منظور از شهادت شخصی چیست؟
در نشست‌های عمومی (مثل نشست‌های باهمستان، گردهمایی‌های مذهبی، نشست‌های سازمان‌های مردم‌نهاد، جلسات شورای شهر، و غیره)، شهادت شخصی به این معنا است که فردی درباره تاثیر تغییرات در یکی از قوانین یا سیاست‌ها بر زندگی خود، برای مسئولان تصمیم‌گیری یا سایر افرادِ در مسند قدرت شهادت می‌دهد. قوانین و سیاست‌های دولت‌ها و نهادهای دولتی در سطح فدرال، ایالتی، و محلی به نوعی بر زندگی همه ما تاثیر می‌گذارند. تغییر در این قوانین یا تصویب قوانین جدید می‌تواند بر زندگی مردم تاثیر مثبت یا منفی داشته باشد. خوشبختانه، معمولا پیش از تغییر این قوانین و سیاست‌ها، نشست‌هایی عمومی برگزار می‌شود تا شهروندان بتوانند حمایت خود را از تغییرات پیشنهادی اعلام کرده یا درباره دغدغه‌های خود در این زمینه صحبت کنند. البته این کار را می‌توان در اماکنی غیر از نشست‌های عمومی نیز بیان کرد. شهادت افراد در این زمینه سرنوشت‌ساز هستند. در این بخش، چگونگی انجام این کار را بررسی خواهیم کرد.
چرایی اثربخشی شهادت شخصی
شهادت شخصی از این جهت اثربخش است که روایتی شخصی و دست اول را از نحوه تاثیرگذاری واقعی قوانین و سیاست‌ها بر زندگی روزمره عموم مردم ارائه می‌دهد. مسئولان سیاست‌گذار معمولا نمی‌توانند آثار تصمیمات خود را از نزدیک لمس کنند و پیامدهای منفی و مثبت این تصمیمات را ببینند. شهادت شخصی به مسئولان امکان می‌دهد به دیدگاهی «انسانی»تر در خصوص اثربخشی، ناکارآمدی، و مزایا و معایب بالفعل یا بالقوه سیاست‌های خود در باهمستان دست یابند. شهادت شخصی می‌تواند بر تصویب، بازبینی، یا لغو سیاست‌ها و مقررات پیشنهادی قانون‌گذاران ایالتی یا فدرال، کمیسیون‌های شهری، شوراهای شهر، و شوراهای مدارس تاثیر بگذارد زیرا احساس «مردم عادی» را نسبت به روند فعلی کار مسئولان انتخابی نشان می‌دهد.
زمینه‌سازی برای بهره‌گیری از شهادت شخصی
وقتی از قانونی در دست تصویب مطلع می‌شوید یا با سیاستی روبه‌رو می‌شوید که به نظرتان بر زندگی‌تان تاثیر دارد، طبیعتا بر پایه احساس درونی خود به این موضوع واکنش نشان می‌دهید. اگر این قانون باعث کاهش مالیات پرداختی شما شود، خوشحال می‌شوید. این وضعیت بسیار عالی است! یا اگر این قانون هزینه درخواست آمبولانس و مراجعه به بیمارستان را افزایش دهد، نگران خواهید شد. این وضعیت اصلا خوب نیست! این واکنش درونی را به خاطر داشته باشید، چون همین واکنش است که عامل اظهارات بعدی خواهد بود. برای حضور در پشت تریبون و اظهار نظر، نمی‌توان به این احساسات خام بسنده کرد. باید مدرک و دلیل داشت. باید حرف‌هایی را برای گفتن آماده کنید که آثار عملی یا بالقوه سیاست مورد نظر را نشان دهد، نه اینکه صرفا برخاسته از احساسات شما باشد. برای آمادگی بهتر جهت رویارویی با این موقعیت دشوار، به پرسش‌های زیر پاسخ دهید.
دلایل خوشحالی یا نگرانی خود از این سیاست را بنویسید یا ثبت کنید
حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه برای نوشتن افکار و احساسات خود وقت بگذارید. پس از شروع به نوشتن، حتی اگر در دستور زبان، املا، و نوشتن متنی منسجم ضعف دارید، به نوشتن ادامه دهید. فعلا جذابیت ظاهری این اظهارات مهم نیست. همیشه بهتر است اول ببینید دنبال چه هستید و بعد شروع به نوشتن کنید. اما بعضی‌ها دوست دارند هر فکری به ذهنشان خطور می‌کند روی کاغذ بیاورند. روشی را انتخاب کنید که به نظرتان موثرتر است، و در نهایت نسخه نهایی این نوشته باید حاوی نظرات شفاف و دقیق درباره اظهاراتی باشد که قصد بیانش را دارید.
