دو کسب‌وکار را در نظر بگیريد؛ شرکت الف و شرکت ب:
شرکت الف يک راسته جنگل و بيشه را درست در حاشيه يک منطقه حفاظت از حيات وحش می‌خرد، همه درخت‌هایش را قطع می‌کند و بيشتر اراضی‌اش را تبدیل به پارکینگ می‌کند. این شرکت – با تخفيف مالياتی که باهمستان برای تشويق به آن شرکت داده است – کارخانه‌ای عظیم می‌سازد که دود به آسمان می‌فرستند و مواد شيميايی را به رودخانه‌ای می‌ريزد که از ميان اراضی حفاظت شده همسايه‌اش عبور می‌کند. بسياری از مردم محلی متقاضی شغل‌هایی با حقوق بالا هستند که کارخانه عرضه می‌کند ولی تعداد کمی استخدام می‌شوند.
شرکت ب يک قطعه مشابه ولی بزرگ‌تر زمين را می‌خرد... و بلافاصله نيمی از آن را به عنوان منطقه حفاظت‌شده کنار می‌گذارد و از باهمستان دعوت می‌کند تا از آن استفاده کند. اين شرکت به جای ساختن نيروگاهی تازه به اين نتيجه رسيده است که کارخانه قديمی در حاشيه زمين تازه‌اش دقيقاً همان چيزی است که لازم دارد و پيمانکارانی محلی را استخدام می‌کند که کار تغيير ساختمان را انجام دهند. با هدايت شرکت، پنل‌هايی خورشيدی نصب می‌کنند که هزينه روشنايی را کاهش می‌دهد و در زمستان گرمای خورشيدی توليد می‌کند و شیرهای آب با گردش پايین و يک سیستم گردش مجدد آب و ساير ويژگی‌های «سبز» ديگر را نیز دارد.
شرکت ب اعلام می‌کند که قصد دارد حداقل ۷۵ درصد از نیروی کارش را از باهمستان محلی استخدام کند و تأسيساتی آموزشی راه‌اندازی می‌کند تا مردم محلی مهارت‌های لازم برای کار در کارخانه را فرا بگيرند.
سياستهای کدام یک از این دو شرکت برای باهمستان مطلوب‌تر است؟ اين مثال‌ها البته هر دو بسیار افراطی‌اند. شرکت‌هايی هستند که به قدر شرکت الف سنگ‌‌دلند ولی شمارشان زیاد است و شاید شمار شرکت‌هایی مثل ب و شرکت والدش که روحیه باهمستانی دارند هم کمتر باشد. اما همین تقابل می‌تواند تفاوت میان سیاست‌های تجاری مطلوب و نامطلوب باهمستان را نشان بدهد.
این قسمت درباره سياست‌گذاری‌های اجتماعی، بهداشتی، اقتصادی و زیست محيطی است که کسب‌وکارها و دولت می‌توانند برای بهبود زندگی باهمستانی، تقویت توسعه باهمستانی و ايجاد باهمستان‌های سالم اتخاذ کنند و این‌که چطور سازندگان باهمستان می‌توانند آنها را متقاعد به انجام اين کار کنند.
مقصود ما از سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان چیست؟
سیاست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان یا به باهمستان به طور کل سود می‌رسانند يا به شهروندان به مثابه افراد و گروه‌ها. کار اين‌ها تقویت پيوندهایی است که باهمستان را کنار هم نگه می‌دارد و آن را برای توسعه و رشد به شيوه‌های مثبت برمی‌انگیزاند. در بعضی از باهمستان‌ها، سیاست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان می‌توانند مواردی باشند که به باهمستان ياری می‌کنند که خصلت و ساختار و سنت‌های تاریخی‌اش را حفظ کند به جای اين‌که آن را وادار به پذیرفتن قالبی متفاوت بکند. در مواردی ديگر، سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان ممکن است به باهمستان کمک کنند که تغيير کند يا خود را با تغيیر تطبیق دهد. در تحلیل نهایی، این سیاست‌گذاری‌ها باهمستان را سالم‌تر می‌کنند و به سود کیفیت زندگی بهتر در آن هستند.
سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان خصوصیات مشخصی دارند:
- این سياست‌گذاری‌ها هر باهمستان را به شکل خاص آن در نظر می‌گیرند و واقعیت‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد وضعيت آن و نيازهای واقعی‌اش را لحاظ می‌کنند.
- اين سياست‌گذاری‌ها به هنجارهای فرهنگی و اجتماعی باهمستان و به الگوهای روابط و حل و فصل مناقشات آن توجه می‌کنند.
- از تنوع مردمی و آزادی بيان آنان با توجه به اين درک پشتيبانی می‌کنند که مردم تنها زمانی می‌توانند احساس عضویت در باهمستان کنند که احساس کنند به آنها به همان شکلی که هستند اعتماد و به آنها احترام گذاشته می‌شود.این سياست‌ها اجازه نمی‌دهند بزرگراه‌هایی ساخته شوند که محله‌های در هم‌تنیده را دو نيمه می‌کنند یا کل محله‌ها را از ميان بر می‌دارند.
