهایی كلی ارائه می‌كنیم كه به درد هر نوع تحقیق برای ترویجگری می‌خورد. همچنین نكات خاص‌تری را برای انجام هر یك از انواع تحقیق‌هایی كه پیش رو دارید، ارائه خواهیم كرد.
رهنمودهای عمومی برای تحقیق
كمك بخواهید
الزاما نیازی نیست كه همه كارها را خودتان انجام دهید. احتمال زیادی وجود دارد كه دستیارانی از خارج به كمكتان بیایند.
- سایر کارورزان. اگر به حل مشكلی علاقه‌مند هستید، احتمالا افراد دیگری هم به حل همان مشكل علاقه‌مند هستند. اگر بتوانید آن‌ها را پیدا كنید، اطلاعات مورد نیاز خودتان را هم، كه هم‌اكنون در دسترس هستند، پیدا خواهید كرد، یا آن‌ها كمكتان خواهند كرد كه پیدا كنید.
- سایر متخصصین یا دانشگاهیان. بسته به اطلاعات مورد نیازتان، كمك می‌تواند به اندازه بخش مرتبطی از یك دانشگاه، به شما نزدیك باشد. مثلا اگر به دنبال یافتن تركیبات شیمیایی یك آلوده‌ساز باشید، یك دانشجوی ارشد یا استاد رشته شیمی با كمال میل كمكتان خواهد كرد. شما می‌توانید به جای آنكه ساعت‌ها خودتان وقت صرف تحقیق كنید، متخصصی را در یك حوزه خاص از قانون، یا تجارت، یا بهداشت عمومی پیدا كنید، تا نتایج مورد نیاز را در اختیارتان قرار دهد.
- كتابخانه‌ها. واضح است كه كتابخانه‌ها منابع عظیمی از اطلاعات هستند و كتابداران معمولا هم علاقه‌مند و هم قادر به كمك هستند. این شغل آن‌هاست و بسیاری از كتابداران به درخواست برای انجام تحقیقات دشوار، به چشم یك چالش جالب و لذتبخش نگاه می‌كنند. آن‌ها هم می‌توانند ساعات زیادی از وقت شما را صرفه‌جویی كنند.
- روزنامه‌نگاران (خبرنگاران). اگر مشكل مورد نظر شما، یا حوزه مورد حمایت شما شامل یك روایت و یا موضوعی باشد كه لازم است عموم بدانند (آیا آب آشامیدنی باهمستان سالم است؟) یك خبرنگار محقق با كمال میل حاضر است با شما كار كند. بسیاری از روایت‌های مهم‌ترین خبرها ظرف دهه‌های گذشته، مثلا موضوع گردهمایی سازمان جاسوسی آمریکا پیش از حمله تروریستی یازده سپتامبر، در نتیجه تحقیقات خبرنگاران بود. اغلب خبرنگاران عاشق فرصت برای به دست آوردن روایت‌های مهم هستند و منابع عظیم اطلاعاتی هم در اختیار دارند.
- افرادی، در داخل نهادی كه مشغول تحقیق درباره آن هستید. اگر در تشكیلاتی موضوع غیرقانونی یا غیراخلاقی در جریان باشد، احتمال دارد در داخل آن تشكیلات كسی باشد كه ناراحتی‌اش از شرایط موجود، باعث شود به صحبت كردن با شما علاقه‌مند شود.
ببینید آیا كسی قبلا تحقیقی را كه برنامه‌ریزی می‌كنید (در صدد انجامش هستید)، انجام داده است؟
ممكن است در رابطه با مشكلی كه مورد نظر شماست، قبلا مطالعاتی انجام شده باشد، یا ممكن است شخص دیگری در باهمستان هفته‌ها وقت صرف یافتن اطلاعاتی كرده باشد كه شما در جستجویش هستید. زندگی را سخت‌تر از آنچه كه هست، نكنید. پیش از شروع، نگاهی به اطرافتان بیاندازید.
اصول اولیه در مورد مشكلتان را یاد بگیرید
اگر تحقیقتان دقیق و متمركز نباشد، برایتان فایده‌ای نخواهد داشت. اگر قوانینی در كار هستند، پیش از آنكه به دنبال شواهدی دال بر شكستن آن قوانین یا نیاز به تغییر آن قوانین باشید، حتما آن‌ها را بخوانید و بفهمید. اگر مظنون هستید كه كسی اصول اخلاق حرفهای را زیر پا گذاشته است، اول بفهمید كه آن حرفه دستورالعملی برای رعایت اصول اخلاقی دارد یا نه و اگر دارد به‌دقت آن را بخوانید. اگر مشكلی مربوط به محیط زیست در بین باشد، دانش مرتبط با آن را یاد بگیرید، حداقل تا آن اندازه كه بتوانید آن مشكل را توضیح دهید، تا به این وسیله بتوانید استدلال‌هایی را كه بر خلاف نظر شما میشوند، درك و با آن‌ها مقابله كنید.
