منظور ما از انجام تحقیق برای تاثیر بر سیاست‌گذاری چیست؟
همانطور كه در بخش اول این فصل در نظری اجمالی نسبت به نحوه انجام تحقیق گفتیم: انواع مختلف تحقیق وجود دارد، كه هر یك نیازمند یك روش مشخص هستند و حاصل هر یك اطلاعات متفاوتی است. هر یك در شرایط خاصی مناسب است، و از این رو مهم است كه تحقیق شما مناسب قصد و منظورتان باشد.
تحقیق برای پشتیبانی روش خاصی دارد: تاثیرگذاری بر سیاست‌های رسمی و غیررسمی، كه توسط قانون‌گذاران و سایر مسئولین صاحب قدرت تدبیر شده است. لذا مهم است كه اطلاعات كافی كسب كنید و آن را به شکل مجاب‌كننده‌ای ارائه دهید.
مطلوب آن است كه تحقیق شما به‌روشنی نشان دهد كه نیازها یا مشكلاتی كه می‌خواهید به آن‌ها بپردازید واقعی و جدی هستند و موفقیت روشی كه برای پرداختن به آن‌ها توصیه می‌كنید، در واقع به اثبات رسیده است. اما اگر این وجه مطلوب درست تفهیم نشود، باید برای آنكه متقاعدكننده باشید، رویكرد‌تان را تعدیل كنید. مثلا شاید لازم باشد كه مشكل را از نو بازتعریف كنید، یا با جمع‌آوری مدارك و شواهد، یا داستان‌هایی درباره كسانی كه تحت تاثیر مشكل قرار دارند، آن را شخصی كنید. رویكرد تحقیق شما هر چه كه باشد، اعم از اینكه بخواهید بودجه برای انجام یك برنامه محلی را افزایش دهید، یا بخواهید روش دنیا برای برخورد با شكاف میان كشورهای فقیر و غنی تغییر دهید، هدفتان باید این باشد كه تحقیقتان تا حد ممكن مجاب‌كننده باشد.
چرا باید برای تاثیر بر سیاست‌گذاری تحقیق كنیم؟
شما برای تاثیرگذاری بر سیاست، به دلایل گوناگونی به تحقیق نیاز دارید كه بعضی از آن دلایل حیرت‌آورند.
برای نشان دادن اینكه در مورد یك مشكل خاص، به سرمایه‌گذاری یا اقدام (یا هر دو) نیاز است.
برای رسیدن به این هدف دو راه وجود دارد.
- تحقیق شما باید منظور خاصی را در نظر داشته باشد: شما از قبل متقاعد شده‌اید كه نیاز وجود دارد. فقط باید اطلاعاتی فراهم كنید كه این نیاز را به دیگران هم ثابت كند.
در اینجا همیشه این خطر وجود دارد كه تحقیق شما پشتوانه آن هدفی كه دارید نباشد، یا حتی نتایجی عكس منظور شما را نشان دهد. در این صورت گزینه‌های شما یکی این است که قید تحقیق را بزنید و با قلب واقعیت جلو بروید، یا از نتایج تحقیق برای تعیین نیازهای واقعی جمعیت یا باهمستان مورد نظر استفاده كنید. همانطور كه اغلب در جعبه‌ابزار باهمستان گفته‌ایم، در چنین شرایطی مواجهه با واقعیت اهمیت دارد.
اما اگر از وجود نیازی كه فرض كرده‌اید اطمینان دارید، پس باید در شیوه تحقیق خود بازنگری كنید و دریابید كه چرا فرض شما را تایید نمی‌کند. اگر درستی تحقیق واضح است، در این صورت باید چشم‌اندازتان را نسبت به نیاز تغییر دهید و با پشتیبانی از آنچه كه بیش از هم به نفع باهمستان است، متعهد بودنتان را نسبت به باهمستان نشان دهید. در غیر این صورت اعتبار و درستكاریتان را به خطر خواهید انداخت.
- قصد از تحقیقتان دقیقا یافتن نیاز است، تا بتوانید از چیزی كه حقیقتا مفید و موثر است، پشتیبانی كنید. در این صورت دغدغه اصلی شما یك مشكل خاص نیست، بلكه بهبود كیفیت زندگی برای جمعیت مورد نظر یا برای یك باهمستان به طور كلی است.
نشان دادن اینكه یك نیاز یا مشكل وجود دارد و حصول اطمینان از اینكه عملا به آن پرداخته می‌شود
از تحقیقی كه انجام می‌دهید معمولا می‌توانید برای جلب پشتیبانی عموم و یا سیاست‌گذاران برای پرداختن به مشكلی خاص استفاده كنید. آن‌ها تعجب خواهند كرد كه ببینند مشكل بر چه تعداد افراد تاثیر می‌گذارد، یا تا چه حد در باهمستانشان رایج است (مانند مثالی كه در شروع این بخش آوردیم). در بسیاری موارد، سیاست‌گذاران می‌توانند از تحقیق شما برای دفاع از چیزی استفاده كنند كه از قبل طرفدار آن بودند، اما حامی نداشتند.
در حالتی دیگر، شاید بتوانید از تحقیقتان برای تحت فشار قرار دادن سیاست‌گذاران برای پرداختن به مشكلی كه ترجیح می‌دهند به دلایل سیاسی و غیره نادیده بگیرند، استفاده كنید. مثلا بسیاری از سیاستمداران توانسته بودند به مشكل تبعیض نژادی در ایالات متحده پشت كنند، تا اینكه تحقیقات حامیان حقوق مدنی (حق رای و برابری در مقابل قانون و غیره) نشان داد در بخش عظیمی از كشور، حقوق قانونی شهروندان افریقایی‌آمریكایی به طرز روشمندی نادیده گرفته می‌شود.
برای حصول اطمینان از اینكه آنچه مورد بررسی قرار گرفته است، در واقع نیاز دارد كه بررسی شود
این امر حداقل در دو نوع شرایط مصداق دارد:
- وقتی بهترین راه حل مسئله واضح نیست. معمولا تحقیق میتواند روشن كند كه علت اصلی مشكل چیست، یا چطور باید به مشكلی پرداخت تا تغییرات مطلوب حاصل شود. مثلا مصاحبه با نوجوانانی كه از نظر جنسی فعال هستند، ممكن است نشان دهد كه آن‌ها اطلاعات را از همتایانشان بیش‌تر می‌پذیرند تا از مسئولین بزرگسال. در این صورت یك كمپین روابط جنسی سالم بر مبنای آن تحقیق، میتواند یك عملكرد موفقیت‌‌آمیز ایجاد كند.