متن خود را بازخوانی و ویرایش کنید
بگذارید مدتی بگذرد و بعد دوباره سر متن‌تان برگردید. حالا باید غلط‌های املایی، ساختارهای نگارشی ضعیف، و کلمات ناشایست را اصلاح کنید. وقت این است که به افکار خود سر و سامان دهید. متن خود را با صدای بلند بخوانید تا به انجام سخنرانی عادت کنید و زبان گفتار دستتان بیاید.
به آثار مثبت و منفی تغییر سیاست بر خود و دیگران بیاندیشید
در این بخش، باید نظرات خود را درباره این سیاست به صورت شفاف و روشن برای مسئولان تصمیم‌گیری بیان کنید. به مسئولان توضیح دهید تغییر در این سیاست برای رای‌دهندگانی که انتخابشان کرده‌اند چه مزایا و معایبی دارد. به مثال‌های مشخص فکر کنید، و تاثیر این سیاست را بر زندگی خود یا آشنایان توضیح دهید. در باهمستان با افرادی که احساس مشابهی دارند صحبت کنید و مطالب آن‌ها را هم جمع‌آوری کنید.
برای تایید مطالب احساس‌برانگیز خود، مستندات ارائه دهید
برای اظهار نظر پشت تریبون، صرف بیان احساسات کافی نیست. باید سند و مدرک داشته باشید. اظهارات باید به گونه‌ای باشند که به آثار عملی یا بالقوه سیاست مورد نظر بپردازند نه اینکه صرفا بیانگر احساسات شما باشند. مثلا، این تصمیم، سیاست، یا قانون بر باهمستان یا گروه‌های محلی چه تاثیری دارد؟ مزایا و معایب آن برای شهروندان چیست؟ این سیاست چه تاثیری بر نسل بعدی خواهد داشت؟ برای مثال، فرض کنید کمیسیون شهری برای شرکتی که قرار است در شهر فروشگاهی برای توزیع اجناس همراه با تخفیف بسازد، تخفیف مالیاتی در نظر گرفته است. ظاهرا تاسیس این فروشگاه صدها شغل در این ناحیه ایجاد خواهد کرد. اما شما با این حرف مخالفید. از نظر شما، این شرکت همین الان هم بسیار ثروتمند است و به تخفیف مالیاتی نیازی ندارد. از نظر شما، ورود این شرکت و فروش اجناس با تخفیف باعث از بین رفتن کسب‌وکارهای کوچک و شخصی خواهد شد که منبع درآمد همسایه‌ها و دوستانتان است. باید تحقیق خود را شروع کنید. درباره شرکت اطلاعات جمع کنید، میزان سود شرکت را مشخص کنید، و نشان دهید چرا این شرکت به تخفیف مالیاتی نیازی ندارد. دنبال نمودار، آمار و ارقام، و نمودار گردش کار باشید. دنبال اطلاعاتی باشید که پیامدهای ورود سایر شرکت‌های بزرگ را به باهمستان نشان می‌دهد. برای ارزیابی آثار احتمالی کار این شرکت بر آینده باهمستان، پژوهشی را با هدف آینده‌پژوهشی تدوین کنید. ببینید در صورت ورود این شرکت به شهر، کدام کسب‌وکارها با خطر تعطیلی روبه‌رو می‌شوند. با صاحبان این کسب‌وکارها صحبت کرده و از آن‌ها هم آمار و ارقام بگیرید. برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های احتمالی، خودتان را با آمار و واقعیت‌ها آماده کنید.
جمع‌بندی متن را بنویسید
اظهارات خود را جمع‌بندی کنید و روی نکته نهایی، یعنی اثر منفی یا مثبت قانون پیشنهادی تاکید کنید. ببینید برای صحبت کردن چقدر وقت دارید و با توجه به این زمان، حرف‌های اضافی را حذف کنید. وقت شهادت شخصی معمولا حدود دو تا سه دقیقه است، اما این زمان در هر جا بسیار متفاوت است.