اگر مطلبی را مطالعه می‌كنید كه نمی‌فهمید، كمك بگیرید. با یك وكیل یا قانون‌گذار، یك معلم علوم، باجناقتان، با هر كسی كه ممكن است درباره حوزه‌ای كه تحقیق می‌كنید و مطالبش را نمی‌فهمید چیزی بداند، مشورت كنید. اگر اطلاعاتتان غلط است، یا دقیقا نمی‌دانید كه راجع به چه صحبت می‌كنید، جایگاه خود را از بنیان سست می‌كنید و گوش‌ها برای شنیدن دفاعیات شما ناشنوا خواهند شد.
بدانید كه از اطلاعات در چه موردی یا مواردی می‌خواهید استفاده كنید
دانستن علت جمع‌آوری اطلاعات به شما كمك می‌كند كه دقیقا بدانید به دنبال چه اطلاعاتی باید بگردید، چه مقدار اطلاعات لازم دارید و آن اطلاعات به چه شكل باید باشند. بعضی از دلایل مشترك برای تحقیق مربوط به ترویجگری عبارتند از:
- برای جلب توجه عموم نسبت به یك مشكل. در این مورد باید به دنبال اطلاعات (آمار یا روایتی) بگردید كه به افراد بفهماند آن مشكل به چه صورت به باهمستانشان مربوط می‌شود.
- برای نشان دادن حمایت عموم به خاطر حل یك مشكل. مثلا یك نظرسنجی می‌تواند نشان دهد كه باهمستان عمدتا از سرمایه‌گذاری برای ایجاد یك مدرسه جدید حمایت می‌كند.
- برای هدایت تلاش‌های حمایتگرانه شما. نظرسنجی‌ای كه نظر واقعی عموم یا بخش خاصی از عموم را درباره مشكل به شما نشان دهد، در نحوه دست زدن به حل مشكل كمكتان می‌كند.
- برای تقویت استدلالتان توسط واقعیت‌ها، نظریه‌ها، عقاید محترم و معتبر یا سایر تجارب.
- برای مواجهه با ادعاهای دروغین یا اشتباه مخالفین یا استدلال‌های مخالف.
همانطور كه پیش‌تر گفتیم، این شرایطی است كه در آن تحقیق شما باید بی‌عیب و نقص باشد. سرهم‌بندی نكنید. همواره یك نفر منتظر فرصت است تا به كم‌ترین بی‌دقتی یا خطا با چنگ و دندان حمله كند و با استفاده از آن، كل عملكرد شما را بی‌اعتبار كند. فقط از اعداد و ارقام واقعی و معتبر استفاده كنید و مفهوم آن‌ها را دست‌كم یا دست بالا نگیرید. هیچ نكته‌ای را تعمیم ندهید. مثلا این فرض كه همه كسانی كه از دبیرستان اخراج میشوند، بی‌سوادند، زمانی باز خواهد گشت تا تاوانش را از شما بگیرد. روایت و تمثیل را با واقعیت اشتباه نگیرید. یك روایت نمی‌تواند یك نكته را ثابت كند. و شاید مهم‌تر از همه اینكه تسلیم این گرایش طبیعی نشوید كه در ارزش یك قطعه اطلاعات را كه نقطه نظر شما را تایید می‌كند، اغراق کنید. اگر نمی‌توانید با اطلاعات موجود یك دعوی محكم تشكیل دهید، شاید لازم باشد كه فرضیاتتان را از نو بررسی كنید.
- نشان دادن اینكه مخاطب قرار دادن مشكل به نفع باهمستان یا كل جامعه و همچنین كسانی است كه مستقیما تحت تاثیر آن مشكل هستند. مثلا شاید بخواهید منافع حاصل از برنامه سوادآموزی بزرگسالان را در كسب و كار، یا افزایش ارزش املاك محلی كه در اثر افزایش بودجه برای سوادآموزی به دست آمده است، نشان دهید.
- برای اثبات خطا یا اعمال مشكوك یك نهاد یا مقام مسئول. شاید مفهوم چنین تحقیقی این باشد كه یك نهاد همانطور كه شما گفته‌اید در عمل مرتكب خطا یا عملی زیان‌بخش، رشوه‌خواری، آلوده‌سازی غیرقانونی، سرقت بودجه عموم (اختلاس) شده است، و یا به معنی یافتن شاهد است، گواه بر اینكه آنچه آن نهاد داوطلبانه اعتراف می‌كند كه انجام داده، مثلا استفاده از فلان ماده در محصولاتش، یا دست‌اندركار بودن در فلان تمهید در جهان سوم، در واقع اشتباه یا زیان‌بخش است.