- وقتی مشكلی كه نیاز به بررسی دارد، مسئله دشواری باشد، یا به دلیل سیاست‌ها، یا به این دلیل كه حل آن نیازمند تلاش و یا هزینه سنگین است. اگر تحقیق بتواند نشان دهد كه راه سخت همان راه درست است، میتواند نظر عموم را جلب كند. مثلا وقتی عموم متوجه شوند كه خشونت مسلحانه در میان جوانان قابل كنترل نخواهد بود، مگر اینكه اولا اسلحه از خیابان‌ها جمع شود (كه مستلزم آن است كه سیاستمداران در مقابل گروه فشار مسلح بایستند) و ثانیا به نیازهای عاطفی اعضای گروه‌های خلافكار رسیدگی شود (كه آن هم مستلزم ایجاد تعهدات درازمدت برای تامین بودجه و كار خیابانی به صورت هسته مركزی است، كه بخش عمده آن به صورت آزمون و خطا انجام می‌شود و بالقوه خطرناك است)، امكان اینكه بشود به سیاست‌گذاران فشار آورد تا علی‌رغم مشكلات پیش رو، برای انجام آن كارها اقدام كنند، بسیار بیش‌تر خواهد بود.
برای حمایت یا بی‌اعتبار كردن یك روش یا عمل خاص
شاید بخواهید در موضوعی اعم از تغییر یك روش خاص تدریس در یك مدرسه، یا تاكید بر درمان در بررسی مشكلات حاصل از مصرف مواد مخدر در یك باهمستان، تا به كار گیری مجازات مرگ (اعدام) در یك كشور، سیاستی را ایجاد كنید یا تغییر دهید.
مثلا، در ایالت ایلینویز تحقیقات نشان داد كه در مورد تعداد زیادی از زندانیان محكوم به مرگ، حكم اشتباه صادر شده و آن‌ها بعد از بررسی‌های دقیق یا به وسیله آزمایش دن ان ای كه قبلا امكان‌پذیر نبود، تبرئه شدند. در نتیجه، عمدتا به دلیل هراسِ به‌حقِ عموم از به‌اشتباه محكوم شدن یك بی‌گناه، در آن ایالت مجازات اعدام به حالت تعلیق درآمد.
برای تشخیص و پشتیبانی از یك سیاست مناسب در شرایط خاص
تحقیق میتواند و باید نشان دهد كه در جاهای دیگر چه چیز موفقیت‌‌آمیز بوده است و لذا، در شرایط شما در عمل چه چیز میتواند موفقیت‌‌آمیز باشد. در باهمستان‌های مشابه چه چیز باعث كاهش بارداری نوجوانان شده است؟ در شهرك مجاور چطور توانستند دلالان مواد مخدر را از خیابان‌ها جمع كنند؟ آیا در مناطق روستایی دیگر راه‌های موثری برای غربالگری و درمان بیماری دیابت بزرگسالان یافته‌اند؟ پاسخ به سوالاتی مانند اینها، به شما كمك خواهد كرد كه بدانید چطور از سیاستی پشتیبانی كنید كه باعث حل یك مشكل در باهمستان می‌شود.
برای نشان دادن بی‌كفایتی یا فساد در دولت، كسب و كار یا هر جای دیگری كه بر منافع عموم تاثیر می‌گذارد
اگر مظنون باشید یا بدانید كه به دلیل بی‌كفایتی، نادرستی یا فساد، عموم از نظر اقتصادی یا سیاسی متضرر می‌شود، تحقیق به منظور بررسی میتواند واقعیت‌هایی را به دست بدهد كه شما به وسیله آن‌ها عموم یا سیاست‌گذاران را آنچنان به خشم آورید كه نه فقط شرایط را اصلاح كنند، بلكه سیاست‌هایی اتخاذ كنند كه مانع از بازگشت چنین شرایطی شود.
برای حمایت از سلامت و امنیت عموم
در اینجا یك تحقیق ضروری میتواند شامل طیف وسیعی شود. از بررسی استانداردهای سلامت محیط زیست یا محل كار گرفته، تا تحقیق آزمایشگاهی‌ای كه منافع یا ضررهای تاكنون پیش‌بینی‌نشده یك خوراكی خاص را نشان دهد، تا تاثیر نور كافی چراغ‌های خیابان بر كاهش جرم‌های ناشی از خشونت. چنین تحقیقاتی می‌توانند از سیاست‌هایی حمایت كنند كه استانداردهایی را در جهت سلامت و امنیت تنظیم می‌كنند و مواد یا حركات مخاطره‌‌آمیز را كنترل می‌كنند.
برای آنكه پایه‌های محكمی برای پشتیبانی‌تان از موضوعی ایجاد كنید
اگر تحقیقات محكمی پشتیبانی شما را پوشش دهد، هم به شما اعتبار می‌بخشد و هم برای حمایتی كه می‌كنید، به شما دلایل اصولی می‌دهد. كمكتان می‌كند با استدلال‌های مخالف مقابله كنید و به دغدغه‌ها و مخالفت‌های برآمده از هیجانات بپردازید. علاوه بر این اطمینان می‌دهد كه شما می‌دانید از چه صحبت می‌كنید و وقتی یك مخالف یا كسی از آحاد عموم از شما می‌خواهد استدلالتان را توضیح دهید، به تته‌پته نخواهید افتاد.
برای آنكه حقانیت كسب كنید و مطمئن شوید كاری كه انجام می‌دهید درست است
تحقیقات شما فقط نباید بر سیاست‌گذاران تاثیر بگذارد، باید بر خود شما هم اثرگذار باشد. گاهی آنچه تصور می‌كنید كه می‌دانید، واقعیت نیست. اگر واقعا به تغییرات اجتماعی اهمیت می‌دهید، تغییراتی كه منجر به حل مشكلات واقعی شود و عملا زندگی را برای گروه یا باهمستان مورد نظر و یا برای كل جهان بهبود بخشد، باید با چیزی سر و كار داشته باشید كه در واقع وجود دارد، نه آن چیزی كه دلتان می‌خواهد وجودش را باور كنید.