- يک گروه را بر گروهی ديگر امتياز نمی‌دهند و تمايزهایی بر حسب نژاد يا تفاوت‌های فرهنگی قايل نمی‌شوند.
- به محيط‌زيست طبیعی و تاریخ باهمستان احترام میگذارند و سعی می‌کنند آن‌را حفظ کنند و از آن نگه‌داری می‌کنند.
- سلامت و امنيت باهمستان و اعضایش را حفظ و ترويج می‌کنند و منجر به مقرراتی می‌شوند که برای همه منصفانه باشد.
توجهی که به سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان می‌شود باید باهمستان را تبديل به جای بهتری برای زندگی کند و زندگی‌ها و وضعيت هر فردی را در درون باهمستان به مرور زمان بهبود بخشد.
در حالت آرمانی، مطلوبیت باهمستانی ملاحظه‌ای عادی در هر تصميم مربوط به سیاست‌گذاری است. برای اين‌که چنین اتفاقی بيفتد، کسب‌وکارها و دولت باید باهمستان را نه تنها به مثابه مکانی ببينند که مردم در آن زندگی می‌کنند بلکه آن را به عنوان تجربه‌ای مشترک ببينند که هر عضوی در آن سهمی دارد و هر عضوی از آن منفعتی می‌برد.
سياستهای مطلوب باهمستان صورت‌های مختلفی دارند. پيش‌تر اشاره کرديم که اين سیاست‌ها می‌توانند اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی، اقتصادی، سياسی يا زیست‌محیطی باشند.
نمونه‌های سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان کدام‌اند؟
سياست‌گذاری‌های اجتماعی مطلوب باهمستان
سياست‌گذاری‌های اجتماعی بر شيوه‌های تعامل افراد و گروه‌ها با هم و ارتباط‌شان با يکدیگر در باهمستان و جامعه اثر میگذارند و بر مسؤولیت‌ها و تکاليفشان نسبت به یکديگر و حقوقشان نیز اثر دارند. هم دولت‌ها و هم کسب‌وکارها می‌توانند سیاست‌هایی اجتماعی را بنيان بنهند – دولت‌ها برای باهمستان‌ها، حکومت‌ها يا کشورها به طور کلی؛ کسب‌وکارها برای کارمندان خودشان يا گاهی از طریق انجمن‌ها یا توافق‌های صنفی برای همه کارگران در یک گروه یا صنعت خاص.
سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان مواردی هستند که هنجارهای اجتماعی را تشویق يا پشتيبانی می‌کنند تا باهمستان را جای بهتری برای زندگی بکنند يا زندگی‌های شمار بزرگی از افراد يا گروه‌ها را بدون صدمه زدن به دیگران بهبود بخشند.
نمونه‌هايی از سياست‌گذاری‌های اجتماعی مطلوب باهمستان:
- يارانه اجاره برای مستاجرانی با درآمد پايين به همراه مشوق‌های مالیاتی برای صاحب‌خانه‌ها برای تدارک دیدن واحدهای يارانه‌ای و نیز واحدهایی به نرخ بازار. اين سياست‌گذاری‌های باعث می‌شوند که هر کسی مکانی خوب برای زندگی داشته باشد و مشوق مسکن‌هایی با درآمدهای متنوع (و در نتيجه تنوع بیشتر) باشد و عرضه خانه‌های مقرون به صرفه را افزايش می‌دهد.
- توسعه يا تشويق توسعه فضاهای عابر پياده در باهمستان از طریق یارانه‌ها، مذاکره با پيمانکاران، مشوق‌های مالياتی و غيره.
- تعهد دولت به گسترش حمل و نقل عمومی. حمل و نقل عمومی برای افرادی که دسترسی به وسیله نقليه ندارند امکان تحرک فراهم می‌کند، منابع را حفظ می‌کند و انسداد ترافیکی را کاهش می‌دهد.
- کارفرمايانی که کارمندان را تشویق می‌کنند - و در بسیاری از موارد به آنها پول می‌دهند – که وقتشان را صرف خدمت داوطلبی در انجمن‌های سازمانی يا باهمستانی و کميته‌ها و سازمان‌های بهداشتی، خدمات انسانی و فرهنگی کنند.
- حمایت از هنر و فرهنگ باهمستان. از طریق پشيتبانی مالی اجراها، نمايش آثار هنری در فضاهای تجاری باز به روی عموم مردم (مثل کاری که بسياری از بانک‌ها می‌کنند) يا از هر طریق ديگر در پشتیبانی از هنرها و فرهنگ، کسب‌وکارها می‌توانند به کيفیت زندگی باهمستانی کمک فراوانی بکنند.
سياست‌گذاری‌های اقتصادی مطلوب باهمستان
سياستهای اقتصادی حوزه‌های وسيعی را شامل شده و به چیزهایی مربوط می‌شوند که مستلزم تأمين نيازهای اوليه افراد و باهمستان‌ها باشد – از جمله غذا، پوشش و سرپناه برای افراد؛ و حکمرانی، آموزش و زيرساخت‌ها (جاده‌ها، امکانات اوليه و غيره) برای باهمستان‌ها – و نیز برای شماری دیگر پول تجملات و فعاليت‌های تفریحیشان را فراهم می‌کند. بیشتر سیاست‌های دولتی و شرکتی يا مستقيماً بر اقتصاد متمرکز هستند یا برآمده از دغدغه‌های اقتصادی‌اند.