هنگام آماده کردن اظهارات خود به این پرسشها پاسخ دهید
قرار است برای چه کسانی صحبت کنید؟
هدف نهایی این است که مسئولان تصمیم‌گیری یا قانون‌گذاری دیدگاه شما را بپذیرند. اما شاید لازم باشد از شور و شوق سایر شهروندان نیز برای حمایت از ادعاها و تایید آمار و ارقام خود بهره بگیرید. چه کسانی در جلسه حاضر خواهند بود؟ فقط مسئولان قانون‌گذاری، یا افراد باهمستان هم هستند؟ اگر فکر می‌کنید توسل به احساسات و بعد انسانی اظهاراتتان برای دفاع از موضع‌تان باعث جذب افراد زیادی خواهد شد، بد نیست از این روش هم استفاده کنید.
از نگرش‌های مسئولان تصمیم‌گیری درباره تغییرات پیشنهادی چه می‌دانید؟
حتی در مواردی که سیاست جدید یا تغییرات پیشنهادی زندگی را برایتان دشوار می‌کند، اگر مسئولان محافظه‌کار باشند، شاید اقناع آن‌ها برای رد طرح پیشنهادی کار آسانی نباشد. اگر بدانید مسئولان قانون‌گذاری به کدام بخش از این سیاست جدید تعلق خاطر دارند، می‌توانید برای اقناع آن‌ها در اظهارات خود روی نقاط ضعف طرح یا بخش‌هایی تاکید کنید که محبوبیت کم‌تری دارند.
اعضای کمیته در سمت رسمی خود چه مسئولیت‌هایی دارند و رای خود را از چه کسانی می‌گیرند؟
مثلا، فرض کنید قرار است در جلسه اولیا و مربیان مدرسه درباره اهمیت ارائه مطالب آموزشی به کودکان در بحث تنظیم خانواده صحبت کنید. باید ببینید ساکنان این منطقه خاص چه جور مردمی هستند. اگر ساکنان منطقه افرادی محافظه‌کار و متعصب باشند، احتمالا از چنین برنامه‌هایی خوششان نخواهد آمد. در نوع مباحثی که در جلسه اولیا و مربیان مطرح می‌کنید و همچنین نحوه و شدت مخالفت با نظرات همسایه‌ها، باید جانب احتیاط را رعایت کنید، در غیر این صورت ممکن است مسئولان تصمیم‌گیری با نظر شما مخالفت کنند.
سیاست فعلی چه می‌گوید و چه تاثیری بر زندگی شما دارد؟
برای دفاع از دیدگاه خود، باید وضعیت فعلی زندگی خود را در اثر وجود یا نبود برخی سیاست‌های مشخص تشریح کنید. مثلا، شاید مخالف طرح لغو استفاده اجباری از کمربند ایمنی باشید. برای دفاع از موضع خود، می‌توانید عکس‌هایی از آخرین تصادف خودروی خود را ارائه کنید که نشان می‌دهد اگر هنگام رانندگی کمربند نبسته بودید، خودتان و بچه‌هایتان به شدت آسیب می‌دیدید. از عکس رنگی موثرتر هم داریم؟
تغییرات پیشنهادی چیستند و چه تاثیری بر زندگی شما دارند؟
گاه در کنار تشریح مزایای یک سیاست مشخص، باید معایب سیاست موجود و لزوم تصویب تغییرات پیشنهادی را تشریح کرد. مثلا، فرض کنید آسم شدید دارید و چون همکارانتان در شورای شهر خیلی سیگار می‌کشند، همیشه با مشکل عفونت‌های تنفسی مواجه هستید. یکی از اعضای شورا طرحی را برای ممنوعیت مصرف دخانیات در همه ساختمان‌های شهری پیشنهاد داده است. تصویب این طرح برای شما چه مزایایی دارد؟
پس از پاسخ‌گویی به این پرسشها، متن اظهارات خود را آماده کنید. یعنی از قبل مشخص کنید درباره چه موضوعاتی می‌خواهید صحبت کنید:
- تغییرات پیشنهادی کدامند و آیا با این تغییرات موافقید یا مخالف؟
- چرا نسبت به این طرح چنین حسی دارید؟ این تغییرات بر شما چه تاثیری دارند یا خواهند داشت؟ با مثال توضیح دهید.
- این تغییرات بر همسایه‌ها، دوستان، باهمستان، ایالت، و غیره چه تاثیری دارند یا خواهند داشت؟ در صورت امکان آماری درباره تعداد افراد متاثر از آثار بالفعل و بالقوه سیاست مورد نظر ارائه دهید.
- در صورت مخالفت با تغییرات پیشنهادی، چه پیشنهاد جایگزینی دارید؟
- افکار و توضیحات خود را روی کاغذ بنویسید، انگار که می‌خواهید برای سردبیر یک مجله نامه بنویسید.