گاهی مواجه شدن با واقعیت برای مدافعین یك سیاست میتواند به اندازه سیاست‌گذاران و عموم مردم كه مثلا تصور می‌كنند مجازات اعدام نرخ جنایت را كاهش می‌دهد، یا آموزش مسائل جنسی در مدارس، نوجوانان را ترغیب به فعالیت جنسی می‌كند، دشوار باشد، حتی اگر تحقیق نقطه عكس این تصورات را نشان دهد. برای صادق بودن با ایده‌آل‌هایتان، برای كسب حقانیت‌تان، باید آنچه را نتایج تحقیق به شما می‌گوید با كمال میل بپذیرید و به آن عمل كنید.
برای تاثیر بر سیاست‌گذاری، چه كسی باید تحقیق انجام دهد؟
تقریبا «هر كسی» میتواند حداقل نوعی از تحقیق برای پشتیبانی را انجام دهد، اما «هر كسی» آموزش ندیده كه مطالعات یا مقایسه‌هایی را انجام دهد كه ارزش آماری داشته باشند، یا آنقدر معتبر باشد كه از جانب سیاست‌گذاران یا عموم جدی گرفته شود. مثلا گروه‌هایی از توده مردم كه معمولا شامل اعضای گروهی می‌شوند كه بیش از همه تحت تاثیر مشكل مورد تحقیق قرار دارند، برای جمع‌آوری اطلاعات و انجام بررسی‌های لازم، عملا بیش از حد، توانایی و قابلیت دارند. در واقع، آن‌ها برای جمع‌آوری اطلاعات از جمعیت مورد نظر بیش‌تر از محققین كارایی دارند. اما، شاید لازم باشد با متخصصین تحقیق همكاری كنند تا اطمینان حاصل شود كه روش‌هایشان مناسب و یافته‌هایشان قابل اتكا است.
از جمله كسانی كه می‌توانند برای تاثیرگذاری بر سیاست‌ها تحقیق كنند:
- دانشگاهیان. ممكن است محققین دانشگاهی، اعم از اساتید یا دانشجویان ارشد، قبلا تحقیقی را كه شما نیاز دارید انجام داده باشند، یا بتوانند مجوز انجام آن تحقیق را كسب كنند. در بعضی از موارد، ممكن است علاقه‌مند باشند وقت و تخصصشان را به‌رایگان در اختیار قرار دهند، صرفا به این دلیل كه در موردِ لزومِ بهبود یا تغییر یك سیاست با شما هم‌عقیده باشند. همچنین بسیاری از دانشگاه‌ها از تحقیقاتی كه هدفشان حل مشكل خاصی است و انجام‌دهندگانش را اساتید و محققین حرفهای تشكیل می‌دهند حمایت می‌كنند و تسهیلات در اختیارشان قرار می‌دهند. اگر علایق دانشگاهیان با علایق شما سازگار باشد، آن‌ها را همكاران علاقه‌مندی خواهید یافت.
- گروه‌های پژوهشی و سایر سازمان‌های تحقیقاتی. اینها گروه‌هایی از دانشمندان و متفكرین مستقل هستند كه معمولا به منظور تاثیرگذاری بر سیاست‌های عموم درباره موضوعات مختلف تحقیق می‌كنند و می‌نویسند. گروه‌های پژوهشی گاهی به صورت مستقل و غیرانتفاعی و گاهی هم به صورت بخشی از سازمان‌ها و موسسات دیگر عمل می‌كنند.
اگر با استفاده از گروه‌های پژوهشی تحقیق می‌كنید، ابتدا از شهرت گروه مطمئن شوید. بسیاری از گروه‌های پژوهشی تمایلات سیاسی دارند و تعداد كمی هم شواهدی را كه ناقض عقایدشان است، نادیده می‌گیرند و حتی تحقیقشان را به انحراف می‌كشند تا ایدئولوژی‌شان را تایید كند. هرچند اغلب گروه‌های پژوهشی كاملا صادق هستند، با آن هم مهم است میزان قابل اعتماد بودن منبع‌تان را بدانید.
- آژانس های دولتی. بسیاری از آژانس‌های دولتی تحقیقاتی را به صورت دوره‌ای انجام می‌دهند. خصوصا آژانس‌های تنظیم مقررات یا آن‌هایی كه به عنوان سرمایه‌گذار اصلی عمل می‌كنند، مانند بخش آموزش فدرال و ایالتی كه اغلب روی مناطق مورد نظرشان یا روی طرز كار سازمان‌هایی كه برایشان مقررات تنظیم می‌كنند یا سرمایه‌گذاری می‌كنند، تحقیق انجام می‌دهند.
- انجمن‌های حرفهای. انجمن‌های حرفهای (مانند انجمن پزشكی آمریکا) اغلب در رشته خودشان تحقیقات انجام می‌دهند، یا از تحقیقات دیگری در رشته خودشان حمایت مالی می‌كنند. آن‌ها همچنین در اجرا و عملكرد افراد یا سازمان‌هایی كه مظنون به نقض ضوابط حرفهای هستند، نظارت می‌كنند.
- كمیسیون‌های منتخب. روسای جمهور، فرمانداران، شهرداران، اعضای كنگره و سایر مسئولین یا مقامات رسمی، معمولا كمیسیون‌هایی را به منظور بررسی یك مشكل یا حوزه خاص، انتخاب و مامور می‌كنند.
- سازمان‌هایی كه مستقیما روی یك مشكل واحد كار می‌كنند. سازمان‌های خدمات انسانی و بهداشتی به طور اخص، معمولا از آمار و مستندات خودشان به عنوان تحقیق برای فهمیدن اینكه چه چیز كارایی دارد، بیش‌ترین نیازها در كجا قرار دارند و غیره استفاده می‌كنند.
- سازمان‌های مراقبتی. این سازمان‌ها دائم مشغول تحقیق درباره موضوعات و سازمان‌های مورد نظر خودشان هستند.
- پلیس، بخش قضایی (اف‌‌بی‌آی) یا سایر آژانس‌های رسمی مجری قانون. اگر پای بی‌قانونی یا صدمه بالقوه با بالفعل به شهروندان در میان باشد، در آن صورت مجریان رسمی قانون تحقیق یا بررسی رسمی انجام خواهند داد.