سياستهای مطلوب باهمستان آنهايی هستند که کمک می‌کنند تا تأمين نیازهای اوليه اعضای باهمستان محقق شود؛ وضعيت اقتصادی افراد و خانواده‌هايی در وضعيت درآمدی پايين يا متوسط یا ميانه بهبود پيدا کند و به آنها اجازه آزادی اقتصادی بیشتر و انتخاب‌های بیشتر بدهد يا وضعيت اقتصادی باهمستان را به طور کلی بهبود دهد و ماليات، اشتغال و فرصت بیشتری علاوه به دسترسی به کالاها و خدمات را ارايه کند.
نمونه‌هایی از سياستهای اقتصادی مطلوب باهمستان:
- مناطق سرمايه‌گذاری و مناطق بهبود بازرگانی. مناطق سرمايه‌گذاری مناطقی با درآمد پايین در مناطق شهری و روستايی هستند که از دولت فدرال يا حکومت ایالتی بودجه دریافت می‌کنند تا خود را احيا کنند. مناطق بهبود بازرگانی مناطقی هستند که در آنها کسب‌وکارهای محلی به صورت داوطلبانه برای پشتیبانی اقتصادی و سایر مسائل توسعه‌ای در منطقه‌شان هزینه می‌کنند.
- آموزش. حکومت‌ها می‌توانند مثلا به ساخت مدارس جديد یارانه بدهند.
- روش‌های استخدامی و پرسنلی. هر کسب‌وکار یا صنعتی ممکن است مانند دولت ترجیحاتی در زمینه استخدام برای متقاضيان محلی يا گروه‌های محروم فراهم کند و حتی ممکن است مانند شرکت الف در مثال ما برنامه‌ای آموزشی راه بيندازد تا افرادی را که قرار است استخدام شوند آموزش دهد. اين‌ها ممکن است از داخل هم ترویج شوند در نتيجه کسی که کارش را به عنوان يک سرایدار یا کارگر آغاز می‌کند اين فرصت را دارد که زندگی کاریش را به عنوان سرکارگر يا مدير تمام کند.
- دادن وام‌های خرد به افراد. در بعضی از مناطق جهان در حال توسعه، چند بانک به این نتیجه رسیده‌اند که اعطای وام‌های خرد به روستاییان می‌تواند سرمایه‌گذاری خوبی باشد. به ويژه در جاهایی که یک فرد یا سازمان غیر دولتی، وام‌گیرندگان را در یک نهاد متشکل سازمان‌دهی کرده است. در این موارد، اعطای وام خرد حتی به اندازه ۲۵ دلار (به هر عضو) می‌تواند کل يک خانواده را – و گاهی کل یک روستا را – از فقر نجات بدهد.
حتی با وام‌هایی به اندازه ۱۰ دلار، زنان در هند تعاونی‌های بافتنی درست کرده‌اند، حيوان شیرده خريده‌اند و خدمات تلفن همراه راه‌اندازی کرده‌اند. داستان‌های مشابه را می‌توان در سراسر جنوب آسيا و آفریقا ديد. علاوه بر عوايد حاصل از کسب‌وکارهای کوچکی که با وام‌ها راه‌اندازی می‌کنند، بسياری از گروه‌های وام‌گيرنده تبديل به کلاس‌های سوادآموزی هم می‌شوند که به آنها اجازه می‌دهد که يک پله ديگر در جامعه‌شان بالا بيايند و زندگی را برای خودشان و فرزندانشان بهتر کنند.
سياست‌گذاری‌های بهداشتی مطلوب باهمستان
به يک معنا، همه سياستهای مطلوب باهمستان به سلامت و بهداشت مربوطند. سازمان بهداشت جهانی، سلامتی را يک مسئله باهمستانی می‌بيند و نُه پيش‌شرط برای باهمستانی سالم قایل است: صلح، سرپناه، آموزش، غذا، درآمد، محيط‌زيست باثبات، منابع پايدار، عدالت اجتماعی و انصاف. اين‌ها شامل همه زمينه‌هايی می‌شوند که سياستهای مطلوب باهمستان ممکن است به آنها بپردازند. اما سیاست‌هایی هم هستند که هدفشان به طور مشخص سلامت جسمی شهروندان است.
نمونه‌هایی از سیاست‌های بهداشتی مطلوب باهمستان:
- ایجاد مسيرهای سبز، خطوط دوچرخه، گذرگاه‌های پياده‌روی شهری و روستايی و مسیرهای دوچرخه خارج شهر و غيره. اين مسيرهای عاری از خودرو مردم را تشويق به ورزش کردن می‌کنند و نه تنها به آنها لذت می‌بخشند بلکه مزيت فعاليت جسمی مرتب را نيز به آنها می‌دهند و ممکن است باعث کاهش آلودگی هم بشوند.
