منظور از انجام مطالعات در مورد یک مسئله چیست؟
مطالعه، روند جمعآوری اطلاعات با هدفی مشخص است. مطالعه در مورد مسئلهای در حوزه حمایت و ترویجگری شبیه به مطالعاتی است که شما برای فهم مشکل در ابتدای پویش یا کمپین خود انجام میدهید. اما مطالعات مورد نظر این بخش کمی گام را فراتر مینهد. با این کار شما میخواهید مسئله را تا جای ممکن به طور کامل مورد مطالعه قرار دهید و نظرات مختلف، واقعیتها و اطلاعات مربوط به رخدادهای تاریخی که در انتخاب تاکتیکهایتان موثر هستند، بشناسید.
چرا باید بخواهیم در مورد یک مسئله مطالعاتی انجام دهیم؟
در روند آگاهی نسبت به مشکل، شما و گروهتان ممکن است برخی تحقیقات کلی انجام داده باشید. اما چرا باید به دنبال انجام تحقیقات بیشتر باشید؟
برخی از دلایل خوبی که برای انجام تحقیقات در مورد یک مسئله میتوان ارائه کرد از این قرار است:
- با داشتن شناخت گسترده در مورد مسئله، شناسایی گزینهها، مخالفان، و متحدین برای شما آسانتر میشود.
- به اعضای گروه کمک میکند تا با مسئله درگیر شوند و کاری مهم برعهده بگیرند.
- عزم گروهتان را راسختر میکند.
- اعتبار گروهتان را افزایش میدهد.
- با داشتن اطلاعاتی معین، میتوانید استدلالهای خود را محکمتر و موثرتر ارائه کنید.
- با انجام و به اشتراک گذاشتن نتایج مطالعات منسجم خود، احتمال موفقیتتان بیشتر میشود.
چگونه باید در مورد یک مسئله مطالعاتی انجام داد؟
راههای مختلفی برای مطالعه مسئله پیش روی شما و گروهتان قرار دارد. دو رویکرد کلی در این زمینه، استفاده از اطلاعات موجود و تولید اطلاعات توسط خودتان است. در بسیاری از موارد شما و گروهتان از هر دو راه استفاده میکنید – از منابع موجود تمام اطلاعات ممکن را گردآوری میکنید، و سپس مطالعات جدیدی برای جمعآوری اطلاعاتی که در مورد مسئله در دسترستان نبوده، آغاز میکنید.
مستند کردن مسئله با استفاده از اطلاعات موجود
همانطور که پیش از این گفته شد دلیلی نداری برای خودتان کاری بیش از چیزی که نیاز است بتراشید. مطالعه در حوزه مسئلهتان نیز یکی از زمینههایی است که شما یا گروهتان ممکن است دریابید که قبل از شما برخی از کارها انجام شده است. تاکنون مطالعات زیادی در مورد مسائل مختلف انجام شده است، و بنابراین در بسیاری از موارد شما و گروهتان تنها باید دریابید که اطلاعات مورد نیاز شما در مورد یک مسئله کجا قرار دارد.