در خصوص منابعتان شك‌گرا باشید و همه واقعیت‌هایتان را دو بار چك كنید
همه منابع اطلاعاتی به یك اندازه قابل اعتماد نیستند.
اینترنت منبع بزرگی از اطلاعات است، اما تضمینی وجود ندارد كه همه آن اطلاعات صحیح باشند. هر كسی می‌تواند یك وبسایت درست كند و هر چیزی را كه دلش می‌خواهد در وبسایتش قرار بدهد، بدون اینكه مقید به دقیق بودن آن باشد.
همانطور كه بارها در این بخش ذكر شد، اگر واقعیات شما، حتی واقعیاتی كه الزاما بخش مهمی از استدلال شما را تشكیل نمی‌دهند، اشتباه باشند، مخالفینتان از شما تاوان خواهند گرفت. ممكن است حتی چیزی مانند یك متن شیمی كه ظاهرا باید قابل اعتماد باشد، معتبر نباشد. اگر آن متن ۳۰ سال پیش منتشر شده باشد، ممكن است حاوی «واقعیت»هایی باشد كه امروزه برداشت‌های تازه‌ای از آن شده است. اگر منبع‌تان ذره‌ای مشكوك است، یافته‌هایتان را دوباره بررسی كنید.
مصر باشید
یافتن اطلاعات ممكن است سخت و خسته‌كننده باشد. ممكن است یك آژانس یا سازمان، الزاما نه همان آژانس یا سازمانی كه درباره‌اش تحقیق می‌كنید، جلوی راهتان سنگ بیندازد. شاید ناچار شوید برای دستیابی به سندی كه می‌خواهید ببینید، یا برای به دست آوردن مقدار ناچیزی اطلاعات، از مناطق دشوار و ممنوع عبور كنید. معمول است كه گروه‌های شهروند با رجوع به قانون آزادی اطلاعات (در زیر ملاحظه كنید) به دادگاه شكایت می‌كنند تا دولت را وادارند اسناد عمومی را ارائه دهد. شاید یكی از مهم‌ترین ابزارهای موجود تحقیق، توسل به همین مورد باشد.
انواع تحقیق‌ها و برخی توصیه‌ها برای هر یك از آن‌ها
تحقیق «دانشگاهی (علمی)»
در اینجا این عبارت اشاره دارد به جستجو برای واقعیت‌ها، اطلاعات عمومی درباره موضوع، سوابق تاریخی، نتایج مطالعات و غیره، كه منتشر شده یا در میان اسناد عمومی وجود دارند. برای به دست آوردن این نوع اطلاعات راه‌هایی وجود دارد از این قرار:
- از كتابخانه‌ها استفاده كنید. هم كتابخانه‌های عمومی و هم كتابخانه‌های تخصصی اعم از كتابخانه‌های دانشگاهی، كتابخانه‌های حقوقی، كتابخانه‌های شجره‌ای و نسبی، كتابخانه‌های وابسته به ریاست جمهوری و غیره، جهت تحقیق، طبق شرایطی (گاهی به طور رایگان و گاهی هم در ازای دریافت وجه، مثلا حق عضویت) برای عموم باز هستند. كتابداران همه نوع كتابخانه‌ها می‌كوشند مطلع و مفید باشند. اگر به واشنگتن دی سی، شهر نیویورك، یا بوستون دسترسی داشته باشید، كتابخانه كنگره، كتابخانه عمومی نیویورك، كتابخانه عمومی بوستون و سیستم دانشگاهی كتابخانه هاروارد، چهار تا از بزرگ‌ترین و جامع‌ترین كتابخانه‌های جهان هستند.
- از بایگانی روزنامه‌ها استفاده كنید. روزنامه‌ها عموما بایگانی‌هایی نگه می‌دارند حاوی مجموعه كامل نسخه‌های قبلی روزنامه، در بسیاری موارد حتی روزنامه‌های تا صد سال پیش را هم دارند. امروزه بسیاری از آن‌ها به صورت میكروفیلم یا رسانه‌های الكترونیكی موجود هستند و معمولا از طریق خدمات اطلاعاتی كتابخانه‌ها یا در اینترنت در دسترس هستند (گاهی در ازای دریافت وجه).
- در بایگانی‌های دولتی و سایر بایگانی‌ها كنكاش كنید. ادارات دولتی فدرال، ایالتی و محلی در آمریكا، اسناد دولتی را در بایگانی‌هایشان نگه می‌دارند. این اسناد معمولا جهت تحقیقات در دسترس عموم شهروندان قرار دارند، مگر در مواردی كه لازم باشد برای یافتن سند مورد نیازتان به مكان‌های خاصی سفر كنید (واشنگتن دی سی یا یك شعبه بایگانی منطقه‌ای و غیره). بعضی از سازمان‌ها، شركت‌های بزرگ و انستیتوها هم بایگانی‌هایی دارند كه ممكن است به دردتان بخورند.