- تشویق ورزش. بسیاری از کسب‌وکارها امکانات ورزشی در محل دارند (باشگاه ورزشی، اتاق ورزش، مسیر دويدن بيرون و غیره)، حامی مالی باشگاه‌های پياده‌روی يا ورزش‌های وقت ناهار هستند يا برای عضويت در باشگاه‌های ورزشی به کارمندان خود يارانه می‌دهند.
- مديريت آلودگی هوا و آب. کسب‌وکارها از طریق «پاکسازی» يا کار کردن روی فضولات و خروجی دودکش‌ها يا لوله‌های فاضلابشان می‌توانند کیفيت هوا و آب باهمستان را حفظ کنند و به اين ترتیب خطر بيماری‌های تنفسی، بعضی از سرطان‌ها و بیماری‌های دیگر را کاهش دهند.
- برنامه‌های کمک به کارمندان. بسیاری از کسب‌وکارها به عنوان بخشی از بسته مزایا به کارمندان خود مشاوره سلامت روان، درمان اعتياد، مديریت استرس و ساير خدمات مربوط به بهداشت و سلامت را (يا در مکان کار يا بیرون از محل کار) ارايه می‌کنند.
این نوع برنامه‌ها به سود کارفرما و فعاليت‌های ترويج سلامتی ديگر هم خواهد بود. هر چقدر کارمندان وقت کمتری به خاطر بیماری از دست بدهند، کسب‌وکار زاينده‌تر – و سودآورتر – خواهد بود.
سیاست‌های زيست‌محيطی مطلوب باهمستان
محيط‌زیست باهمستان را می‌توان به محيط زيست طبیعی – مناطق زمينی، هوا و آب که با مداخله انسان شکل نگرفته‌اند، و گیاهان و حيواناتی که در اين مناطق رشد می‌کنند – و محیط‌زیست ساخته شده تقسيم کرد – يعنی ساختمان‌ها، خيابان‌ها و جاده‌ها، پل‌ها و سایر سازه‌هايی که مردم برای شکل دادن به محيط‌زیستشان برای آسايش و راحتی ایجاد می‌کنند. منطقه وسط اين‌ها، نواحی «طبیعی» هستند که واقعاً طبیعی نيستند – پارک‌ها، مزارع و سایر مناظر ساخته‌شده به دست آدمی؛ و هم‌چنين مناطقی که زمانی آدميان استفاده می‌کرده‌اند ولی عامداً يا بدون عمد رها شده‌اند تا «به طبیعت برگردند».
اهداف غايی سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان اين است که تا حد امکان يک محیط‌زیست ساخته‌شده و مطلوب مردم و آسايش‌بخش ايجاد کنند که از فضاهای باز و ساير ويژگی‌های محيط‌زيست طبيعی حفاظت کند، منابع طبيعی را حفظ کند و کيفيت آب و هوای سالم را پاس دارد. در دولت و در کسب‌وکارها اين اهداف به طور یکسان مستلزم توجه به محيط‌زيست ساخته‌شده و طبیعی است.
نمونه‌هايی از سياستهای زيست‌محيطی مطلوب باهمستان:
- ايجاد پناه‌گاه‌های حيات وحش، زمين‌های رهای شهری و ساير مناطق حفاظت‌شده. بیشتر دولت‌های ملی، ايالتی يا استانی و بسياری از دولت‌های محلی مناطقی با زيبايی طبيعی يا واجد علایق خاص (مثلا ماهیگیری) را برای حفاظت يا توسعه کنار میگذارند.
- سياستهای تسهيل حفاظت و نگه‌داری زمين‌های زراعی. برنامه «تسهيل حفاظت و نگه‌داری زمين‌های زراعی» فروش حق توسعه زمين به نرخ منصفانه بازار را برای دولت يا یک بنیاد زمين در عين حفظ مالکيت فراهم می‌کند. اين امر باعث حفاظت زمين در برابر توسعه و ساخت و ساز می‌شود. در عين حال مجالی برای مالکان زمین که ممکن است سرمايه‌های ديگری داشته باشند فراهم می‌کند تا ارزش آنها را واقعی کنند.
- بازيافت. بسیاری از باهمستان‌ها مراکز بازيافتی را ايجاد می‌کنند که در آنها کاغذ، پلاستيک، شيشه، آهن و سایر مواد فروخته می‌شوند يا بازيافت شده و از آنها استفاده مجدد می‌شود. هر چند گه‌گاه بحث‌هايی بر سر اين‌که آيا اين کار واقعاً باعث صرفه‌جويی در انرژی می‌شود يا نه، وجود دارد (بازیافت مواد با بعضی معيارها همان‌قدر انرژی می‌برد که توليد مواد تازه)، اما معلوم است که اين کار باعث صرفه‌جويی انبوه می‌شود.
- ساختن يا متناسب‌سازی دوباره ساختمان‌ها برای حفظ انرژی. کسب‌وکارها می‌توانند از انرژی گرمايشی تجديد‌پذير، گردش دوباره آب و سایر طرح‌های حفاظت از انرژی استفاده کنند.