برای تاثیرگذاری بر سیاست چه وقت باید تحقیق انجام دهید؟
در اینجا پاسخ كوتاه این است كه، هر زمان بخواهید می‌توانید روی سیاست‌گذاری تاثیر بگذارید. اما زمان‌های خاصی هم هستند كه انجام تحقیق در آن زمان‌ها خصوصا مفید خواهد بود.
- زمانی كه سیاستی مورد نیاز است، اما وجود ندارد. ممكن است از قبل در حال كار با یك سیاست‌گذار برای ایجاد یك سیاست باشید و به نتایج تحقیقی نیاز داشته باشید كه جریان را در جهت صحیح هل دهد. مثلا در اوایل شیوع بیماری ایدز، عملگراها و پزشكان، كوهی از تحقیقات انجام دادند تا هوشیاری عموم را جلب كنند و هم در باهمستان‌های دولتی و هم در باهمستان‌های پزشكی سیاست‌گذاری به منظور تحقیق روی بیماری ایدز و درمان آن را برانگیزند.
- زمانی كه شرایط بحرانی وجود دارد، اما به نظر نمی‌رسد كسی بخواهد كه توجه نشان دهد. كتاب مایكل هرینگتون منتشرشده در سال ۱۹۶۲ به نام «آمریکای دیگر»، مطالعه روی فقر در ایالات متحده، توجه‌ها را به سمت مشكل عمیقی جلب كرد كه در آن زمان عده كمی می‌دانستند یا قبول داشتند كه اصلا وجود دارد.
- زمانی كه قانون‌گذاران یا سایر سیاست‌گذاران می‌خواهند روی سیاست موجود (یا سرمایه‌گذاری روی حل یك مشكل) تجدید نظر كنند. تحقیقات مناسب میتواند نظر سیاست‌گذاران را در جهتی كه شما می‌خواهید بگرداند.
- زمانی كه یك سیاست در دست مذاكره است و شما می‌خواهید اطمینان حاصل كنید كه مشكل حائز اهمیت در این میان فراموش نمی‌شود، یا به عمد نادیده گرفته نمی‌شود. به طور كلی بهترین سیاست در یك شرایط خاص مستلزم انجام كاری سخت یا تاكید بر واقعیت‌هایی است كه سیاست‌گذاران یا عموم ترجیح می‌دهند با آن‌ها روبه‌رو نشوند. اگر مشكل موجود نیاز به حل مجدد داشته باشد، سختی كار یا تاكید بر واقعیت‌ها باید اطلاع‌رسانی شود و به آن‌ها پرداخته شود. تحقیق مناسب میتواند به نشان دادن نیاز به انجام كار درست كمك كند، حتی اگر انجام آن كار ناخوشایند باشد.
- زمانی كه سیاستی تدوین شده اما نتایج آن هنوز نامعلوم است. در این شرایط مدافعین باید تحقیقاتی در جهت ارزشیابی انجام دهند تا بفهمند كه آیا سیاست حاضر مناسب است یا نه.
- زمانی كه احساس می‌كنید سیاست موجود در مسیر اشتباه حركت می‌كند. اگر به نظر برسد كه سیاست‌گذاران در حال ارتكاب یك اشتباه جدی هستند، تحقیقات شما میتواند اشتباه را، پیش از آنكه صدمه‌ای وارد كند، تصحیح كند. مثلا تحقیقی مدام نشان می‌دهد كودكانی كه در برنامه‌های خاص، عقب‌ماندگی خودشان را جبران می‌كنند، به خوب درس خواندن در مدرسه ادامه خواهند داد و در طول زمان در مقایسه با كودكانی با شرایط مشابه كه در آن برنامه‌ها شركت نمی‌كنند، به خدمات جانبی كم‌تری نیاز خواهند داشت. لذا هنگامی كه در دولت ریگان برخی از سیاست‌گذاران پیشنهاد كردند برای صرف‌جویی در هزینه‌ها برنامه جبران عقب‌ماندگی ادامه پیدا نكند، مدافعین این برنامه توانستند نشان دهند كه برنامه عملا میتوانست در درازمدت در هزینه‌ها صرف‌جویی كند و علاوه بر این چشم‌انداز كسانی را كه برنامه در خدمتشان بود، تغییر دهد.
- زمانی كه به عنوان متخصص مورد مشورت قرار می‌گیرید، یا فرصت مشخصی برای تاثیرگذاری بر ساختار یك سیاست در اختیار دارید. قانون‌گذارانی كه به وضع قوانین جدید نظر دارند، كمیسیون‌های مطالعاتی و هیات‌های شهری و روستایی، اینها و سایر سیاست‌گذاران، معمولا پیش از فرمول‌بندی سیاست مربوط به رشته‌شان، به شنیده‌ها ترتیب اثر می‌دهند و یا با متخصصین آن رشته صحبت می‌كنند. علاوه بر این، درباره لایحه یا سیاست بالقوه‌ای كه در نظر دارند، از عموم هم نظرخواهی می‌كنند. اگر در چنین شرایطی فرصت اظهار نظر پیدا كنید، تحقیق امری حیاتی خواهد بود. اگر نظر خودتان را به سیاست‌گذاران بگویید البته اهمیت دارد، اما اگر نظر مبتنی بر تحقیقتان را به آن‌ها بگویید، بسیار متقاعدكننده‌تر خواهد بود.
برای تاثیرگذاری بر سیاست چطور باید تحقیق كنید؟
در اینجا سوال مهم این نیست كه چطور باید تحقیق كرد. در هفت بخش اول این فصل درباره‌اش صحبت كرده‌ایم. سوال مهم این است كه وقتی سیاست خاصی را به عنوان هدف در ذهن دارید، تحقیق خود را چطور به كار ببرید. یعنی اهداف سیاست مورد نظرتان را به‌وضوح تعیین كنید، مخاطبینتان را به حساب آورید و بعد تحقیق كنید و نتایج آن را با ملاحظاتی كه در ذهن دارید، در اختیار قرار دهید.