- از داده‌های سرشماری استفاده كنید. آمارگیری نفوس (جمعیت، سن، نژاد، تحصیلات، درآمد و غیره) و در نشریات سرشماری شهری، روستایی، ایالتی و غیره در ایالات متحده هم مقدار حیرت‌‌آوری اطلاعات دیگر وجود دارد.
- در اینترنت گشت بزنید. اینترنت، با میلیون‌ها وبسایت از سراسر جهان، احتمالا بزرگ‌ترین منبع یگانه اطلاعات در كره زمین است. همچنین می‌تواند بی‌اعتبارترین منبع اطلاعاتی هم باشد. چون همانطور كه پیش‌تر توضیح دادیم، روی اطلاعاتی كه ارسال می‌شود هیچ كنترلی وجود ندارد. باید محتاط باشید، مگر اینكه اطلاعات، مربوط به سایتی شناخته‌شده و دقیق و معتبر باشد. اما با رعایت احتیاط اگر در جستجو به قدر كافی پیگیر باشید، یافته‌هایتان حد و مرزی نخواهند داشت.
- از متخصصین دلسوز بپرسید. كسانی كه در زمینه مشكل یا رشته‌ای كه درگیر آن هستید تخصص دارند و كسانی كه دلسوز موارد مورد تحقیق شما هستند (یا فقط به كار شما علاقه‌مند هستند)، معمولا با كمال میل حاضرند اطلاعات در اختیارتان بگذارند و یا به طور رایگان برایتان تحقیقات انجام دهند (به عنوان یك خدمت عمومی).
مصاحبه‌ها و مكالمه‌ها
وقتی اطلاعاتی كه به دنبالش هستید به تجارب گذشته باهمستان در ارتباط با یك مشكل مربوط می‌شود اعم از روابط میان افراد كلیدی، آنچه در داخل كارخانه می‌گذرد، یا تجربه شخصی یك نفر، معمولا بهترین راه برای فهمیدن آن، از طریق صحبت با تك‌تك افراد است. می‌توانید با استفاده از گفتگوی غیررسمی، مصاحبه‌های دارای ساختار، یا چیزی میان این دو با افراد صحبت كنید، اما هدف از همه اینها كسب حداكثر اطلاعات ممكن است. چطور افراد درست را پیدا كنیم و با آن‌ها صحبت كنیم:
- با كسانی كه می‌شناسید شروع كنید. كسانی كه می‌شناسید، چون به شما اعتماد دارند و شما را تایید می‌كنند، حتی اگر خودشان اطلاعاتی را كه می‌خواهید نداشته باشند، شما را به سمت كسانی كه آن اطلاعات را دارند هدایت خواهند كرد. گذشته از این، دوستان و آشنایان شما ممكن است اطلاعات مفیدی داشته باشند كه شما حتی به فكر خواستنشان نیافتاده باشید.
- با جدیت شبکه‌سازی کنید. از هر كسی كه با او مصاحبه می‌كنید بخواهید اشخاص دیگری را كه ممكن است به دردتان بخورند، به شما معرفی كنند. در شبكه‌هایی كه از قبل عضوشان بوده‌اید (دوستان، باشگاه‌ها، فهرست مخاطبین ایمیل، انجمن‌های حرفهای، گروه‌های كلیسایی و غیره) حرفتان را بزنید. شما نمی‌دانید كه چه كسی آن تكه سرنوشت‌ساز از اطلاعات مورد نیاز شما را دارد، یا كسی را می‌شناسد كه آن را داشته باشد.
- ببینید آیا از گفتگوهای غیررسمی نتایج بهتری می‌گیرید یا مصاحبه‌های دارای ساختار. در بعضی موارد افراد ترجیح می‌دهند در یك جو راحت و غیررسمی حرف‌هایشان را بزنند. در موارد دیگر، اگر رسما مصاحبه كنید اطلاعات بهتری كسب می‌كنید. در جایی كه مردم به غریبه‌ها اعتماد نداشته باشند، بازی شانسی (شیر یا خط) است: ساختار رسمی مصاحبه ممكن است به آن‌ها كمك كند كه روی محتوای حرف‌هایشان دقت كنند، و از طرف دیگر ممكن است فاصله و بی‌اعتمادی میان آن‌ها و مصاحبه‌كننده را بیش‌تر كند. معمولا ناچار خواهید بود دل به دریا بزنید و خودتان تصمیم بگیرید كه كدام یك كارایی بیش‌تری دارند.