- کاشت درخت و فعاليت‌های مشابه
- توسعه داوطلبانه يا خريد فناوری برای پاکيزه‌تر و سبزتر اجرا کردن عمليات.
گستره سياست‌گذاری‌های مطلوب باهمستان تنها محدود به خلاقیت افرادی است که در دولت، کسب‌وکارها و یا باهمستان مشغول فعالیت هستند.
در اين‌جا نکته‌ای که بايد به دقت بررسی کنيد این است که چه چيزی واقعاً «مطلوب باهمستان» است. در بسياری از موارد، اختلالی موقت به هزينه‌اش می‌ارزد؛ در موارد ديگر، ممکن است وضع چنین نباشد. در مورد نتايج مثبت رقيب، ممکن است لازم باشد جايی مصالحه‌ای صورت بگیرد يا تصميم گرفته شود که چه چیزی خير بیشتری دارد. ممکن است ساده نباشد ولی بحث و گفت‌وگو درباره آن اگر با در نظر داشتن بهترین مصلحت باهمستان انجام شود می‌تواند منجر به راه‌حل‌های تازه‌ای شود يا موضوع را روشن کند تا همه بر سر بهترین مسيری که باید اتخاذ شود توافق کنند. اگر همه – دولت، کسب‌وکارها، فعالان و شهروندان – ذهنشان را باز نگه دارند و روی چيزی که به خير و مصلحت باهمستان است توافق کنند، سياست‌گذاری‌هایی واقعاً مطلوب برای باهمستان می‌تواند پديد آید.
چرا باید سياستهای مطلوب باهمستان را ترویج کنيم؟
ارزش سياستهای مطلوب باهمستان ممکن است بديهی باشد، ولی اگر واقعاً بديهی بود نيازی به تغيير سياست نمی‌بود. مهم است که درباره مزايای سياستهای واقعاً مطلوب باهمستان فکر شود تا در هر فرصتی آنها را پيش برد.
- سياستهای مطلوب باهمستان می‌توانند به همه در باهمستان کمک کنند. اين سیاست‌ها باهمستان را تبديل به جای دلپذيرتری برای زندگی می‌کنند و کیفيت کلی زندگی را بهبود می‌دهند. بسیاری از سياست‌ها – مثلاً تعهد به داشتن مدارسی با کیفیت عالی – نه فقط باعث جلب ساکنان و کسب‌وکارهای جدید می‌شوند بلکه می‌تواند آینده را برای نسل بعدی تغيير دهد.
- سياستهای مطلوب باهمستان می‌توانند مروج انصاف باشند. اين سياست‌ها موجب کاهش فشار از روی دوش افرادی است که در پله‌های پايین نردبان اقتصادی هستند و آن را از طریق ارایه فرصت‌های شغلی و مسکن آبرومند و فراهم کردن ابزارهای یافتن و حفظ آنها انجام می‌دهد.
- سياستهای مطلوب باهمستان می‌توانند مروج تنوع باشند. این سياست‌ها احترام گذاشتن به تفاوت‌های فرهنگی و ساير تفاوت‌ها باهمستانی را ممکن می‌سازند که و در آن هر فردی – از هر گروه اجتماعی و نژادی و جنسیتی- احساس ارزش داشتن می‌کند.
- سياستهای مطلوب باهمستان می‌تواند موجب رونق کسب‌وکار باشد. با کمک به تبديل باهمستان به جای جذابی برای زندگی، شرکت‌ها تواناییشان را برای استخدام بهترین کارمندان افزایش می‌دهند و پشتيبانی محلیشان را هم بيشتر می‌کنند. علاوه بر اين، بسیاری از سياستهای مطلوب باهمستان – مثلاً فضاهای عابر پياده – به طور مشخص باعث ترویج کسب‌وکار و افزایش فعاليت تجاری می‌شود.
- سياستهای مطلوب باهمستان می‌تواند به سیاستمداران کمک کند دوباره انتخاب شوند. بسیاری از سیاستمداران خوب این را می‌دانند ولی به بسیاری دیگر هم باید یادآوری شود که چه چیزی واقعا برای باهمستان مطلوبیت دارد و چه چیزی صرفا به سود شخصی سیاستمدار است.
- سياستهای مطلوب باهمستان سلامت باهمستان و کيفيت محيط‌زیست، ثبات مالی و عدالت اجتماعی را ارتقا می‌بخشد. و این هدف سياستهای مطلوب است.