تصمیم بگیرید كه چطور می‌خواهید بر سیاست اثر بگذارید
برای تاثیرگذاری بر سیاست چندین راه وجود دارد كه می‌توانید امتحان كنید:
- بفهمید كه سیاست چه باید باشد. تحقیق مربوط به این مورد باید شامل ارزیابی نیازها باشد، تا مشكلی كه باید به آن پرداخت مشخص شود، یا تجزیه و تحلیلی باشد كه بفهمید چطور باید به یك مشكل خاص پرداخت، یا بفهمید كه دقیقا چه چیز باعث مشكل می‌شود. در صورتی می‌توانید از این رویكرد استفاده كنید كه بدانید كه در باهمستان مشكلاتی وجود دارد، اما نتوانید آن‌ها را مشخص كنید، دقیقا بدانید مشكل چیست اما ندانید كه چطور باید به آن پرداخت، جمعیت خاصی را در نظر داشته باشید، سلامت و امنیت باهمستان مورد نظرتان باشد، یا بخواهید به طور كلی كیفیت زندگی را در باهمستان ارتقا دهید.
- بفهمید كه آیا سیاست حاضر كارایی دارد یا نه. اگر مشخص نباشد كه سیاست موجود موثر است یا نه، یك ارزشیابی میتواند به سوال شما پاسخ دهد و تغییرات مناسب را توصیه كند.
- سیاست را در مسیر خاصی هدایت كنید. شاید بخواهید از عملكرد خاصی در خصوص یك مشكل مشخص حمایت كنید، یا از سیاستی پشتیبانی كنید كه در شرایطی خاص عده‌دار انجام كار شود.
- از برقراری یا افزایش سرمایه‌گذاری برای حل یك مشكل یا یك پروژه باهمستانی دفاع كنید.
- از یك نظریه یا عملكرد موجود دفاع، یا با آن مخالفت كنید. شاید بخواهید اطمینان حاصل كنید سیاست مربوط به مصرف مواد مخدر به غیر از صِرف مجازات، شامل درمان هم بشود. یا شاید برای تعیین سطوح امن مورد نیاز برای برخی مواد شیمیایی در آب آشامیدنی، طالب سیاست‌های قاطعانه‌تری باشید.
كسانی را كه لازم است بر آن‌ها تاثیر بگذارید در نظر بگیرید و اینكه به چه وسیله باید آن‌ها را در جهت مورد نظرتان متمایل كنید
درك مخاطبینتان و اینكه به چه چیز پاسخ خواهند داد، بخش تحقیق شما را تشكیل می‌دهد، و لذا نوع تحقیق مناسب را روشن می‌كند و نشانتان می‌دهد كه چطور نتایج تحقیق را به بهترین وجه نشان دهید. موكد و موثر متقاعدكننده صحبت كردن، دقیقا با قانون‌گذاران و دیگرانی كه می‌خواهید برآن‌ها اثر بگذارید، كلید تحقیق برای پشتیبانی است.
- قانون‌گذاران و سایر مسئولین منتخب. مسئولین منتخب روی هم رفته به چهار چیز پاسخ می‌دهند: بحث‌های اقتصادی، هر چیزی كه بر انتخابات آینده آن‌ها تاثیر بگذارد، هر چیزی كه بر تعداد زیادی از رای‌دهندگانشان تاثیر بگذارد (چرا كه بر انتخابات بعدی‌شان اثر خواهد گذاشت) و مشكلاتی كه با آن‌ها ارتباط مستقیم دارند. آن‌ها معمولا از شواهد كمّی بیش‌تر خوش‌شان می‌آید، از قبیل اعداد و یا نتایج عملی و قابل اثبات در دنیای واقعی. آن‌ها همچنین تحت تاثیر شهادت محكم دست اول از زبان كسی كه متاثر از یك مشكل بوده قرار می‌گیرند، خصوصا اگر آن شخص یكی از رای‌دهندگانشان باشد.
- شركت‌ها و كسب و كارها. برای اغلب شركت‌ها و كسب و كارهای دیگر (كه در آن میان كسب كارهای كوچك باهمستان‌محور استثناهای قابل ملاحظه‌ای محسوب می‌شوند) یك مسئله باقی مسائل را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد: مسئله سود و زیان. هر چه نباشد شركت‌ها و كسب و كارها هستند كه پول دربیاورند و لذا پول ساختن دغدغه اصلی آن‌هاست. سایر عوامل برانگیزنده، بسته به شرایط و ماهیت كسب و كاری كه با آن سر و كار دارید، یك شهروند حقوقی بودن، یا به نظر رسیدن و یا ترس از پیگرد قانونی است. جالب‌ترین نتایج تحقیقات برای این نهادها تحلیل برآورد مقرون به صرف بودن است كه به آن‌ها نشان دهد سیاستی كه شما از آن حمایت می‌كنید سودشان را افزایش خواهد داد یا از زیانشان خواهد كاست. یا، در مواردی كه مشكلی وجود دارد، گزارش‌های تحقیقاتی، رفتارهای مشكوك یا غیرقانونی را از جانب آن‌ها ثابت كند.
- سرمایه‌گذاران. سرمایه‌گذاران خصوصی و عمومی برای عملیات مختلف معمولا به هزینه بهره‌وری و نتایج آن بیش از همه علاقه‌مند هستند. آن‌ها برای سازمان‌ها سرمایه‌گذاری می‌كنند تا بتوانند درآمد مطلوبشان را با كم‌ترین هزینه ممكن كسب كنند. اگر بتوانید به آن‌ها نشان دهید كه پولشان درست خرج می‌شود یا نه، آن‌ها سیاست‌هایشان را بر آن مبنا تنظیم می‌كنند. آن‌ها به شواهد كیفی هم (از جمله شواهد مبتنی بر مشاهدات، داستان‌ها، گزارش‌های شركا، نظریه‌ها و غیره) به اندازه شواهد كمّی علاقه نشان می‌دهند. آن‌ها به استدلال‌های منطقی و یا نظریه‌محور گوش می‌كنند، مگر اینكه یك دستور كار سیاسی بر مبنای سیاست‌های هوادارانه، خلوص ایدئولوژیكی، یا تعهد قبلی به شیوه خاصی برای پرداحتن به مشكلات، داشته باشند.