مصاحبه‌های دارای ساختار
مصاحبه دارای ساختار به طرز خاصی انجام می‌شود كه بتواند به اطلاعات خاصی دسترسی پیدا كند. مطالعات رسمی، كه بر مبنای اطلاعاتی كه از مصاحبه‌شوندگان كسب شده انجام میشوند، معمولا از مصاحبه‌های دارای ساختار استفاده می‌كنند كه حتی‌المقدور مطمئن شوند كه همه مصاحبه‌شوندگان به سوالات یكسان پاسخ می‌دهند. در تحقیقات غیررسمی ممكن است آنقدرها مراقب نباشید، اما قالب‌بندی‌های دارای ساختار واقعا تضمین می‌كنند كه پاسخ‌های افراد مختلف به سوالات همگون قابل مقایسه هستند.
در ساختن چنین قالب‌بندی برای مصاحبه، شما باید:
- درباره اطلاعات مورد نظرتان فكر كنید و آن را برای خودتان تعریف كنید.
- مستقیما درباره اطلاعاتی كه می‌خواهید، سوال كنید.
- سوالات را واضح و بدون ابهام مطرح كنید. به سوالاتی كه مطرح می‌كنید خوب فكر كنید كه مبهم یا نیازمند تعبیر و تفسیر زیاد نباشند (مگر اینكه خودتان بخواهید تعبیر و تفسیر شوند).
- سوالات پایان باز بپرسید. سوالات پایان باز سوالاتی هستند كه به جای پاسخ بلی یا خیر، پاسخ‌دهنده باید توضیح دهد. مثلا به جای پرسیدن: «آیا از شركت در این برنامه خوشتان آمد (یا لذت بردید)؟»، بهتر است بپرسید: «در این برنامه‌ای كه شركت كردید، از چه چیزهایی خوشتان آمد و از چه چیزهایی خوشتان نیامد؟»، یا «شركت در این برنامه چطور بود؟»
- كند و كاو كنید. سوالات دیگری برای پیگیری بپرسید تا دقیقا بفهمید افراد واقعا چه می‌گویند، یا وادارشان كنید كه درباره موضوع مطالب بیش‌تری بگویند. («وقتی معلم نظر شما را پرسید، چرا خوشتان آمد؟») از پیگیری پاسخی كه ممكن است خارج از موضوع به نظر برسد، نترسید. گاهی بهترین یا مهم‌ترین اطلاعات در خارج از مسیر اصلی نهفته است.
- حرف افراد را به‌سرعت قطع نكنید. ممكن است روایت‌هایشان، یا آنچه شما میان خطوط می‌خوانید، اطلاعاتی در اختیارتان قرار دهد كه به اندازه آنچه مستقیما به شما می‌گویند، اهمیت داشته باشد.
- آنچه را به شما گفته‌اند، تا آنجا كه ممكن باشد با دیگران هم چك كنید. یادتان باشد كه از دیدگاه‌های افراد مطلع می‌شوید، كه همیشه هم مطابق واقعیت عینی نیستند. راشومون، فیلمی ساخته كارگردان بزرگ ژاپنی آكیرا كوروساوا، ماهیت واقعیت را بررسی می‌كند. در این فیلم یك حادثه از دیدگاه چهار شاهد بیان می‌شود، كه چشم‌انداز هر كدام كاملا متفاوت با چشم‌انداز دیگری است. در واقع پدیده راشومون همه جا در كمین است: نظر همه را درباره روایت بپرسید.
نظرسنجی‌ها
اگر می‌خواهید بدانید اغلب افراد باهمستان درباره موضوعی چه فكر می‌كنند، یا اگر خدمتی در دسترس باشد، چند نفر از آن استفاده خواهند كرد، نظرسنجی راهی است برای جواب گرفتن سریع از تعداد زیادی از افراد. نظرسنجی معمولا حاوی فهرستی از سوالات ساده درباره یك موضوع واحد است و همچنین به پاسخ‌دهندگان فرصت می‌دهد كه نظرشان را مفصل‌تر بیان كنند یا درباره مشكل اظهارنظر كنند. شما می‌توانید نظرسنجی را از طریق پست، تلفن، تماس شخصی، ایمیل، وبسایت، یا از طریق قرار دادن سوالات در جاهای عمومی (مثلا همراه گواهی ترخیص در مطب پزشكان، یا چاپ آن‌ها در روزنامه) انجام دهید و صندوق‌هایی را برای دریافت پاسخ‌ها در نظر بگیرید. هر روش، معایب و محاسن خودش را دارد.
در اینجا چند نكته كلیدی آورده‌ایم كه در تهیه نظرسنجی باید به خاطر بسپارید.
- سوالات و اقلام را واضح و جوری مطرح كنید كه پاسخ دادن به آن‌ها آسان باشد. اگر سوالی مبهم باشد، پاسخ‌هایی هم كه به آن سوال داده میشوند مبهم و چنان متفاوت با یكدیگر خواهند بود كه به هیچ دردی نخواهند خورد. علاوه بر این، پاسخ دادن به سوالات مبهم سخت‌تر است و لذا از علاقه مردم نسبت به پاسخ دادن به نظرسنجی، كم خواهد كرد.