موانع سياستهای مطلوب باهمستان چه‌ها هستند؟
خيلی‌ها معتقدند که استدلال‌های اقتصادی از مثلاً استدلال‌های ديگر مهم‌ترند و هر چیزی که باعث تقويت رشد اقتصادی شود بايد تشویق شود. وقتی اين استدلال‌ها در تعارض با دغدغه‌های زيست‌محيطی یا مسايل اجتماعی واقع شوند، به قول اين افراد، استدلال اقتصادی باید دست بالا را داشته باشد. عده‌ای ديگر همين احساس را درباره مسايل زيست‌محيطی يا اجتماعی دارند. وقتی درون باهمستان منافع و تعلقات مضاعفی وجود داشته باشند که مردم آنها را در رقابت با هم ببينند، تشخيص سياستهای مطلوب باهمستان دشوار می‌شود مگر این‌که به سود منفعت خاصی باشند که شما از آن حمايت می‌کنيد. به اين دليل است که درگیر کردن بخش‌های بیشتر در برنامه‌ريزی طرح‌های مطلوب باهمستان اين‌قدر مهم است. هر چه منافع بيشتری نمايندگی شود، آشتی دادن تعارض‌ها و متذکر شدن مزایايی که يک سياست خاص به همراه می‌آورد آسان‌تر می‌شود. مردم خيلی اوقات لجباز می‌شوند ولی به ندرت احمق هستند: اگر بفهمند چيزی به سود آنها است، قبول‌اش می‌کنند.
چه کسی باید مروج سياستهای مطلوب باهمستان باشد؟
شايد سؤال واقعی در اين‌جا اين باشد که «چه کسی تصميم می‌گيرد که سياستهای مطلوب باهمستان چه‌ها هستند؟» پاسخ آرمانی اين است که این يک تصميم‌گیری مشارکتی ميان همه بخش‌های باهمستان، سياست‌گذاران و شايد محققان نیز هست (که ممکن است خودشان اعضای باهمستان باشند). اما پاسخ آرمانی به ندرت محقق می‌شود و حتی وقتی هم طرح شود ممکن است مستلزم شکيبايی و چانه‌زنی بسیار زیاد از سوی همه طرف‌ها باشد.
سیاست‌های مطلوب باهمستان را چطور ترويج کنیم؟
در بسياری از موارد، چه برای کسب‌وکارها و چه برای دولت، اتخاذ سياستهای مطلوب باهمستان چیزی است خیلی بزرگ‌تر از يک تصميم ساده برای انجام کارها به يک شکل خاص. اين کار مستلزم دگرگونی در فهم از ماهيت باهمستان است و آن‌چه که برای کسب‌وکار و جامعه مهم است. به اين دلیل، ترويج سياستهای مطلوب باهمستان ممکن است مستلزم صرف وقت و تفکر دقیق باشد. سلسله گام‌های زير این نکته را لحاظ می‌کند:
تصميم بگيريد که از کجا باید شروع کنيد.
موفقيت شما ممکن است در گرو مسئله‌ای باشد که تصميم گرفته باشید اول به آن رسيدگی کنيد. تغيير باهمستانی يک‌شبه رخ نمی‌دهد و قرار نيست باهمستان را متقاعد کنيد که همه چيز را ناگهان عوض کند. اولين قدم خوب در راستای يک مجموعه سياستهای کاملاً مطلوب باهمستان چیست؟
اولين قدم، چنان‌که در جعبه ابزار مربوط به موانع سياستهای مطلوب باهمستان اشاره کرديم، اين است که افرادی را از تعداد هر چه بیشتری از زیربخش‌های باهمستان درگیر کنيد که با هم روی موضوع کار کنند. یک ائتلاف گسترده يا تلاش مشارکتی می‌تواند بسیار اثرگذار باشد.
يکی از کارهای ممکن انجام یک نظرسنجی از اعضای باهمستان است که ببينید چه چيزی برای آنها از همه مهم‌تر است. ممکن است تفاوت‌هایی در ترجيحات گروه‌های مختلف ببينید: مردم اهل کسب‌وکار ممکن است عمدتاً نگران مسايل اقتصادی باشند و پدر و مادرها تمرکزشان روی آموزش و تحصيل باشد. عده‌ای ديگر هم ممکن است بيشتر به محيط‌زيست یا مسایل اجتماعی علاقه‌مند باشند. در چيزی که پیشنهاد می‌کنيد باید هدف‌تان انصاف باشد: بیشترین منفعت برای همگان چطور حاصل می‌شود؟
وضعيت آرمانی اين است که کار را با چيزی شروع کنيد که اثری واقعی دارد ولی آن‌قدر بلندپروازانه نباشد که تحققش غیرممکن باشد – یا خیلی گران نباشد. مثلاً ممکن است که باهمستان به اصرار شما تصميم بگيرد که کل سيستم حمل و نقل عمومی را از نو طراحی و اجرا کند ولی در آغاز ممکن است متقاعد شود که يک مسیر اتوبوس تازه راه بیندازد. این يک شروع است و ممکن است برای مردمی که به آنها خدمت می‌رساند بسیار مهم باشد.
برای ایجاد آن سيستم حمل و نقل تازه اين اقدام می‌تواند یک گام عملی رو به جلو باشد. می‌توانید از این بحث درباره مسیر جدید اتوبوس استفاده کنید و به سایر باهمستان‌هایی اشاره کنيد که يک فرايند برنامه‌ريزی و جمع‌آوری پول را طی کرده‌اند و حالا دارند از مزايای‌اش بهره‌برداری می‌کنند. به طور کلی، مسير رسيدن به تغيیر اجتماعی وسيع – و اين همان چیزی است که موضوع بحث فعلی ماست – دستیابی به يک هدف قابل دسترسی و پايدار در هر نوبت است. سعی در عبور از يک پل با يک جهش در عمل می‌تواند باعث کند کردن حرکت شما در درازمدت شود.