- افكار عمومی. در حالی كه ممكن است گاهی عموم از طریق فرایند همه‌پرسی سیاستی را ایجاد كنند یا تغییر دهند، بیش‌تر برای انجام این كار به سیاست‌گذاران فشار می‌‌آورند. اگر افكار عمومی به قدر كافی قوی باشد، تصمیمات سیاسی را هدایت خواهد كرد. افكار عمومی معمولا تحت تاثیر آن چیزی قرار می‌گیرد كه به عنوان «عقل سلیم» می‌شناسد، كه ممكن است نه عقل باشد و نه سلیم. این امر تفسیر این سوال است كه چطور سیاست‌ها بر آن‌ها، بر انصافشان، كارایی ظاهری‌شان و ارزش‌های باهمستان تاثیر می‌گذارند. شواهد كمّی اگر ساده و واضح باشند، در اینجا بیش‌تر به كار می‌آیند («پیش از شروع بازی‌های بسكتبال نیمه‌شب، ظرف شش ماه ۳۲۱ نوجوان دستگیر شدند. از زمان شروع این برنامه، ظرف شش ماه ۱۷ نوجوان دستگیر شدند»). خیلی‌ها به شهادت‌های شخصی، داستان‌ها و سایر گزارش‌های كیفی مراجعه می‌كنند.
از شواهدی كه هم‌اكنون هم در دست دارید، استفاده كنید
آیا به تحقیقات بیش‌تر نیاز دارید؟ اگر همین حالا هم به قدر كافی اطلاعات مناسب در اختیار دارید كه پشتوانه مدافعه‌تان باشد، ممكن است به تحقیقات بیش‌تر نیاز نداشته باشید.
از طرف دیگر، آیا به قدر كافی می‌دانید كه بتوانید سمت و جهتی را كه باید تحقیقتان داشته باشد تشخیص دهید؟ مثلا اگر مشكلی را تشخیص داده‌اید اما علتش را نمی‌دانید، آیا می‌دانید چطور باید علتش را پیدا كنید، تا بتوانید از حل این مشكل دفاع كنید؟ یا آیا یافتن دلیل مشكل در همان جهتی است كه دفاع شما باید به سمتش حركت كند؟ (حمایت از حل مشكل ایدز هم در ابتدا در همین جهت بود، سرمایه‌گذاری برای تحقیقات پزشكی برای یافتن علت بیماری).
از آنچه هم‌اكنون درباره جهت حركتتان، مخاطبین مورد نظرتان و درباره خود مشكل می‌دانید استفاده كنید، تا بفهمید چه كار دیگری باید انجام دهید.
انجام خود تحقیق
هم آنچه را كه می‌خواهید نشان دهید در نظر بگیرید و هم سوابق و فرضیات مخاطبین مورد نظرتان را. هر دوی این ملاحظات به یك اندازه مهم هستند. ممكن است به عنوان پشتوانه نتایج تحقیقتان شواهد مقاومت‌ناپذیری داشته باشید، اما اگر شواهد شما از نظر مخاطبین مورد نظرتان قابل پذیرش نباشند، چندان به دردتان نخواهند خورد.
چند راه برای آنكه سعی‌تان را بكنید تا شواهدتان پذیرفته شوند
- سعی كنید انواع مختلف شواهد را جمع‌آوری كنید
- شواهدی را پیدا و استفاده كنید كه بی‌‌چون و چرا و مسلم باشند (در نمونه ماساچوست كه در بالا ذكر شد، سازمان ایالتی سوادآموزی بزرگسالان فهرستی جمع‌آوری كرد از ۱۳ هزار اسامی افراد واقعی، كه در انتظار دریافت خدمت بودند. قانون‌گذار میتوانست با هر یك از افراد آن فهرست تماس بگیرد و با كسی صحبت كند كه برای سوادآموزی بزرگسالان درخواست داده بود و به دلیل كمبود بودجه برای خدمت‌رسانی به متقاضیان سوادآموزی، در فهرست انتظار قرار گرفته بود).
- دقیقا بدانید كه برای متقاعد كردن مخاطبین مورد نظرتان به چه چیز نیاز دارید و به دنبال همان چیز بروید.
- اگر می‌توانید، بر اعتبار محققینتان تاكید كنید (به عنوان متخصصین شناخته‌شده).
- اگر مطالعات زیادی به نتایج مشابه رسیده‌اند، آن‌ها را ذكر كنید.
گزارشتان را تحلیل كنید
بسته به نوع تحقیقی كه انجام داده‌اید، شاید لازم باشد كه یك تحلیل آماری هم انجام دهید. صرفا اعدادی را كه یافته‌اید ثبت و جدول‌بندی كنید. به مفاهیمی كه در پشت اعداد و سایر اطلاعات قرار دارند توجه كنید تا فحوای وضعیت را درك كنید. از تكنیك «اما چرا» یا تكنیك‌های دیگر برای پیدا كردن یك علت ریشه‌ای استفاده كنید.
گزارشتان را طوری ارائه كنید كه هم به مخاطبین مورد نظرتان برسد و هم آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.
ابتدا چند رهنمود كلی برای ارائه اطلاعات:
- ارتباط باید دست‌یافتنی باشد. كانالی انتخاب كنید كه از طریق آن مخاطب مورد نظرتان به احتمال زیاد پیام شما را دریافت كند. اگر قصد دستیابی به قانون‌گذاران حومه شهر را دارید، احتمال اینكه یك مصاحبه در یك ایستگاه نه چندان وزین رادیویی در حومه بتواند شما را به منظورتان برساند، زیاد نیست.
- ارتباط باید قابل توجه باشد. حتی بعد از اینكه پیامتان را در كانال صحیح قرار دادید، باید ویژگی‌هایی داشته باشد كه بتواند بر پیام‌هایی كه هر روز همه را بمباران می‌كند، فائق آید. نه فقط لازم است كه افراد در معرض پیام قرار بگیرند، بلكه باید به آن توجه كنند، تا تحت تاثیرش قرار گیرند. اگر می‌خواهید توجه خود سیاست‌گذاران را جلب كنید، احتمالا بهترین كار برقراری تماس شخصی است. اگر می‌خواهید توجه جمعیت مورد نظر یا عموم مردم را جلب كنید، استفاده از رنگ‌های روشن، موسیقی یا تصاویر آشنا، جلوه‌های سمعی و بصری غیرعادی، یا گفته‌هایی از اشخاص معتبر باهمستان یا سخنگویان مشهور موفقیت‌‌آمیز خواهد بود (استفاده از یك سخنگوی مشهور برای گزارش كردن نتایج تحقیقاتتان هنگامی موثر است كه مخاطب مورد نظر طرفدار آن شخص باشد، یا حداقل او را بشناسد. مثلا از تایگر وودز نخواهید میان زنان هیسپانیك جلب مشتری كند. اما اگر مخاطبین مورد نظرتان بازیكنان گلف باشند، او برای این كار بسیار مناسب خواهد بود).