- تمرین کنید و برای مخاطب فرضی سخنرانی کنید. با کمک دوستان اظهارات خود را مجددا بررسی کرده و از دوستان خود بخواهید درباره نکات مثبت و منفی این اظهارات و قدرت استدلال آن نظر دهند.
- زمان‌بندی داشته باشید: بیان وضعیت از نگاه شما چقدر زمان می‌برد؟ برای شهادت شخصی معمولا حدود دو تا سه دقیقه وقت دارید.
- پیش از بیان اظهارات، تا حد امکان نظرات خود را حفظ کنید. آشنایی بیش‌تر با موضوع در انتقال اطلاعات مهم به مخاطب مورد نظر در زمان کوتاه موثر است.
- نکات مهمی را که می‌خواهید حتما در اظهارات خود ذکر کنید روی یک کارت کوچک یادداشت کنید. به این ترتیب، هنگام صحبت کردن برای مخاطب، این نکات را فراموش نمی‌کنید. به خاطر داشته باشید که برای رساندن پیام خود، فقط یک بار و آن هم به مدت دو تا سه دقیقه فرصت دارید.
- اگر قبلا در نشست‌ها اظهارات خود را بیان نکرده‌اید، شاید لازم باشد پیش از حضور در نشست مورد نظر، در چند نشست کمیته‌ها شرکت کنید تا ببینید افراد چطور استدلال کرده و مطالب خود را در حضور مسئولان تصمیم‌گیری بیان می‌کنند. به هر حال، نحوه و سبک بیان دیدگاه‌ها می‌تواند بر موضوع تاثیر مثبت یا منفی داشته باشد، و با مشاهده دیگران در این حالت، می‌توانید با عوامل موثر و بی‌فایده آشنا شوید.
در نشست عمومی چه باید کرد؟
- اول وقت به جلسه بروید تا بتوانید برای صحبت کردن نام‌نویسی کنید. در برخی نشست‌ها، افراد به ترتیب نام‌نویسی سخنرانی می‌کنند. همچنین، اگر زود به نشست بروید با حال و هوای آن بیش‌تر آشنا می‌شوید.
- منتظر نوبت خود بمانید و به حرف‌های مخالفان که پیش و پس از شما صحبت می‌کنند، مودبانه گوش دهید.
- وقتی پشت تریبون می‌روید یا میکروفن را می‌گیرید، صبر کنید تا جلسه آرام شود و اعضای کمیته به شما توجه کنند.
- پیش از شروع سخنرانی، با همه اعضای کمیته خیلی گذرا چشم در چشم شوید. این یکی از راه‌های «ارتباط» با مسئولان شنونده است که باعث می‌شود سخنرانی بیش‌تر جنبه شخصی پیدا کند و ارتباط یک به یک با این افراد ایجاد شود.
- خودتان را معرفی کنید.
- درباره خودتان توضیح دهید. مثلا، به اعضا درباره شغل خود، محله زندگی خود، یا موضوعات شخصی مرتبط با تغییر سیاست مورد نظر توضیح دهید.
- وضعیت خود را تشریح کنید. موقعیت مربوط به اطلاعات شخصی بخش قبل را برای اعضای کمیته در نشست توضیح دهید.
- درباره نحوه شکل‌گیری این موقعیت یا رخدادهای منجر به شکل‌گیری آن توضیح دهید.
- درباره چگونگی تاثیرگذاری فعلی یا قبلی سیاست مورد نظر بر زندگی خود توضیح دهید.
- هر از گاهی با مکث روی نکات مورد نظر خود تاکید کنید.
- درباره تاثیر تغییرات پیشنهادی بر زندگی شخصی خود توضیح دهید.
- درباره تاثیر سیاست جدید بر آشنایان خود توضیح دهید. با ارائه چند مثال، می‌توانید نشان دهید این تصمیم سیاسی یا قانونی نه فقط برای شما، بلکه برای بسیاری از افراد دیگر نیز مهم است و هر گونه تغییر در این زمینه بر افراد زیادی تاثیر می‌گذارد.
- با طرح پرسش درباره ارزش تغییرات، ماهیت تغییرات در سیاست‌ها را ارزیابی کنید. آیا این تغییرات واقعا مفیدند؟ برای چه کسانی مفیدند؟ چه موضوعاتی در این خصوص اهمیت دارند؟
- حتما رئیس نشست یا کمیته را مخاطب قرار دهید. این فرد معمولا وسط گروه می‌نشیند.
- از کمیته به خاطر وقتی که برای سخنرانی در اختیار شما گذاشته تشکر کنید.