- درباره اطلاعات مورد نظرتان سوال كنید. به دقت درباره آنچه می‌خواهید بدانید، فكر كنید. بعد سوالاتی طرح كنید كه جوابشان آن اطلاعات را به شما بدهند.
- درباره اطلاعاتی كه نیاز ندارید، صرفا به این دلیل كه ممكن است جالب باشد، یا به این دلیل كه منظورتان را به دقت در نظر نگرفته‌اید، سوال نكنید. اگر نمی‌خواهید از اطلاعات به دست آمده به طور اصولی استفاده كنید، درباره‌اش سوال نكنید.
- سوال‌ها را تا حد ممكن كوتاه و ساده مطرح كنید. پاسخ به سوالات نظرسنجی هر چه كم‌تر طول بكشد، مردم بیش‌تر مایل به انجامش خواهند بود.
- اگر می‌خواهید به جمعیت‌هایی با زبانهای دیگر دسترسی داشته باشید، نظرسنجی‌تان را به زبانهای دیگر هم ترجمه كنید.
تصادفی كردن و خودگزینی
حتما نمونه‌تان را به صورت تصادفی درآورید. اگر می‌خواهید نظر درست و دقیق باهمستان را بدانید، یا بیش‌تر، نظرات مختلف باهمستان را درباره هر چیزی بدانید، باید یك برش عرضی از باهمستان را برای پاسخ به نظرسنجی‌تان انتخاب كنید. یعنی زن و مرد از همه نوع زندگی، همه سنین، نژادها، فرهنگ‌ها و قومیت‌ها و غیره. متصدیان حرفه‌ایِ مراجعه به آرای عمومی، كه معمولا از درصد كمی از كل جمعیت به عنوان نماینده گروه استفاده می‌كنند، اطمینان حاصل می‌كنند كه یك نمونه تصادفی از افراد باهمستان را انتخاب كرده‌اند. استراتژی‌شان هم این است كه مثلا در دفتر تلفن نفر دهم در هر صفحه را انتخاب می‌كنند یا مطمئن میشوند نظرسنجی‌های تلفن یا پست شده، به تناسب در همه قسمت‌های باهمستان توزیع شده‌اند.
-
مراقب پیامدهای خودگزینی باشید. كسانی كه مایل به پاسخ دادن به سوالات نظرسنجی هستند، تقریبا همیشه خودگزین هستند. یعنی كسانی هستند كه به قدر كافی به مسئله‌ای كه نظرسنجی در نظر دارد علاقه دارند. این پاسخ‌دهندگان قبل از هر چیز درباره مسئله اطلاعات بیش‌تری دارند، نسبت به آن احساسی قوی دارند و نشان‌دهنده نظرات اكثریت باهمستان هم نیستند. اگر همه یا اغلب پاسخ‌دهندگان شما خودگزین باشند، نظرسنجی شما، در واقع اطلاعاتی را كه می‌خواهید در اختیارتان نخواهد گذاشت. در نظرسنجی‌های تلفنی احتمال گرفتن پاسخ از افراد تماس گرفته‌شده، تا حدی بیش‌تر از سایر روش‌هاست. لذا تا اندازه‌ای مشكل خودگزینی را حل می‌كند، اما مستلزم به كار گیری میزان قابل توجهی فرد در ساعت (و معمولا مقدار زیادی پول) است.
مورد خاصی از تكنیك نظرسنجی، موردی كه بعضی عناصر نظرسنجی را به همراه بعضی عناصر مصاحبه دارای ساختار در خود دارد، گروه تمركز است. این گروهی است متشکل از نمونه‌های تصادفی یا جمعیتی خاص، كه درگیر مباحثه با مصاحبه‌كننده‌ای میشوند كه سعی می‌كند اطلاعات خاصی را از اعضای گروه به دست آورد، بدون اینكه مستقیما به آن‌ها بگوید كه طالب چه اطلاعاتی است. (منظور آن است كه اطلاعات دقیق‌تری كسب شود، چرا كه اعضای گروه آنچه را در ارتباط با موضوع می‌گویند تصحیح و بازنگری نمی‌كنند). در برخی شرایط، گروه تمركز می‌تواند ابزار تحقیقاتی مفیدی باشد.
مطالعات
مطالعه تحقیقی است مبتنی بر اصول علوم طبیعی یا اجتماعیِ یك پدیده یا مسئله. مطالعات برای رسیدن به مقاصدی همچون بررسی موثر بودن یك عملكرد، یافتن راه‌هایی برای پیشگیری یا درمان یك بیماری، یا بررسی تاثیرات اقتصادی یا سایر تاثیرات یك وضعیت اجتماعی (مثلا بی‌خانمانی) بر یك باهمستان و اعضای آن.