چه نوع سازمانهایی ممکن است اطلاعاتی را که شما در جستجوی آن هستید داشته باشند؟ برای فهم این نکته، سوالات زیر را از خودتان بپرسید:
- چه کسانی هستند که به باهمستانتان چیزهایی «عرضه میکنند»؟
- چه کسانی در باهمستانتان تجارت میکنند؟
- چه کسانی به باهمستانتان خدمات ارائه میکنند؟
- چه کسانی تاکنون در مورد یک مسئله معین در باهمستانتان ابراز نگرانی کردهاند؟
- چه کسی در گذشته یا حال در مورد باهمستانتان مطالعه کرده است؟
باهمستانهای دیگر چه کردهاند
شما یا کسی در گروه شما ممکن است چیزی در مورد یک گروه حمایت و ترویجگری در همسایگی شما شنیده باشد که آنها نیز با یکی از صنایع بزرگی که پسماندهای تصفیه نشده خود را در رودخانه سرازیر میکند، دچار مشکل شده است. اکنون به نظر میرسد مشکل مشابهی برای شما از سوی یک کارخانه تولید غذای حیوانات در حال وقوع است. یکی از اولین گامهایی که گروه حمایت و ترویجگری شما باید انجام دهد این است که بفهمد «آنها برای مقابله با این مسئله چه کردند؟» اغلب همزمان افرادی در باهمستانهای دیگر نیز با مسئلهای مشابه دست و پنجه نرم میکنند یا قبلا با آن مواجه شدهاند. شما و گروهتان میتوانید از آنها بپرسید که در پویش حمایت و ترویجگری خود چه کارهایی و چگونه انجام دادهاند. میتوانید بفهمید که چه چیزی بیشترین تاثیرگذاری را داشته است، چه چیزی جواب نداده است، و حتی شاید بتوانید بفهمید در مواردی که چیزی درست پیش نرفته است علت عدم موفقیتش چه بوده است. اغلب افراد حاضرند همه این اطلاعات را به اشتراک بگذارند. در هر صورت مسئله برای آنها نیز حائز اهمیت است؛ کسی چه میداند شاید دفعه بعد آنها نیاز داشته باشند که از شما و گروهتان اطلاعاتی دریافت کنند.
دیگر منابع خبری بالقوه که میتوانند به ما در مورد یک مسئله اطلاعات دهند
- رسانههای محلی- کتابخانهها بسیاری از مجلات فعلی را آبونه هستند و فایل شمارههای قبل روزنامهها، مجلات، و غیره را در اختیار دارند. گزارشهای ویژهای که توسط مجلات منتشر میشوند یک نمونه خوب از یک منبع ارزشمند اطلاعاتی است که میتواند اطلاعاتی در مورد پیشینه مسئله در اختیار شما بگذارد. آنها ممکن است به شکل عمیقی جنبهای خاص از باهمستانتان را مورد کاوش قرار داده باشند؛ مانند بررسی یک رهبر بانفوذ یا برخی از نیروهای اقتصادی اصلی که بر باهمستان شما تاثیرگذارند.
- مقالات موضوعی، گزارشات مطالعاتی، و گزارشات سالانه- اینها گزارشات ویژهای هستند که توسط گروهی از مردم مانند گروههای عامالمنفعه، سازمانهای تجاری، مراکز خدمات اجتماعی، و دیگر مراکزی که چیزهایی را برای اطلاع عموم منتشر میکنند. کسانی که این گزارشات را منتشر میکنند از همان اطلاعاتی استفاده میکنند که شما در جستجوی آن هستید. برای مثال، سیرا کلاب وقتی میخواهد چنین گزارشهایی تهیه کند بر مسایل محیط زیستی تمرکز میکند، در حالی که بانکها یا شرکتهای توسعهای در این گزارشات خود به پیشینه اقتصادی باهسمتانتان توجه میکند.
- پیمایشهای موجود- سازمانهای دولتی استانی و محلی معمولا گستره وسیعی از دادههای پیمایشی را در اختیار دارند. برخی از آنها در کتابخانههای دانشگاهی یا شهرهای بزرگتر وجود دارند. شما میتوانید با تماس با افرادی که مسئول انجام این نوع پیمایشها بودهاند نیز این اطلاعات را به دست بیاورید.
- بایگانی اسناد- این نیز شامل بسیاری از منابع خصوصی و دولتی میشود. معمولا آژانسهایی که اطلاعات را گردآوری میکند آنها را برای چند سال پس از استفاده از آنها، در آرشیو خود نگهداری میکند.