- ارتباط، یك خیابان دوطرفه است. باید مطمئن شوید كه مخاطب شما همان پیامی را دریافت می‌كند كه شما قصد ارسالش را داشتید. در اینجا چندین مسئله میتواند مشكل ایجاد كند.
- زبان. آیا پیام به زبانی هست كه مردم بتوانند درك كنند؟ اگر زبان مادری مخاطب مورد نظرتان انگلیسی نباشد، برقراری یك تماس موفق مستلزم آن است كه پیامتان را به همان زبان ارسال كنید. در غیر این صورت اطمینان حاصل كنید كه پیامتان به زبان ساده و سلیس انگلیسی ارسال شود.
- ارتباط غیركلامی. زبان بدن، لحن و آهنگ صدا و طرز لباس پوشیدن، همگی برای كسی كه می‌خواهید پیامتان را برایش بفرستید، زبان خاص خودشان را دارند. اگر از تصویر، عكس، موسیقی، ویدیو یا فیلم استفاده می‌كنید، آیا مخاطب مورد نظرتان فورا آن‌ها را می‌شناسد و تشخیص می‌دهد؟ انتخاب یك سخنگو برای مخاطبتان پیام روان‌شناختی هم می‌فرستد.
- فرهنگ. فرهنگ‌های مختلف بر اساس نژاد، قومیت، طبقه اجتماعی یا عوامل دیگر، به اشكال مختلف رابطه برقرار می‌كنند. لذا باید فرهنگ مخاطب مورد نظرتان را بشناسید تا بتوانید به طرز موثر با او ارتباط برقرار كنید. مثلا نگاه كردن به اشخاص یا رو برگرداندن از آن‌ها در فرهنگ‌های مختلف، معانی مختلف دارد. لذا مهم است كه حساسیت فرهنگی داشته باشید تا هم منظورتان را بفهمانید و هم كسی را نرنجانید.
اگر این رهنمودهای برقراری ارتباط را در ذهن داشته باشید، می‌توانید از میان تعداد زیادی روش‌های ارائه كه بتوانند توجه مخاطب مورد نظرتان را به گزارشتان جلب كنند، یكی را انتخاب كنید. می‌توانید هر یك از این روش‌ها را به تنهایی یا با تركیب با یكدیگر استفاده كنید تا توجه بیش‌ترین تعداد ممكن از افراد و همچنین توجه رسانه‌ها را جلب كنند، تا پیامتان به اطلاع عموم مردم برسد، حتی اگر هدف اصلی‌تان این نبوده باشد.
- تماس شخصی. اگر از قبل با آن‌ها رابطه برقرار كرده‌اید، می‌توانید مستقیما به سراغ سیاست‌گذاران بروید، یا از طریق معاونین یا كاركنان كمیته به آن‌ها دست پیدا كنید. همچنین می‌توانید خودتان مستقیما، یا از طریق تماس‌های شخصی متحدین‌تان با مدیران عامل شركت‌ها، مدیران سازمان‌ها، رهبران باهمستان‌ها یا سایر اشخاص متنفذ ارتباط برقرار كنید. آژانس‌های سرمایه‌گذاری، دولت یا سایر نهادهای تنظیم‌كننده مقررات هم جاهایی هستند كه در آن‌ها تماس شخصی میتواند كارتان را آسان كند، مخصوصا اگر امیدوار باشید كه تحقیقتان برانگیزنده یك اقدام سریع باشد.
- كانال‌های رسمی. این یعنی نتایج تحقیقتان را در مسیر كاغذبازی به جریان بیندازید، آن‌ها را به رابط‌های عموم (ترجیحا یك پذیرش‌گر) در دفاتر مربوطه بدهید، به این امید كه در آن طرف خط به دست یك سیاست‌گذار برسد. طی مسیر از طریق كانال‌های رسمی وقت‌گیر است و ممكن است نتیجه‌اش این باشد كه خود سیاست‌گذار عملا هرگز چشمش به اطلاعات شما نیافتد. احتمالا این كم‌فایده‌ترین راه رسیدن به شخصی با قدرت واقعی برای كمك به شماست، اما در بعضی موارد شاید تنها انتخابی باشد كه پیش رو دارید.
- اطلاع‌رسانی قانون‌گذاران و سایر ارائه‌های رسمی مشابه. این رویدادها، كه خاصه هدفشان سیاست‌گذاران یا سایر افراد متنفذ است، به شما این فرصت را می‌دهد كه فورا با عده‌ای از آن‌ها یا معاونین‌شان ملاقات كنید و حمایت خودتان را اعلام كنید. علاوه بر این آن‌ها فروم‌هایی عالی هستند برای استفاده از شهادت‌های شخصی‌تان و همچنین توزیع و اظهار نظر روی برگه‌های ساده و موثر حاوی اطلاعاتی كه نشان‌دهنده نتایج تحقیقات شماست.
- نامه یا ایمیلی كه مستقیما برای افراد مناسب ارسال شود. نمونه‌ای را كه در پایان این بخش آمده ملاحظه كنید كه نشان می‌دهد این اقدام تا چه حد میتواند كارایی داشته باشد.