مطالعات را به طرق مختلف می‌توان انجام داد. مثلا مطالعات می‌توانند كمّی باشند، با نتایجی تابع ارقام و روش‌های آماری، یا كیفی باشند مبتنی بر مشاهده رفتار، گزارش شركت‌كنندگان از اینكه چطور خودشان یا زندگی‌شان تغییر كرده است و از این قبیل. بعضی از مطالعات در جستجوی علت و معلول هستند، چه چیز باعث می‌شود كه چیز دیگری اتفاق بیافتد. بعضی دیگر در جستجوی ارتباط و وابستگی دو عامل با هم هستند. مطالعات دیگری هم هستند كه فقط به دنبال پاسخ به سوالات بسیار خاص هستند: شركت‌كنندگان با چه سرعتی می‌توانند یك مهارت جدید را از طریق روش الف، كه متضاد با روش ب است، یاد بگیرند؟
اگر می‌خواهید یك مطالعه انجام بدهید، یا می‌خواهید شخص دیگری، یك محقق دانشگاهی، یك سازمان تربیت سگ نگهبان، مطالعه را برایتان انجام دهد، این نكات مهم را در نظر داشته باشید:
- تعیین كنید كه منابعتان به شما اجازه انجام چه كاری را خواهند داد. اگر قصد دارید مطالعه‌ای انجام دهید نیازمند زمان طولانی است و عده زیادی را از جمله محققین، مصاحبه‌كنندگان، ثبت‌كنندگان گزارش‌ها، و غیره به كار خواهد گرفت، یا ناچار خواهید بود راهی برای پرداخت دستمزد به آن‌ها پیدا كنید و یا منبعی پیدا كنید از داوطلبینی كه سابقه انجام این كارها را داشته باشند. برای انجام مطالعه مورد نظرتان اطمینان حاصل كنید كه بودجه، وقت و مهارت‌های مورد نیاز را در اختیار دارید.
- مشخصا توصیف كنید كه به دنبال چه اطلاعاتی هستید. یك مطالعه معمولا روی پاسخ به سوالی خاص تمركز می‌كند. سوالی كه انتخاب می‌كنید، در تعیین مفید بودن نتایج مطالعه فوق‌العاده مهم است. مثلا اگر می‌خواهید پرداختن به مشكلی خاص را نشان دهید، چه چیز درباره آن مشكل بیش‌تر از همه مطالعه را منطقی نشان می‌دهد؟ آیا آن چیز تاثیر اقتصادی است؟ تاثیر روی كودكان است؟ ارتباط آن با واقعیت‌های دیگر است، از جمله بی‌كاری یا نرخ افزایش سرطان ریه؟ اولین قدم در انجام یك مطالعه مفید توصیف آن چیزی است كه مورد نظر شماست.
- اگر از آمار استفاده می‌كنید، درست استفاده كنید. روش‌های آماری بسیاری وجود دارند كه می‌توانند برای تجزیه و تحلیل اطلاعاتی كه به صورت آمار و ارقام هستند، به كار روند. مهم است روشی را انتخاب كنید كه اطلاعاتی را كه می‌خواهید به شما بدهد. به همان اندازه مهم است كه كاری نكنید كه نتایجتان مفهومی كم‌تر یا بیش‌تر از آنچه واقعا هستند، داشته باشند.
- مطالعه را جوری طراحی كنید كه در واقع به سوالات شما جواب دهد. مشكل طراحی یك مطالعه پیچیده‌تر از آن است كه بشود در اینجا به جزئیات آن پرداخت. كتابخانه یك دانشگاه چندین طبقه كتاب‌هایی دارد كه به این موضوع پرداخته‌اند، اما بدانید مطالعه‌ای كه با بی‌توجهی طراحی شده باشد، نتایجی به بار می‌آورد كه یا هیچ معنایی ندارند، یا به سوالاتی كاملا متفاوت با آنچه شما در نظر داشتید، پاسخ داده است.
مطالعه‌ای كه در فكرتان بد تدوین شده باشد یا بد انجام شود، نه تنها اطلاعات مفیدی به دست نمی‌دهد، بلكه می‌تواند استدلال یا كل عملكرد شما را بی‌اعتبار كند. اگر مشغول انجام مطالعه‌ای هستید و خودتان در آن زمینه تخصص ندارید، با کارشناسان مشورت كنید، از محققین حرفهای بخواهید كمكتان كنند، خود را به یك سازمان بزرگ متصل كنید، هر كاری كه لازم است انجام دهید تا مطمئن شوید نتایج مطالعه دقیق و معتبر خواهد بود.