مطالعات خود را پیشاپیش انجام دهيد.
به ویژه وقتی که قرار است بحثی عمومی درباره موضوع سياستهای مطلوب باهمستان صورت بگیرد، بايد نه تنها واقعيت‌ها را در اختیار داشته باشيد بلکه بايد افکاری هم داشته باشيد که نوک زبان‌تان باشد. بعضی از موضوعاتی که باید درباره‌شان تحقیق کنيد عبارت‌اند از:
آن کسب‌وکارها يا باهمستان‌هایی که به ويژه در همسایگی هستند و سياستهای مطلوب باهمستان در آنها اتخاذ شده و موفق بوده است.
- سياست‌هايی که جاهای ديگر اجرا شده و نتايج‌شان.
- بهترين روش‌هایی که به شکلی از طریق تحقیق و/يا نتايج معين شاخص شده باشند.
- نيازهای خاص باهمستان شما.
- بررسی جايگزين‌های آن‌چه پيشنهاد کرده‌اید.
- هزينه‌های بالقوه و راه‌های تسويه آنها.
- مزايای بالقوه برای همه افراد درگیر.
تحقیق شما ممکن است شامل جست‌وجوی کتابخانه‌ای و اينترنتی باشد یا حرف زدن با افرادی که تجربه مستقیم در موضوع دارند – مقامات محلی، مدیران کسب‌وکارها، کنشگران باهمستانی، مدافعان محيط زيست، حاميان مصرف‌کنندگان و غیره – مشورت با محققان يا ساير صاحب‌نظران و گفت‌وگو با سازمان‌های بهداشت و خدمات انسانی که با کسب‌وکارها یا باهمستان‌ها به عنوان شريک اجرای سياستهای مطلوب باهمستان کار کرده‌اند.
پيشنهاد برای همکاری در يافتن راه‌‌حل‌هايی که کارساز است.
چنان‌که در بالا توضیح داده شد، بخشی از تحقیق شما بايد هدف‌اش ايجاد سناريوهای جایگزین و همچنان مطلوب برای باهمستان باشد. این‌ها را می‌توان به عنوان نقطه شروع در بحث از اين‌که چه روش‌ها یا سياستهای مطلوب باهمستانی ممکن است در باهمستان يا کسب‌وکار شما جواب بدهد، استفاده کرد. راه دیگر آن است که پيشنهاد کنيد در ائتلافی يا در کمیته‌ای برای بررسی نوآوری‌های مطلوب باهمستان شرکت کنيد. بعضی از راه‌هايی که باعث می‌شود سياستهای مطلوب باهمستان جواب بدهند عبارت‌اند از:
- سرشکن کردن هزينه عمومی-خصوصی. برنامه‌های آموزش در محل کار خودشان خيلی اوقات از طريق بودجه عمومی (ماليات) تأمين می‌شوند و کارفرمايان کارگران را تشويق می‌کنند که در این برنامه‌ها شرکت کنند و به آنها مرخصی با حقوق می‌دهند.
- خدمت داوطلبی. وقتی باهمستانی يک پارک اسکيت راه‌اندازی و ايجاد کرد، «هواداران پارک اسکيت» می‌توانند آن را نگه‌داری کنند؛ بسياری از آنها ممکن است از ميان کاربران پارک باشند.
- برنامه‌های آزمايشی. می‌توانيد يک نسخه کوچک و کم‌خرج از یک برنامه يا طرح ممکن را آزمايش کنيد تا اثرگذاری آن را بررسی کنيد و پيش از تعهد به کاری در مقياس کلان آن را تطبيق دهید و بهبود بخشید.
- قدردانی. عنوان و نشان «مطلوب باهمستان» را می‌توان از طرف دولت محلی، اتاق بازرگانی يا نهادهای ديگر به کسب‌وکاری داد که سياستهای مطلوب باهمستان را پياده کرده باشد.
- طرح را به صورت برد-برد چارچوب‌بندی کنید.
سعی کنيد از اتخاذ موضعی خصمانه در اين‌جا پرهيز کنيد. بر اين واقعيت تأکيد کنيد که سياستهای مطلوب باهمستان برای همه افراد دخيل در آن خوب هستند – برای کارفرمايان، دولت، جامعه به طور کل. هيچ کس نمی‌بازد و همه سود می‌برند. از تحقيق موجود برای دفاع از اين موضع استفاده کنيد که سياستهای مطلوب باهمستان محیط کسب‌وکار و کيفيت زندگی در باهمستان را بهبود می‌دهد.
استدلال کردن علیه تغييری که منافع و مزايايی همگانی دارد دشوار است.
به کسب‌وکارها و سازمان‌های دولتی که پشتيبان و درگیر روش‌های مطلوب باهمستان هستند اشاره کنید و به آنها پاداش بدهيد.