- ارائه‌ها (سخنرانی‌ها) و فروم‌ها. این با رویدادهای فوق فرق می‌كند، زیرا هدفش مخاطبین عمومی‌تری است و به منظور ایجاد پوشش رسانه‌ای برگزار می‌شود. ارائه نتایج یك تحقیق برای عموم، طیفی را در بر می‌گیرد از یك كنفرانس مطبوعاتی گرفته تا ارائه در یك كنفرانس تخصصی یا فروم‌های عمومی دیگر، تا یك گردهمایی یا تظاهرات عمومی. شما این فرصت را دارید كه با استفاده از زبان كلامی و غیركلامی مناسب و همچنین با حساسیت فرهنگی، مستقیما با مردم صحبت كنید. علاوه بر این یك فروم عمومی به شما اجازه می‌دهد به سوالات پاسخ دهید، درباره هر چیزی كه مردم متوجه نمی‌شوند، توضیح مفصل بدهید و برای كار كردن روی تغییر سیاست انرژی جمع كنید. در اینجا رمز كار، كه همیشه هم آسان نیست، این است كه اطمینان حاصل كنید كه نه فقط رویداد، بلكه مفاد تحقیق شما هم در هر گزارش رسانه‌ای كه ممكن باشد، پوشش داده شود. یك راه برای رسیدن به این منظور آن است كه جزئیات مربوط به نتایج تحقیق را در اختیار رسانه‌ها قرار دهید.
- یك كتاب معمولی یا یك مقاله كه به تعداد زیاد منتشر و توزیع شده است و مقصودش مخاطبین عمومی هستند. خصوصا در مورد مسائل ملی، این نوع ارائه میتواند آغازگر مباحثی باشد كه منجر به تغییرات اساسی شوند. مثلا بیماری ایدز اولین بار در نتیجه چاپ یك مقاله در مجله نیویورك تایمز توجه عموم را به خود جلب كرد.
- یك كمپین رسانه‌ای. اگر مخاطب مورد نظر شما عموم مردم باشند، و هدفتان این است كه به‌سرعت و عمیقا بر افكار عمومی تاثیر بگذارید، استفاده از رسانه‌ها تقریبا همیشه بهترین روش موجود است. اگر خود را برای پشتیبانی از اقدامی مهیا كرده باشید، پس با رسانه‌ها كه می‌توانند اطلاعات و پیام شما را به گوش باهمستان یا جهان برسانند، ارتباط برقرار كرده‌اید. یك كمپین رسانه‌ای، میتواند شامل مطالب مطبوعاتی (جهت چاپ در روزنامه) و كنفرانس‌های مطبوعاتی، مقالات روزنامه‌ها، مصاحبه‌هایی در ایستگاه‌های رادیویی و تلویزیونی به زبان‌های مختلف، داستان‌هایی در اخبار شبانه و غیره باشد.
- یك ارائه چندرسانه‌ای. «راه متحده آمریکا» سالانه ویدیوها و بروشورهایی درباره یك مشكل خاص تهیه می‌كند، به منظور تركیب با حرفهای سخنگویی كه تجربه دست اول با آن مشكل داشته، برای ارائه به گروه‌های خیّر بالقوه. این ارائه‌ها معمولا بسیار قوی هستند و برای رساندن پیام‌های نیازمندی طوری طراحی شده‌اند كه هم بر شعور خیرها نفوذ می‌كنند و هم بر احساساتشان، ضمن اینكه به آن‌ها چیزهایی داده می‌شود (بروشور) كه با خود ببرند و برایشان یادآور آن ارائه باشد.
- یك گزارش رسمی. این گزارش ممكن است به صورت یك مقاله علمی، گزارش هیات دولت، یك مقاله مطبوعاتی، یا چیزی شبیه اینها باشد. اینها در اصل سیاست‌گذاران، كسانی با علایق یا سوابق دانشگاهی، یا مخاطبینی با تحصیلات عالی را مخاطب قرار می‌دهند.
- یادداشت یا پوستر در محل‌های استراتژیك. قرار دادن نتایج تحقیقاتتان در مكان‌هایی كه احتمال دارد افراد به مشكل مورد نظر شما فكر كنند، مثلا واقعیت‌هایی درباره تغذیه اطفال در سایت WIC یا درمانگاه‌های تخصصی اطفال، راهی برای جلب توجه است. این یادداشت میتواند شامل اطلاعاتی درباره تغییر سیاست باشد و اینكه خوانندگان آن برای عملی شدن این امر چه كاری از دستشان برمی‌آید.
به تحقیقاتتان ادامه دهید تغییرات را در وضعیت و در سیاست یا سیاست بالقوه مشاهده كنید
اگر موفق به تغییر سیاستی شدید، ادامه دادن به تحقیقتان به شما امكان می‌دهد به سیاست‌گذاران نشان دهید كه تصمیم درستی گرفته‌اند و باید تلاش كنند تا سیاست‌های بی‌تاثیر یا غیرعاقلانه و مبنی بر بی‌اطلاعی را از نو تدبیر كنند. تحقیق همچنین به شما كمك می‌كند، با تغییر شرایط یا تغییر نیازهای باهمستان، همچنان به پشتیبانی‌تان ادامه دهید.
كارهایی كه می‌توانید انجام دهید تا تحقیقتان بر سیاست اثر بگذارد:
- معنی كنید كه چطور می‌خواهید بر سیاست اثر بگذارید. شما ممكن است در تلاش باشید كه بفهمید چه سیاستی باید وجود داشته باشد، سیاست را به جهت خاصی هل دهید و هدایت كنید، برای پرداحتن به یك مشكل خاص، از تامین بودجه یا اقدامات دیگری پشتیبانی كنید، یا از انجام یا بر علیه انجام یك عملكرد یا رویكرد خاص پشتیبانی كنید.
- مخاطبینتان را تشخیص دهید. قانون‌گذاران، عموم مردم و غیره و اینكه آن‌ها به چه نوع شواهدی واكنش نشان می‌دهند.
- از شواهد موجود استفاده كنید، تا كمكتان كند كار را شروع كنید و همچنین كار را برایتان آسان كند.
- تحقیق اصلی را انجام دهید و به آن چیزی بپردازید كه مخاطبینتان می‌پذیرند و درك می‌كنند.
- نتایجتان را تحلیل كنید و به آن‌ها وفادار باشید، حتی اگر آن چیزی نباشند كه انتظار داشتید.
- نتایجتان را ارائه دهید و برای دستیابی به مخاطبین مورد نظرتان، اصول اولیه برقراری ارتباط را به كار بگیرید.
- به تحقیق ادامه دهید، حتی اگر در تغییر سیاست موفق بوده باشید، كه بتوانید موفقیت آن تغییر را نشان دهید و با تغییر نیازهای باهمستان بتوانید در جریان نیازهای بیش‌تر قرار بگیرید.