جستجو برای روایات و مثال‌های واقعی برای ترسیم مشكلتان
روایت‌های دست اول درباره اشخاصی كه عملا درگیر یا تحت تاثیر مشكل مورد نظر هستند، می‌تواند بخش مهمی از تلاش برای ترویجگری در حل آن مشكل باشد. قانون‌گذاران، قضات و عموم مردم، معمولا با شنیدن روایت‌هایی كه بتوانند به وسیله آن‌ها همسان‌سازی كنند، بیش‌تر از آمارها یا هشدارها هر قدر هم گویا باشند، به سمت موضوعی متمایل میشوند. لذا پیدا كردن كسانی كه روایت‌های گیرا داشته باشند و مایل به تعریف كردن آن‌ها باشند (و بتوانند روایت‌هایشان را به‌سادگی و با قدرت بیان كنند) می‌تواند بخشی سرنوشت‌ساز از یك مطالعه به منظور ترویجگری باشد.
اگر با كسانی كه چنین روایت‌هایی دارند كار نمی‌كنید، بهتر است با كسانی كه با آن‌ها كار می‌كنند مشورت كنید: كاركنان خط، مدیران آژانس‌ها، داوطلبان و كسان دیگری كه با اشخاص تحت تاثیرِ مشكل تماس دارند. آن‌ها می‌دانند كه روایت‌های چه كسانی گیرا هستند و چه كسانی می‌توانند شنونده را به ادراك برسانند.
اگر مشكل طوری نیست كه كاركنان خدمات بهداشتی یا انسانی امكان تماس با افراد تحت تاثیر مشكل را داشته باشند، باید برای پیدا كردن روایت‌های مناسب از شبكه‌های دیگر استفاده كنید. آشنایان شخصی، اشخاص كلیدی در باهمستان مورد نظر و سایر فعالین باهمستان همگی می‌توانند منابع خوبی باشند.
خلاصه
ترویجگری موثر مستلزم تحقیق است. اگر تا آنجا كه می‌توانید همه چیز را راجع به مشكلتان بدانید، خواهید توانست اظهاراتتان را با واقعیت‌ها و آمار و ارقام تقویت كنید و در مقابل استدلال‌های مخالف تجهیز شوید. این دانسته‌ها به شما اعتبار می‌بخشند و شما را به عنوان متخصص موضوع معرفی می‌كند. اگر ترویجگری شما به صورت مخالفت با چیزی باشد، مثلا بخواهید عمل مضری را از جانب یك آلوده‌ساز ثابت و آن را متوقف كنید، تحقیقات دقیق به شما كمك می‌كند ادعای خود را ثابت كنید و وقتی ثابت كردید، خواهید دانست چطور شرایط را تغییر دهید. سخن كوتاه، انجام تحقیق برای یك ترویجگری موفق، واجب و ضروری است.
تحقیق خصوصا در شرایط خاصی مفید است:
- زمانی كه می‌خواهید یك قانون را به تصویب برسانید، یا سیاست‌های تازه‌ای را به اجرا درآورید
- زمانی كه می‌خواهید باهمستان را از مشكلی آگاه كنید
- زمانی كه خدماتی ضروری یا گروهی بی‌تقصیر زیر ضربه قرار می‌گیرند
- زمانی كه مقامات مسئول فاسد هستند
- زمانی كه دولت یا دیگران به مردم دروغ می‌گویند
- زمانی كه می‌خواهید از آسیب دیدن عموم پیشگیری كنید
- زمانی كه می‌خواهید منافع عموم را پیش ببرید
تحقیق به اشكال مختلف انجام می‌شود، از تحقیق «دانشگاهی» گرفته، شامل كسب اطلاعات از منابع اصلی یا منابع به چاپ‌رسیده، تا مطالب در دسترس در كتابخانه‌ها و بایگانی‌ها، اینترنت و سایر مكان‌های در دسترس عموم، تا صحبت با اشخاص، تا انجام نظرسنجی و مطالعات، تا انجام اقدامات واقعی تحقیقی و تجسسی.
صرف نظر از هر نوع تحقیقی كه انجام می‌دهید، بعضی رهنمودهای كلی وجود دارد:
- كمك بخواهید
- ببینید آیا شخص دیگری قبلا این تحقیق را انجام داده است، كه در آن صورت دیگر نیازی به انجام تحقیق نخواهد بود.
- اطلاعات اصلی درباره مشكلتان را كسب كنید و بدانید.
- به طور شفاف تصمیم بگیرید كه از آن اطلاعات چه استفاده‌ای می‌خواهید بكنید
- همه چیز را دو بار چك كنید: منابع اندكی وجود دارند كه مطلقا قابل اعتماد باشند
- مصر باشید: هیچ جایگزینی برای تحقیق وجود ندارد
اگر از این رهنمودها پیروی كنید و كار را انجام دهید، وقتی زمانش برسد كه موضوع مورد علاقه‌تان را با شواهدی تقویت كنید، تحقیقتان شما را در وضعیت خوبی قرار خواهد داد و شواهد را در دسترس خواهید داشت.