يک جايزه «قهرمان باهمستان» يا «بهترين کسب‌وکار» با تبليغات زياد می‌تواند هم وجهه مطلوب باهمستان بودن را بالا ببرد و هم آن را به عنوان چيزی شناسايی کند که بقيه خواهان اقتدا به آن باشند.
ارتباطات: افراد را در جریان افکار و طرح‌های خود قرار دهید.
پيام‌تان را به سياست‌گذاران در کسب‌وکارها و امور دولتی، کنشگران و عموم مردم برسانيد. بهترین استدلال‌ها در دنيا اگر کسی چيزی از آنها نشنيده باشد بی‌ارزش هستند. از همه کانال‌های موجود استفاده کنيد به ويژه از:
- رسانه‌ها
- اتحاديه‌های کارگری
- اتاق‌های بازرگانی و ساير انجمن‌های تجاری
- کنشگران باهمستانی
- انجمن‌های حرفه‌ای
- تماس مستقيم با سياست‌گذاران
- تماس مستقيم با افراد مناسب در کسب‌وکارها. اين‌ها ممکن است مديران ارشد اجرايی، رييسان خدمات انسانی، صاحبان کسب‌وکارهای کوچک يا کارفرمايان ذی‌نفوذ باشند.
- جلب پشتیبانی کنيد.
اگر می‌توانيد ائتلاف درست کنيد یا برای جلب پشتيبانی شمار زيادی از افراد ذی‌نفوذ کار کنيد. خیلی عالی می‌شود اگر پشتيبانی از شما از سوی همه بخش‌های باهمستان باشد ولی بعضی گروه‌های خاص و افراد مهم عبارت‌اند از:
- اتحادیه‌ها و انجمن‌های صنفی ديگر
- خانواده‌های کارگران
- کنشگران باهمستانی
- سازمان‌ها و مؤسسات باهمستانی (سازمان‌های اخوت، کليساها، بيمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و غيره)
- کسب‌وکارها و انجمن‌های بازرگانی
- سياست‌گذاران
- افراد ذی‌نفود به ويژه آنها که در کسب‌وکار و دولت هستند
برای سياستهای مطلوب باهمسان به هر طريق که مناسب وضعيت باشد حمایت‌گری کنيد.
بايد بدانید که در اين‌جا «مناسب» برای شما چه معنایی دارد. هر قدر که سراغ رويارويی و مقابله برويد، تأمين حسن نيت بعداً دشوارتر می‌شود. مثلاً شما احتمالاً فقط در موقعیتی دست به اقدام مستقيم می زنید که بدون شک نامنصفانه باشد و هيچ راه دیگری برای بهبودش وجود نداشته باشد. بالاخره هدف شما اين است که سیاست‌گذاران در کسب‌وکارها و دولت واقعاً نگران مردم باشند و در عين حال احساس کنند که هر تغيير مطلوب باهمستانی که اعمال می‌کنند به خود آنها هم سود می‌رساند – و اين وضعيتی است که به ندرت مقابله خصمانه در آن جایی دارد.
بعضی از راه‌هايی که می‌توان از طريق آنها از سياستهای مطلوب باهمستان حمايت‌گری کرد عبارت‌اند از:
- مذاکرات اتحادیه‌های صنفی
- حمایت‌گری برای تغییر قوانین. اين ممکن است مستلزم تماس‌های شخصی با قانون‌گذاران و دستیاران، يک کمپين قانون‌گذاری تمام‌عيار يا هر دو باشد.
- کمپين‌های انتخاباتی و ابتکارعمل‌های مربوط به رای‌گیری. نامزدی که افکار شما را اتخاذ کند، می‌تواند برای آنها تبليغات خيلی خوبی بکند (و می‌تواند کمک کند که در صورت انتخاب شدن آن افکار تبديل به سياست شود). یا در بسياری از ايالت‌ها می‌توانيد با گردآوری تعداد امضاهای کافی از سوی رأیدهندگان تغيير سياست خاصی را به صورت همه‌پرسی در برگه‌های رأی قرار دهيد تا همه رأیدهندگان برایش تصميم بگيرند. در صورت تصويب، سياست مطلوب باهمستانی که پيشنهاد می‌کنيد تبدیل به قانون می‌شود.
- کمپین رسانه‌‌ای
- اقدام مستقيم. این شايد آخرين راه حل باشد و می‌تواند به موازات جدی بودن موضوع از طرح يک شکايت يا اعتراض شروع شود و به برگزاری تظاهرات عمومی يا درخواست اعتصاب يا تحریم يا دعوای حقوقی برسد.
خلاصه
سياستهای مطلوب باهمستان آن سياستهای اجتماعی، بهداشتی و زيست‌محيطی هستند که زندگی را برای گروه‌های خاص يا باهمستان به طور کلی بهبود می‌دهند و در عين حال به هيچ کسی صدمه یا آسیبی وارد نمی‌کنند، به تفاوت‌های فرهنگی و ساير تفاوت‌ها احترام میگذارند و مشوق مسئولیت زيست‌محيطی هستند، مشوق تنوع هستند و باهمستان را تبدیل به جای بهتری برای زندگی می‌کنند.