تولید اطلاعات جدید
زمانی که شما و گروهتان تمام اطلاعاتی را که میتوان از منابع موجود گردآوری کرد، جمعآوری کردید ممکن است بخواهید اطلاعات جزئی بیشتری در مورد جنبههای مختلف موضوع مورد نظر خودتان یا گروهتان به دست آورید. شما اغلب نمیتوانید همه اطلاعاتی را که برای حمایت و ترویجگری مسئله مورد نظرتان نیاز دارید در منابع موجود بیابید.
شما و گروهتان ممکن است بخواهید یکی از تکنیکهای زیر را برای مطالعه مسئله امتحان کنید:
- پیمایش از رهبران باهمستان – مصاحبه یا پیمایش از رهبران باهمستانتان میتواند اطلاعات ارزشمندی به شما و مسائل مورد نظر شما برای حمایت و ترویجگری ارائه کند. رهبران باهمستان در شکلگیری افکار عمومی اعضای باهمستان تاثیر دارند و بر افراد تاثیرگذارند. آنها به شما اطلاعاتی میدهند که احتمالا از کانالهای دیگر نمیتوانید به آن دست پیدا کنید. بنابراین، ایده خوبی است که برای این کار به رهبرانی مراجعه کنید که نه تنها اطلاعات دارند بلکه با افرادی ارتباطات داشته باشند که درک خوبی از باهمستان نیز دارند.
- پیمایشهای انجام شده از افکار عمومی باهمستان- این میتواند یک نظرسنجی استاندارد تلفنی یا ایمیلی باشد که توسط گروهتان در مورد مسئله صورت میگیرد. این روش میتواند با صرف هزینه و زمان اندک به گروه شما اطلاعات وسیعی در مورد مسئلهتان بدهد.
- مصاحبههای فردی- به طور کلی، مصاحبه فردی به گروهتان اطلاعات باارزش و جزئی در مورد مسئله خواهد داد. این روش نیازمند صرف زمان و هزینه بیشتر به منظور انجام کار و تحلیل نتایج دارد.
- گروههای نمونه- یک گروه نمونه، یک گروه مباحثاتی کوچک تحت نظر یک سرپرست است که با هدف گردآوری اطلاعات تشکیل میشود. اعضای گروه به گونهای انتخاب میشوند که باهمستانتان را نمایندگی کنند. کار سرپرست این است که مباحث را در مسیر خود به پیش ببرد و مطمئن شود که همه مجال اظهار نظر پیدا میکنند.
- گفتگوی هدایت شده – این کار در بهترین حالت میتواند به صورت چهره به چهره یا از طریق تلفن با اعضای باهمستان انجام شود. اعضای گروه شما باید مجموعهای از سوالات از پیش تهیه شده برای هدایت گفتگو داشته باشند، اما هدف این است که اجازه بدهیم گفتگو در مورد مسئله مورد مطالعه ما جریان طبیعی خود را طی کند.
دستورالعملهایی برای گردآوری اطلاعات
یکی از چیزهای مهمی که در گردآوری اطلاعات باید در نظر داشته باشید این است که به شدت مراقب منابع اخبار و ارقام مورد استفاده خود باشید. شما احتمالا در برابر مخالفانی قرار خواهید گرفت که به پول و اطلاعات مسلح هستند. چنانچه ایرادی در اطلاعات یا اخبار شما وجود داشته باشد، مطمئن باشید آن را پیدا خواهند کرد.
وقتی در حال گردآوری اطلاعات هستید، دستورالعمل مورد توصیه «صندوق دفاع از کودکان» را در نظر داشته باشید:
- تنها از دادههای ارائه شده در منابع رسمی استفاده کنید. برای مثال: هیات محلی آموزش، اداره آمار آمریکا، یا دیگر آژانسهای دولتی از جمله سازمانهای تجاری و حرفهای. آمارهای دیگر آژانسهای حمایتی را استفاده کنید ولی از رسانهها استفاده نکنید.
- اعداد خود را دوباره و چندباره چک کنید. تنها یک غلط به مخالفانتان اجازه خواهد داد تا تمام بحث شما را منتفی کنند و اعتبار کل سازمانتان را زیر سوال ببرند.
- در صورت امکان برای تحلیل دادهها از «کارشناسان» بیرونی استفاده نکنید. درستترین گزارشات هم به شما کمک چندانی نخواهد کرد اگر نتوانید بگویید این دادهها از کجا آمدهاند یا چه معنایی دارند. اگر لازم است کسی را استخدام کنید (برای مثال از یک کالج محلی)، مطمئن شوید که چگونگی انجام تک تک مراحل کار را میفهمید.
- اعداد را ساده کنید. همه افراد نسبتها و درصدها را میفهمند. هر چیز پیچیدهتری موجب خواهد شد که مخاطبان گیج شوند یا تحقیق را نخوانده ورق بزنند. البته اگر سخنرانیای برای متخصصان ارائه میکنید، هر چه میخواهید پیچیده حرف بزنید – البته تا جایی که خودتان بفهمید چه میگویید.
- سعی کنید تغییر را در طول زمان نشان بدهید. اگر مسئله شما وابسته به این است که روند تغییر مولفههایی را نشان بدهید (مانند افزایش آلودگی یا بیخانمانها)، هر چه میتوانید جنبههایی را که در یک بازه زمانی تغییر کرده نشان دهید. یک پیشنهاد خوب این است که حداقل دو نکته برای یک بازه زمانی ۵ ساله بیاورید.
- در صورت امکان، از آخرین اطلاعات استفاده کنید. اگر تحلیلی بسیار تاثر برانگیز از اطلاعات مربوط به هشت سال پیش ارائه کنید، کار شما اثر چندانی بر افراد نخواهید داشت. اگر نمیتوانید ارقام جدیدی تهیه کنید و اطلاعات شما به بیش از یک تا دو سال قبل برمیگردد، سعی کنید آنها را به عنوان «جدیدترین آمار قابل دسترس» معرفی کنید.
- همیشه سعی کنید از دادههایی استفاده کنید که نشان میدهد چگونه مداخله افراد میتواند موجب تغییر شود. اگر همه چیز ناامیدکننده به نظر برسد احتمال کمی خواهد بود که بتوانید افراد را به حرکتی وادارید. سعی کنید تاکید کنید که پیشرفت قابل تحقق است. اینجا یکی از جاهایی است که میتوانید نمونههایی از برنامههای موفق در باهمستانها و سازمانهای دیگر را مطرح کنید.
نکات دیگر پیرامون گردآوری اطلاعات به وسیله خودتان:
- از جاهطلبی اجتناب کنید. دادههای حداقلی ولی قابل اعتماد بسیار بهتر از طرح عباراتی است که نمیتوانید به خوبی برای آن اطلاعات و آماری ارائه کنید.
- اگر پیمایشی انجام میدهید از کسی که درک آماری دارد کمک بگیرید – از یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشکده جامعهشناسی یک کالج یا دانشگاه محل کمک بگیرید.
- از نمودار استفاده کنید. این کار میتواند به تقویت موضع شما کمک کند اما باید از این مسئله با دقت استفاده شود.
- به دنیای واقعی متوسل شوید. همیشه سعی کنید به موضوع مورد نظرتان وجهی انسانی بدهید. همانطور که سیاستگذاران میدانند ارزش یک داستان خوب از هزاران هزار داده بیشتر است.
خلاصه
بنابراین حالا شما برای انجام مطالعاتی در مورد مسئله مورد نظرتان آماده هستید. به یاد داشته باشید که وقتی کارتان تمام شد، آن را مرور و دوباره مرور کنید و هرگز از یک دسته اطلاعات یا مسئله که آن را چندین بار چک نکردهاید استفاده نکنید. بسیار بهتر است که هیچ عدد و رقمی استفاده نکنید تا اینکه از اعدادی استفاده کنید که میتوانند ظرف یک دقیقه رد شوند.